Piaskowcowate
 Piaskowiec modrzak (Gyroporus cyanescens) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
piaskowcowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Gyroporaceae Locq. Mycol. gén. struct.: 122 (Paryż, 1984) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
piaskowiec (Gyroporus Quél.) | |
Piaskowcowate (Gyroporaceae Locq.) – rodzina grzybów znajdująca się w rzędzie borowikowców (Boletales). Jest to takson monotypowy, zawierający jeden tylko rodzaj piaskowiec (Gyroporus)[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Grzyby mykoryzowe. Kapelusze suche, aksamitne do filcowatych. Warstwa rurek blada, łatwo dająca się oderwać. Trzony na starość rdzeniowate, puste, podzielone na komory. Wysyp zarodników żółtawy. Zarodniki eliptyczne, gładkie, bez pory rostkowej[2].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Gyroporaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Według Index fungorum bazującego na Dictionary of the Fungi do rodziny Gyroporaceae należy jeden tylko rodzaj z kilkoma gatunkami[3]:
- Gyroporus Quél. 1886 – piaskowiec
- Niektóre gatunki:
- Gyroporus brunneofloccosus T.H. Li, W.Q. Deng & B. Song
- Gyroporus brunnescens Davoodian, N.A. Fechner & Halling 2018
- Gyroporus castaneus (Bull.) Quél. – piaskowiec kasztanowaty
- Gyroporus cyanescens (Bull.) Quél. – piaskowiec modrzak
- Gyroporus longicystidiatus Nagas. & Hongo.
- Niektóre gatunki:
Nazwy naukowe według Index Fungorum[4]. Polskie nazwy według W. Wojewody[5]. Wcześniej rodzaj Gyroporus był zaliczany do rodziny borowikowatych (Boletaceae)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-10-22].
- ↑ E. Gerhardt, Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 285, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ S.J. Brands, Systema Naturae 2000, Amsterdam: The Taxonomicon. Universal Taxonomic Services.