Peracarpa carnosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peracarpa carnosa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

dzwonkowate

Rodzaj

Peracarpa

Gatunek

Peracarpa carnosa

Nazwa systematyczna
Peracarpa carnosa (Wall.) Hook.f. & Thomson
J. Proc. Linn. Soc., Bot. 2: 26 (1857)[3]
Synonimy
  • Campanula carnosa Wall.
  • Campanula circaeoides F.Schmidt ex Miq.
  • Campanula ovata (D.Don) Spreng.
  • Peracarpa luzonica Rolfe
  • Wahlenbergia ovata D.Don[3]

Peracarpa carnosagatunek roślin z rodziny dzwonkowatych reprezentujący monotypowy rodzaj Peracarpa. Występuje w Azji wschodniej od Kamczatki, Sachalinu, Półwyspu Koreańskiego i Wysp Japońskich, poprzez Chiny, po Himalaje, Mjanmę, Tajlandię, Filipiny i Nową Gwineę[3][4]. Rośnie w lasach, na wilgotnych skałach, przy strumieniach, w południowej części zasięgu wysoko w górach[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Delikatna bylina o cienkim, płożącym się i rozgałęziającym się kłączu. Wyrastają z niego nierozgałęzione (rzadziej rozgałęziające się u nasady) łodygi, nagie, wzniesione, czasem podnoszące się lub płożące o długości 5–25 cm[4][5].
Liście
Ogonkowe, w górnej części łodyg[5], w dole silnie zredukowane[4].
Kwiaty
Pojedyncze lub w kilkukwiatowych pęczkach na szczycie pędów, rzadziej w kątach liści, długoszypułkowe. Korona lejkowata, z łatkami równej długości jak rurka, jasnoniebieska do białej. Pręciki wolne, schowane w rurce, z pylnikami podobnej długości do nitek. Zalążnia trój-, rzadko dwukomorowa, zwieńczona mięsistym miodnikiem i nitkowatą szyjką słupka i znamieniem[5].
Owoce
Torebki zwisające, pękające nieregularnie u nasady. Zawierają 10–16 dużych nasion[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Gatunek reprezentuje monotypowy rodzaj Peracarpa J. D. Hooker et T. Thomson, J. Proc. Linn. Soc., Bot. 2: 26. 1858[3][6]. Należy do rodziny dzwonkowatych Campanulaceae i klasyfikowany jest w jej obrębie do podrodziny Campanuloideae[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-01-01] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-01-01] (ang.).
  3. a b c d Peracarpa carnosa (Wall.) Hook.f. & Thomson. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-01].
  4. a b c d Peracarpa carnosa (Wallich) J. D. Hooker & Thomson. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-01-01].
  5. a b c d K. Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. VIII. Flowering Plants. Eudicots. Berlin, Heidelberg, New York: Springer-Verlag, 2007, s. 43. ISBN 978-3-540-31050-1.
  6. Peracarpa J. D. Hooker et T. Thomson. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-01-01].
  7. Genus Peracarpa Hook. f. & Thomson. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-01-01].