Petasos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermes w petasosie (malowidło z wazy greckiej, V w. p.n.e.)

Petasos (stgr. πέτασος pétasos, łac. pĕtăsŭs) – kapelusz o niskim denku i z dużym rondem noszony w starożytnej Grecji.

Podobnie jak pilos, i to nakrycie głowy wykonywano głównie z filcu (również ze słomy); długimi taśmami wiązano je pod brodą, niekiedy odrzucano na plecy[1]. Dobrze chroniący przed słońcem, szerokoskrzydły petasos był pochodzenia tesalskiego i przez młodych mężczyzn często bywał noszony razem z chlamidą (tego samego pochodzenia). Początkowo były one typowym strojem podróżnych, później stały się charakterystycznym strojem jazdy greckiej (ateńskiej).

Podarowany przez Zeusa petasos ze skrzydłami (wraz z uskrzydlonymi sandałami) stał się atrybutem Hermesa jako posłańca bogów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Robert Flacelière: Życie codzienne w Grecji za czasów Peryklesa. Warszawa: PIW, 1985, s. 147.
  2. Michał Pietrzykowski: Mitologia starożytnej Grecji. Warszawa: Wyd. Artystyczne i Filmowe, 1979, s. 124.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.
  • Francesco Adorno, Luigi Beschi, Henri van Effenterre, Giovanni Ferrara, Siegfried Lauffer: W dawnych Atenach. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.
  • Ewa Szyller: Historia ubiorów. Warszawa: PWSZ, 1967.