Peter Altmaier
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 18 czerwca 1958 Ensdorf | |
| Minister gospodarki i energii Niemiec | ||
| Okres | od 14 marca 2018 | |
| Przynależność polityczna | CDU | |
| Poprzednik | Brigitte Zypries | |
| Szef Urzędu Kanclerza Federalnego | ||
| Okres | od 17 grudnia 2013 do 14 marca 2018 | |
| Przynależność polityczna | CDU | |
| Poprzednik | Ronald Pofalla | |
| Następca | Helge Braun | |
| Minister środowiska Niemiec | ||
| Okres | od 22 maja 2012 do 17 grudnia 2013 | |
| Przynależność polityczna | CDU | |
| Poprzednik | Norbert Röttgen | |
| Następca | Barbara Hendricks | |
Peter Altmaier (ur. 18 czerwca 1958 w Ensdorf[1]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU), deputowany do Bundestagu, minister w rządach Angeli Merkel.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1978 ukończył szkołę średnią, następnie odbył służbę wojskową. W 1985 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kraju Saary. Odbył również studia podyplomowe z zakresu integracji europejskiej. W 1985 i 1988 zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia. Był pracownikiem naukowo-dydaktycznym na macierzystej uczelni, gdzie zajmował się prawem konstytucyjnym i międzynarodowym. W latach 1990–1994 był zatrudniony w Komisji Europejskiej[1].
W 1974 jako uczeń wstąpił do Junge Union, młodzieżówki CDU. Dwa lata później został członkiem Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Od 1988 do 1990 kierował organizacją młodzieżową w Kraju Saary, w latach 2002–2008 stał na czele CDU w powiecie Saarlouis, a w 2008 został wiceprzewodniczącym organizacji partyjnej w Saarze. W okresie 2006–2011 kierował proeuropejską organizacją Europa-Union Deutschland[2].
W wyborach w 1994 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Bundestagu. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 1998, 2002, 2005, 2009, 2013[1] i 2017[3]. W listopadzie 2005 został powołany na stanowisko parlamentarnego sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w rządzie Angeli Merkel, zajmował je do października 2009. Następnie przeszedł do pracy we frakcji CDU/CSU jako jej sekretarz wykonawczy odpowiedzialny m.in. za zapewnienie partyjnej dyscypliny[1].
W maju 2012 po raz pierwszy został ministrem – objął urząd ministra środowiska[4]. W grudniu 2013 przeszedł na stanowisko szefa Urzędu Kanclerza Federalnego oraz ministra do zadań specjalnych[1]. W październiku 2017 objął tymczasowo resort finansów w związku z wyborem Wolfganga Schäuble na stanowisko przewodniczącego Bundestagu[5].
W marcu 2018 w czwartym rządzie dotychczasowej kanclerz stanął na czele resortu gospodarki i energii[6].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Peter Altmaier jest kawalerem. Jest wyznania katolickiego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Peter Altmeier (niem.). bundestag.de. [dostęp 2016-04-29].
- ↑ Rainer Wieland neuer Präsident der Europa-Union (niem.). europa-union.de, 27 listopada 2011. [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen (niem.). bundeswahlleiter.de. [dostęp 2017-09-26].
- ↑ Minister ochrony środowiska Roettgen ustąpił ze stanowiska. rp.pl, 16 maja 2012. [dostęp 2016-04-29].
- ↑ Merkels neuer Finanzwächter (niem.). handelsblatt.com, 19 października 2017. [dostęp 2017-10-24].
- ↑ Minister und Ministerinnen der neuen Bundesregierung vereidigt (niem.). bundestag.de, 14 marca 2018. [dostęp 2018-03-14].
| ||||||||||
| ||||||||||
| |||||||
