Petrovy boudy
 Przełęcz Petrovy boudy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
706 m n.p.m. |
| Pasmo |
Góry Opawskie |
| Sąsiednie szczyty |
Biskupia Kopa |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°14′33,1″N 17°25′37,2″E/50,242528 17,427000
| |
Petrovy boudy – przełęcz o wysokości 706 m n.p.m. w północno-wschodnich Czechach, w Sudetach Wschodnich, na Śląsku, w Górach Opawskich (czes. Zlatohorská vrchovina), leżąca pomiędzy szczytami Biskupiej Kopy (czes. Biskupská kupa) i Małej Kopy (czes. Nad Petrovou chatou)[1][2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz położona jest w środkowej części pasma na grzbiecie odchodzącym od Biskupiej Kopy w kierunku południowym, około 1,6 km na północny zachód od miejscowości Petrovice i około 2,5 km na południowy wschód od miejscowości Zlaté Hory. Nazwa przełęczy pochodzi od drewnianych szałasów (budek), które w przeszłości znajdowały się w obrębie przełęczy. Znajduje się na niej parking i wiata turystyczna oraz tablica informacyjna z drogowskazami. W pobliżu przełęczy w przeszłości znajdowało się schronisko, które spłonęło. Po schronisku pozostały tylko resztki murów. Od przełęczy w stronę Polski odbiega stara ścieżka, którą wędrowali pierwsi turyści. Przez przełęcz przebiega granica administracyjna między Krajem ołomunieckim i Krajem morawsko-śląskim. Przez przełęcz przechodzi również linia przesyłowa prądu o napięciu 22 kV. Na stokach przełęczy mają swoje źródła niewielkie potoki.
Przełęcz ma niesymetryczne i średnio strome skrzydła oraz stromo nachylone podejścia. Oś przełęczy przebiega na kierunku NW-SE. Podłoże przełęczy pod względem geologicznym tworzą skały osadowe pochodzenia morskiego, głównie piaskowce, mułowce z otoczakami oraz łupki[3]. Najbliższe otoczenie przełęczy od strony południowej zajmuje spora polana, pozostała część porośnięta jest lasem świerkowym regla dolnego z niewielką domieszką drzew liściastych.
Przez przełęcz prowadzi droga nr 457 na trasie Zlaté Hory – Osobłoga (czes. Osoblaha). Drogę zbudowano pod koniec lat czterdziestych XIX wieku, w okresie kryzysu ekonomicznego. W przeszłości nazwano ją „drogą głodu” (niem. Hungerstrasse). Droga umożliwiła dogodną przeprawę przez Góry Opawskie, łącząc miejscowości związane z wydobyciem złota i srebra i ich przerobem, a rozmieszczone po wschodniej i zachodniej stronie masywu górskiego. Drogą nr 457 przebiega przez przełęcz linia autobusowa z umieszczonym na niej przystankiem.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz jest ważnym miejscem turystyki pieszej i rowerowej. Znajduje się na niej węzeł szlaków turystycznych oraz skrzyżowanie leśnych ścieżek i dróg, prowadzących m.in. na szczyt Biskupiej Kopy.
Z przełęczy prowadzą cztery szlaki turystyczne na trasach:
Petrovy boudy – Petrovice;
- Petrovy boudy – szczyt Biskupia Kopa – Mnichův kámen – szczyt Svatý Rochus – Zlaté Hory;
Petrovy boudy – góra Biskupia Kopa – źródło Pramen sv. Rocha – Hähnelovo rozc.;
- Petrovy boudy – góra Mała Kopa – szczyt Větrná – szczyt Macov – szczyt Dlouhá stráň – szczyt Kutný vrch – szczyt Solná hora – szczyt Supí hřbet – góra Na Valštejně – góra Kraví hora – góra Jivina – góra Na Malém Valštejně – góra Mesíční hora – góra Dubí – Město Albrechtice,
oraz ścieżka edukacyjna na trasie[4][5]:
(czes. NS Svatý Roch) Petrovy boudy – góra Biskupia Kopa – źródło Pramen sv. Rocha – Petrovy boudy.
Przełęcz jest chętnie odwiedzana przez rowerzystów. Prowadzą do niej, drogą nr 457 dwa podjazdy:
z miejscowości Petrovice (długość: 3,9 km, różnica wysokości: 241 m, średnie nachylenie: 6,2%, 3 pętlice drogowe);
.svg){kind=small}
- z miejscowości Zlaté Hory (długość: 5,1 km, różnica wysokości: 296 m, średnie nachylenie: 5,8%, 4 pętlice drogowe)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Petrovy boudy (Turistická mapa) 1:12 000. Mapy.cz. [dostęp 2015-01-05]. (cz.).
- ↑ Petrovy boudy.. Turistika.cz. [dostęp 2015-01-05]. (cz.).
- ↑ Góry Opawskie. Budowa geologiczna.. Goryopawskie.bnx.pl. [dostęp 2015-01-05]. (pol.).
- ↑ Základní informace o NS Svatý Roch (Petrovice).. ls101.lesycr.cz. [dostęp 2015-01-05]. (cz.).
- ↑ Święty Roch. Ścieżka edukacyjna.. Czecot.pl. [dostęp 2015-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-05)]. (pol.).
- ↑ Petrovy boudy od Zlaté Hory (Czechy) (716 m n.p.m.).. Altimetr.pl. [dostęp 2015-02-25]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zlatohorská vrchovina (Turistická mapa) 1:12 000 (czes.)
- JESIONIKI. Pradziad, Śnieżnik, Jeseník, mapa aktualizowana w terenie, skala 1:50 000, Studio PLAN, Wrocław, wyd. II, 2011, ISBN 978-83-62645-80-0.
- BRUNTÁLSKO, KRNOVSKO, OSOBLAŽSKO, turistická mapa 1:50 000, vyd. SHOCart, 2008, ISBN 978-80-7224-368-6 (czes.)
- Waldemar Brygier: Przewodnik, Góry Opawskie, Zlatohorska vrchovina. Wrocław: Studio PLAN, 2007. ISBN 83-60180-53-9.
- Marek Staffa: Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. t. 18, Góry Opawskie. Wrocław: I-BIS, 2008. ISBN 978-83-85773-98-6.