Piżmaczek (ssaki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piżmaczek
Neofiber
F.W. True, 1884[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – piżmaczek florydzki (Neofiber alleni)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Ondatrini

Rodzaj

piżmaczek

Typ nomenklatoryczny

Neofiber alleni F.W. True, 1884

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Piżmaczek[3] (Neofiber) – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Ameryce Północnej[4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 186–213 mm, długość ogona 99–168 mm; masa ciała 189–357 g[6][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1884 roku amerykański biolog Frederick W. True na łamach Science[1]. Na gatunek typowy True wyznaczył (oznaczenie monotypowe) piżmaczka florydzkiego (N. alleni)

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Neofiber: gr. νεος neos ‘nowy’; rodzaj Fiber Duméril, 1806 (bóbr)[8].
  • Schistodelta: gr. σχιστος skhistos ‘rozszczepiony, podzielony’, od σχιζω skhizō ‘podzielić’; δελτα delta ‘delta, litera Δ (D)’[9]. Gatunek typowy: †Schistodelta sulcatus Cope, 1899 (= †Microtus diluvianus Cope, 1896).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą jeden występujący współcześnie gatunek[10][7][4][3]:

Opisano również gatunki wymarłe z plejstocenu Stanów Zjednoczonych[11]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b F.W. True. A muskrat with a round tail. „Science”. 4 (75), s. 34, 1884. (ang.). 
  2. E.D. Cope. Vertebrate Remains from Port Kennedy Bone Deposit. „Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. Second series. 11 (2), s. 206, 1897–1901. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 342. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Neofiber. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-16].
  6. U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 289–290. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 221. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Palmer 1904 ↓, s. 453.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 623.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
  11. J.S. Zijlstra, ''Neofiber'', Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-03] (ang.).
  12. E.D. Cope. New and little known Mammalia from the Port Kennedy bone deposit. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 48, s. 381, 1896. (ang.). 
  13. C.W. Hibbard. The Rezabek fauna, a new Pleistocene fauna from Lincoln County, Kansas. „The University of Kansas science bulletin”. 29 (2), s. 241, 1943. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]