Petra Kronberger
Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1969 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Werfenweng | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Petra Kronberger (ur. 12 lutego 1969 w St. Johann im Pongau) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna mistrzyni olimpijska, mistrzyni świata oraz trzykrotna zdobywczyni Pucharu świata. Jedna z niewielu zawodniczek, które wygrywały zawody we wszystkich konkurencjach.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy sukces w karierze Petra Kronberger osiągnęła w lutym 1987 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sälen/Hemsedal wywalczyła srebrny medal w gigancie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 1987 roku w Sestriere, gdzie zajęła 20. miejsce w slalomie[1]. Dwa tygodnie później, 11 grudnia w Leukerbad, zdobyła pierwsze punkty, zajmując piętnaste miejsce w zjeździe. W kolejnych startach punktowała jeszcze kilkukrotnie, w tym dwukrotnie stawała na podium: 14 stycznia w Zinal była trzecia w zjeździe, a 24 stycznia w Bad Gastein trzecie miejsce zajęła w kombinacji. W klasyfikacji generalnej zajęła siedemnaste miejsce, a w klasyfikacji kombinacji była trzecia za Brigitte Oertli ze Szwajcarii oraz swą rodaczką, Anitą Wachter. W lutym 1988 roku wystąpiła na igrzyska olimpijskie w Calgary, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w zjeździe. Kolejny raz na podium stanęła 16 grudnia 1988 roku w Altenmarkt, zajmując trzecie miejsce w kombinacji. Było to jednak jej jedyne podium w sezonie 1988/1989, który ukończyła na 24. miejscu. Wystąpiła także na mistrzostwach świata w Vail, zajmując między innymi siódme miejsce w kombinacji.
Przez trzy kolejne sezony Austriaczka zwyciężała w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, zostając drugą po Annemarie Moser-Pröll zawodniczką w historii, która trzy razy z rzędy zdobywała Kryształową Kulę. W tym czasie łącznie aż 31. razy stawała na podium, odnosząc przy tym szesnaście zwycięstw. Pierwszy triumf w karierze odniosła 16 grudnia 1989 roku w Panoramie, gdzie była najlepsza w zjeździe. Już następnego dnia wygrała kolejny zjazd, a następnie wygrywała giganta 8 stycznia 1990 roku w Hinterstoder, kombinację 14 stycznia 1990 roku w Haus, giganta 28 stycznia 1990 roku w Santa Caterina, slalom 13 marca 1990 roku w Vemdalen, giganta i slalom w dniach 1-2 grudnia 1990 roku w Valzoldana, supergiganta 9 grudnia w Altenmarkt, zjazd 21 grudnia 1990 roku w Morzine, kombinację 7 stycznia 1991 roku w Bad Kleinkirchheim, slalom 13 stycznia w Kranjskiej Gorze, zjazd i supergiganta w dniach 18-19 stycznia w Méribel oraz zjazd 21 grudnia 1991 roku w Serre-Chevalier i 14 marca 1992 roku w Panoramie. Ostatni raz na podium stanęła 6 grudnia 1992 roku w Steamboat Springs, gdzie zajęła trzecie miejsce w slalomie. Poza zwycięstwami w klasyfikacji generalnej Kronberger była druga w klasyfikacji zjazdu oraz trzecia w gigancie i kombinacji w sezonie 1989/1990, trzecia w zjeździe, najlepsza w slalomie i druga w supergigancie w sezonie 1990/1991 oraz druga w zjeździe i czwarta w klasyfikacji slalomu w sezonie 1991/1992.
W 1991 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm, zdobywając złoty medal w zjeździe. W zawodach tych wyprzedziła Francuzkę Nathalie Bouvier oraz Swietłanę Gładyszewą z ZSRR. Trzy dni później wzięła udział w supergigancie, który ukończyła na szóstej pozycji. Podczas przejazdu Austriaczka upadła i mimo ukończenia konkurencji w pozostałych wyścigach już nie wystąpiła[2]. Rok później brała udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville, gdzie wystąpiła we wszystkich konkurencjach. Rozpoczęła od zwycięstwa w kombinacji, uzyskując najlepszy czas zjazd i trzeci zjazd slalomu. Pozostałe miejsca na podium zajęły Anita Wachter i Florence Masnada z Francji. Dwa dni później Kronberger zajęła piąte miejsce w zjeździe, a następnie była czwarta w supergigancie. W zawodach tych walkę o podium przegrała z Niemką Katją Seizinger o 0,01 sekundy. Rywalizację w gigancie zakończyła już na pierwszym przejeździe i ostatecznie nie była klasyfikowana. Na koniec Austriaczka zwyciężyła w slalomie. Po pierwszym przejeździe zajmowała trzecie miejsce, tracąc do prowadzącej Julie Parisien z USA 0,06 sekundy. W drugim przejeździe drugi wynik, co dało jej jednak najlepszy łączny czas i zwycięstwo. Ostatecznie o 0,42 sekundy wyprzedziła Annelise Coberger z Nowej Zelandii, a o 0,67 sekundy pokonała Blankę Fernández Ochoę z Hiszpanii. W grudniu 1992 roku ogłosiła zakończenie kariery[3].
