Pięć Jezior Fudżi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góra Fudżi i Pięć Jezior Fudżi, od prawej (od wschodu ku zachodowi): Yamanaka, Kawaguchi, Sai, Shōji, Motosu

Pięć Jezior Fudżi (jap. 富士五湖 Fuji-goko) – pięć jezior: Yamanaka, Kawaguchi, Sai, Shōji, Motosu, leżących u podnóża północnego zbocza góry Fudżi, w Japonii, w prefekturze Yamanashi[1]. Cały ten obszar należy do Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu.

Jeziora zostały sformowane setki lat temu przez lawę, która zablokowała rzeki w trakcie kilku erupcji. Trzy z nich: Sai, Shōji i Motosu, są połączone ze sobą podwodnymi kanałami i utrzymują ten sam poziom wody, 900 m ponad poziom morza.

Jezioro Yamanaka[edytuj | edytuj kod]

Yamanaka jest największym, ale drugim po Kawaguchi najlepiej rozwiniętym turystycznie: campingi, hotele, kwatery itp. Świetne widoki ogromu wulkanu Fudżi zwłaszcza od strony północnego brzegu. Jezioro jest popularne wśród wielbicieli sportów wodnych i wędkarstwa. Wokół jeziora jest kilka onsenów[2].

Jezioro Kawaguchi[edytuj | edytuj kod]

Do jeziora Kawaguchi łatwo dostać się pociągiem, autobusem lub samochodem. Jest to bowiem atrakcyjny teren wypoczynku wakacyjnego i weekendowego. Można tam znaleźć liczne atrakcje turystyczne, szlaki turystyczne, gorące źródła, nietypowe muzea oraz podziwiać Fuji. Najpiękniejszy widok jest z północnego brzegu zwłaszcza w porze kwitnienia wiśni w połowie kwietnia lub w kolorach jesieni w połowie listopada. Jest to również baza do wspinaczki na najwyższy wulkan Japonii[3].

Muzea[edytuj | edytuj kod]

Kubota Itchiku Museum
W muzeum wystawione są kimona stworzone przez Itchiku Kubotę (1917–2003), który spędził życie, przywracając utraconą, dawną sztukę farbowania jedwabiu tsujigahana[a] Wystawione kimona zawierają m.in. wzory natury. Jest też nieskończona praca "Symphony of Light", składająca się z 80 kimon tworzących razem obraz Fuji[4].
Kawaguchiko Museum of Art
Muzeum mieści czasowe wystawy współczesnych artystów japońskich i zagranicznych, a także stałą wystawę obrazów, grafik i fotografii przedstawiających górę Fuji. Specjalna wystawa obejmuje wiele różnych dziedzin sztuki starożytnej i współczesnej. Wewnątrz muzeum znajduje się sklep i herbaciarnia, gdzie można odpocząć, podziwiając widok na jezioro[5].
Kawaguchiko Music Forest
Jest to mały park tematyczny i muzeum poświęcone automatycznym instrumentom muzycznym. W głównej sali prezentowane są zabytkowe pozytywki, organy mechaniczne i inne automatyczne instrumenty muzyczne, głównie z krajów europejskich. Największym z nich są francuskie organy z 1905 roku, które zajmują całą salę i grają co 30 minut. W głównym budynku mieści się także sala koncertowa, w której występują klasycy z całego świata[6].
Yamanashi Gem Museum
W 2007 roku muzeum zostało przeniesione z Kōfu do Kawaguchiko i przeprojektowane. W budynku w stylu europejskim prezentuje 3 tys. klejnotów i kamieni szlachetnych z Japonii i świata. Yamanashi jest prefekturą numer jeden pod względem wytwórczości klejnotów i wyrobów z metali szlachetnych w Japonii. Są także kryształy, z których jeden waży 1270 kg. Można tam nauczyć się szlifowania surowych kamieni. W sklepie muzealnym można kupić biżuterię i ozdobne drobiazgi po okazyjnej cenie[7].
Herb Hall
Jest to sklep z ogrodem ziół i szklarnią. Można tam oglądać i kupować zioła, herbatę, suszone kwiaty. Za nim znajduje się Perfume Hall, gdzie można z kolei kupić perfumy, olejki aromatyczne i mydła[8].

Jezioro Sai[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Sai jest mniejsze niż Kawaguchi, a tereny wokół niego słabo rozwinięte turystycznie. Otoczone zalesionymi górami i kilkoma miejscami wydzielonymi na obozy campingowe. Z jeziorem od południa sąsiaduje las Aokigahara, las samobójców i tajemniczych zaginięć ludzi. Wokół lasu jest kilka jaskiń. Trzy z nich: Ice Cave, Wind Cave i Bat Cave są dostępne dla turystów[9].

