Phragmidium tuberculatum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phragmidium tuberculatum
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

Phragmidiaceae

Rodzaj

członik

Gatunek

Phragmidium tuberculatum

Nazwa systematyczna
Phragmidium tuberculatum Jul. Müll.
Ber. dt. bot. Ges. 3: 391 (1885)

Phragmidium tuberculatum Jul. Müll. – gatunek grzybów z rodziny Phragmidiaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phragmidium, Phragmidiaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy[2]:

  • Phragmidium tuberculatum var. rosae-arvensis C. Massal. 1889
  • Phragmidium tuberculatum Jul. Müll. 1885 var. tuberculatum

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

P. tuberculatum występuje głównie w Europie, ale podano także stanowiska w Azji i w Australii oraz w Ameryce Północnej (Alaska, Connecticut i Kanada)[3]. W Polsce odnotowano występowanie tego gatunku na Rosa agrestis, Rosa canina, Rosa dumalis, Rosa gallica, Rosa glauca, Rosa majalis, Rosa rubiginosa, Rosa rugosa, Rosa tomentosa i in.[4]

Pasożyt obligatoryjny, jednodomowy i pełnocyklowy. Znaczy to, że może się rozwijać tylko na żywych organizmach, jego rozwój odbywa się na jednym tylko żywicielu, i w trakcie tego rozwoju wytwarza wszystkie 5 właściwych dla rdzy rodzajów zarodników. Pasożytuje na licznych gatunkach róż (Rosa)[5]. Wraz z pokrewnymi Phragmidium mucronatum i Phragmidium bulbosum wywołuje u nich chorobę o nazwie rdza róży[6]. Poszczególne gatunki i odmiany róż mają różną odporność na tę chorobę[5].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Phragmidium mucronatum i Phragmidium tuberculatum są trudne do odróżnienia i często mylone są z sobą. Do wielu informacji o występowaniu tych gatunków należy podchodzić z dozą nieufności, istnieje uzasadnione podejrzenie, że nie zawsze były one prawidłowo rozpoznane[7]. Teliospory P. tuberculatum składają się z 4-6, rzadziej 3 lub 7 komórek i mają ostro zakończony dzióbek o długości do 18 μm[5]. Obydwa te gatunki różnią się też mikroskopowo budową ecjów i urediniospor, ale nie zawsze są to cechy jednoznaczne do interpretacji[7]. Obecnie dość łatwo można te gatunki oznaczyć badaniem DNA[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2016-10-06] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2016-10-05] (ang.).
  3. a b The Rose Rust Fungus, Phragmidium tuberculatum, is Widespread in the Americas: First Reports from California, Oregon, Massachusetts, and Honduras. [dostęp 2016-10-05].
  4. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
  5. a b c Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.
  6. Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
  7. a b Mycobank. Phragmidium tuberculatum. [dostęp 2016-10-06].