Piędź

Piędź – dawna miara długości, określana jako odległość między końcami kciuka i palca środkowego (lub małego) rozwartej dłoni^[1]^[2].

W dawnej Polsce jej wartość, zróżnicowana lokalnie, wynosiła w zależności od regionu:

1 piędź = 1/3 łokcia ≈ 19,8 cm lub

1 piędź = 3/4 stopy ≈ 22,3 cm^[3]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

↑ Encyklopedia PWN 1993 r. s. 637
↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV, s. 179, Warszawa 1900–1927.
↑ piędź, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-03-11] .

metryczne	femtometr pikometr angstrem nanometr mikrometr milimetr centymetr decymetr metr dekametr hektometr kilometr megametr gigametr
fizyczne	długość Plancka X
geograficzno- -nawigacyjne	mila morska liga morska mila geograficzna
astronomiczne	promień Ziemi promień Jowisza promień Słońca LD jednostka astronomiczna parsek jednostki świetlne minuta godzina dzień rok
imperialne	mil linia cal U stopa angielska jard pręt łańcuch furlong mila międzynarodowa liga lądowa
antropometryczne	digitus werszek dłoń ćwierć piędź sztych stopa polska łokieć arszyn krok skok sążeń węzeł postaw sznur staja stadion wiorsta mila londyńska polska pruska rzymska wrocławska parasanga schojn grecki schojn egipski
japońskie	rin bu sun shaku ken jō chō ri
inne	ławka zeres łatr li