Iyashi no Sato
Iyashi no Sato to muzeum na otwartym powietrzu i jednocześnie wioska rzemiosła. Została zniszczona przez osuwisko podczas tajfunu w 1966 roku. Obecnie znajduje się tam ponad dwadzieścia domów pokrytych strzechą, przekształconych w sklepy, restauracje, minimuzea i galerie. Każdy ze sklepów-warsztatów specjalizuje się w tradycyjnym rzemiośle, jak: tkactwo, wytwarzanie ceramiki, czy kadzidełek. Niektóre z nich zapraszają odwiedzających do podjęcia własnoręcznych prób wytworzenia tradycyjne produktów, jak np. papier washi, węgiel drzewny, makaron soba, a ponadto poznać lokalną historię i kupić te tradycyjne wyroby rzemiosła[10].
Jaskinia Nietoperzy (ang. Lake Sai Bat Cave)
Największa z trzech jaskiń. Ma 350 m długości, liczne wnęki, niektóre tunele są bardzo niskie[11].
Jaskinia Lodu (ang. Narusawa Hyoketsu Ice Cave)
Nawet podczas lata utrzymuje się w niej temperatura poniżej zera i dlatego była używana z początków XX w. jako magazyn lodu do użycia przez cały rok. Ma długość 150 metrów. Wejście do niej znajduje się przy wschodnim skraju lasu Aokigahara[12].
Jaskinia Wiatru (ang. Fuji Fugaku Wind Cave)
Ma 201 m długości i przeciętną temperaturę 3°C. Jest otoczona gęstą zielenią lasu Aokigahara. W przeszłości była wykorzystywana jako magazyn i lodówka. Do 1955 roku były w niej przechowywane m.in. kokony jedwabników[13][14]

Jezioro Shōji[edytuj | edytuj kod]

Jest najmniejsze spośród pięciu jezior, 5 km na zachód od Sai. Słabo rozwinięte turystycznie. Wraz z dwoma sąsiadami powstało, gdy lawa płynąca z góry Fudżi podzieliła duże prehistoryczne jezioro na trzy mniejsze. Graniczy z lasem Aokigahara. Oferuje piękne widoki Fudżi, ale pozostaje w dużej mierze niezagospodarowane, z wyjątkiem kilku hoteli wokół północnego brzegu, z których roztacza się wspaniały widok na Fudżi. Wokół jeziora popularne są piesze wędrówki, kemping i wędkarstwo, ale także sporty wodne.[15].

Jezioro Motosu[edytuj | edytuj kod]

Spośród pięciu jezior jest położone najbardziej na zachód. Zostało umieszczone na rewersie banknotu o nominale 1000 jenów (serii E), który pojawił się w obiegu w 2004 roku. Jezioro jest trudno dostępne komunikacją miejską i w dużej mierze niezagospodarowane, z wyjątkiem kilku kempingów wokół jego brzegów. Motosu powstało, gdy erupcja Fudżi rozdzieliła większe prehistoryczne jezioro na trzy mniejsze jeziora w IX wieku. Powstały wtedy trzy jeziora: Motosu, Sai i Shōji[16].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dawna technika farbowania materiałów, wywodząca się z okresu Muromachi (1336–1573).
  2. Organy mechaniczne, przeznaczone do użytku w sali tanecznej lub balowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nihon Chizu. Tokyo: Seibido Shuppan, 2-18, s. 180-181. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. Lake Yamanaka. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  3. Lake Kawaguchi. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  4. Itchiku Kubota Art Museum. Yamanashi. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  5. Kawaguchiko Museum of Art. Yamanashi Tourism Organization. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  6. Kawaguchiko Music Forest. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  7. Yamanashi Gem Museum. Yamanashi Tourism Organization. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  8. Kawaguchiko Herb Hall. Yamanashi Tourism Organization. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  9. Lake Saiko. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  10. Iyashi no Sato. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).
  11. Lake Sai Bat Cave. Yamanashi Tourism Organization. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  12. Ice Cave. Fugaku Fuketsu Wind Cave and Narusawa Hyoketsu Ice Cave. [dostęp 2018-03-08]. (ang. • jap.).
  13. Caves. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  14. Wind Cave. Fugaku Fuketsu Wind Cave and Narusawa Hyoketsu Ice Cave. [dostęp 2018-03-08]. (ang. • jap.).
  15. Lake Shōji. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).
  16. Lake Motosu. japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-03-08]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]