Kronberger kilkukrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym złote w gigancie i supergigancie w 1989 roku[4]. W latach 1990, 1991 i 1992 była wybierana sportsmenką roku w Austrii, a w 1990 roku otrzymała nagrodę Skieur d’Or, przyznawaną przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Dziennikarzy Narciarskich[5]. Ponadto w 1992 roku została odznaczona Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[6].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 19 lutego | 1988 | Calgary | Zjazd | 1:25,86 | +1,17 | Marina Kiehl |
11. | 21 lutego | 1988 | Calgary | Kombinacja | 29,25 pkt | +58,76 pkt | Anita Wachter |
14. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,49 | +5,82 | Vreni Schneider |
1. | 13 lutego | 1992 | Albertville | Kombinacja | 2,55 pkt | - | - |
5. | 15 lutego | 1992 | Albertville | Zjazd | 1:52,55 | +0,18 | Kerrin Lee-Gartner |
4. | 18 lutego | 1992 | Albertville | Supergigant | 1:21,22 | +1,98 | Deborah Compagnoni |
DNF1 | 19 lutego | 1992 | Albertville | Gigant | 2:12,74 | - | Pernilla Wiberg |
1. | 20 lutego | 1992 | Albertville | Slalom | 1:32,68 | - | - |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 2 lutego | 1989 | Vail | Kombinacja | 5,65 pkt | +34,06 pkt | Tamara McKinney |
12. | 5 lutego | 1989 | Vail | Zjazd | 1:46,50 | +2,33 | Maria Walliser |
8. | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:19,46 | +0,92 | Ulrike Maier |
1. | 26 stycznia | 1991 | Saalbach | Zjazd | 1:29,12 | - | - |
6. | 29 stycznia | 1991 | Saalbach | Supergigant | 1:08,72 | +0,57 | Ulrike Maier |
DNF | 31 stycznia | 1991 | Saalbach | Kombinacja | 26,45 pkt | - | Chantal Bournissen |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 20 marca | 1987 | Sälen | Gigant | 2:22,07 | +0,73 | Deborah Compagnoni |
5. | 21 marca | 1987 | Sälen | Slalom | 1:39,41 | +0,58 | Ingrid Stöckl |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1987/1988: 17.
- sezon 1988/1989: 24.
- sezon 1989/1990: 1.
- sezon 1990/1991: 1.
- sezon 1991/1992: 1.
- sezon 1992/1993: 45.
Zwycięstwa w zawodach
[edytuj | edytuj kod]- Panorama – 16 grudnia 1989 (zjazd)
- Panorama – 17 grudnia 1989 (zjazd)
- Hinterstoder – 8 stycznia 1990 (gigant)
- Haus – 14 stycznia 1990 (kombinacja)
- Santa Caterina – 28 stycznia 1990 (gigant)
- Vemdalen – 13 marca 1990 (slalom)
- Valzoldana – 1 grudnia 1990 (gigant)
- Valzoldana – 2 grudnia 1990 (slalom)
- Altenmarkt im Pongau – 9 grudnia 1990 (supergigant)
- Morzine – 21 grudnia 1990 (zjazd)
- Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 1991 (kombinacja)
- Kranjska Gora – 13 stycznia 1991 (slalom)
- Méribel – 18 stycznia 1991 (zjazd)
- Méribel – 19 stycznia 1991 (supergigant)
- Serre-Chevalier – 21 grudnia 1991 (zjazd)
- Panorama – 14 marca 1992 (zjazd)
- Łącznie 16 wygranych (6 zjazdów, 3 giganty, 3 slalomy, 2 supergiganty i 2 kombinacje).
Pozostałe miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Veysonnaz – 14 stycznia 1988 (zjazd) – 3. miejsce
- Bad Gastein – 24 stycznia 1988 (kombinacja) – 3. miejsce
- Altenmarkt – 16 grudnia 1988 (kombinacja) – 3. miejsce
- Las Leñas – 9 sierpnia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
- Haus – 13 stycznia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Santa Caterina – 27 stycznia 1990 (supergigant) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 27 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
- Åre – 16 marca 1990 (supergigant) – 3. miejsce
- Altenmarkt – 8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Meiringen – 16 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
- Kranjska Gora – 11 stycznia 1991 (gigant) – 3. miejsce
- Waterville Valley – 20 marca 1991 (slalom) – 3. miejsce
- Lech – 30 listopada 1991 (slalom) – 2. miejsce
- Lech – 1 grudnia 1991 (slalom) – 3. miejsce
- Santa Caterina – 15 grudnia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
- Grindelwald – 2 lutego 1992 (kombinacja) – 2. miejsce
- Narwik – 29 lutego 1992 (slalom) – 3. miejsce
- Vail – 8 marca 1992 (supergigant) – 2. miejsce
- Steamboat Springs – 6 grudnia 1992 (slalom) – 3. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-31)]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ alpineskiworld.net: 26.11.87. Sestriere Slalom, women (ang.)
- ↑ Superstar Kronberger und die Epochen der Kunst (niem.)
- ↑ Einstige ÖSV-Spitzenrennläuferin Petra Kronberger feiert 45. Geburtstag (niem.)
- ↑ ÖSV-Siegertafel: Petra Kronberger. oesv.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (niem.).
- ↑ Skieur d'Or Award (ang.)
- ↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)