Piekło Kobiet (zespół muzyczny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piekło Kobiet
Rok założenia

ok. 1992/1993

Rok rozwiązania

ok. 2002

Pochodzenie

Łuków

Gatunek

crust punk

Byli członkowie
Elwira „Elvisa” Chruściel (wokal), Radek „Dżinser” Żądełek (perkusja), Maciek Lato(gitara), Kaśka (bas)

Piekło Kobiet – radykalny anarchofeministyczny zespół crust punk z Łukowa.

Zespół istniał od około 1992/1993[1][2] do około 2002[2]. Związany był z koedukacyjną anarchofeministyczną grupą Wiedźma. Jako jeden z pierwszych poruszał kwestie praw kobiet na polskiej scenie DIY punk, krytykując przy tym Kościół katolicki[3]. Nazwa grupy, powstałej w okresie zmiany dopuszczalności przerywania ciąży w Polsce, nawiązuje do tytułu książki Piekło kobiet Tadeusza Żeleńskiego[4][5].

Przekaz zespołu był krytyczny wobec kapitalizmu, potępiając działalność takich koncernów jak Shell czy Bayer. Opowiadał się za wegetarianizmem, a nawet weganizmem[5]. W warstwie muzycznej jeden z najostrzej grających zespołów tego nurtu na polskiej scenie ówczesnego okresu z bardzo szybkimi przyspieszeniami i partiami nawiązującymi nawet do grind core noise[potrzebny przypis].

Wywiady z zespołem ukazywały się głównie w prasie niszowej, np. zinach Kultura Nędzy[6] oraz Inny Świat[5].

Na przełomie 1994/1995 w skład zespołu wchodzili: Elwira „Elvisa” Chruściel (wokal)[7], Radek „Dżinser” Żądełka (perkusja), Maciek (gitara)[5]. Skład w 1997: Kaśka (bas), Dżinser (perkusja), Maciek (gitara), Elvisa (wokal)[8].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Moralna inwigilacja (kaseta, wydanie własne, 1996)
  • Pro-life jest ofiarą na ołtarzu wojny (7', Tutajteraz Records, 1997)
  • Wyzwolenie kobiet wyzwoleniem mężczyzn (10', Malarie Records, 1998)
  • Niechciana ciąża (12', Dwie Strony Medalu, Małe Co Nieco, 1999)
  • Wiara w Jezusa jest jak penis nabrzmiały od krwi – on rośnie w siłę na widok nadużytych ciał… (split 7', wydanie własne, 2000)

Źródło[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profesor Panczur, Z cyklu: Kiedyś to grali! #4 – Piekło Kobiet. [online], Punkowa Strona, 19 lutego 2020 [dostęp 2021-02-10].
  2. a b Archiwum koncertów - 1997 [online], rozbrat.org [dostęp 2021-02-10].
  3. Jenifer Ramme. Integracja czy autonomia? (Kontr)kultura na przykładzie działalności anarchofeministycznej w Polsce. „Stan Rzeczy”. 2 (7), s. 123, 130, 2014. 
  4. Alina Naruszewicz, Nazwy współczesnych polskich zespołów muzycznych, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie – 12. Prace Językoznawcze”, 1999 [dostęp 2021-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-10].
  5. a b c d Stop. Piekło Kobiet, „Inny Świat”, 4 (1), 1995, s. 33–34 [dostęp 2021-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-10].
  6. Ciosmak Dariusz, Antologia zinów 1989–2001, Kielce: Wydawnictwo Liberation, 2001, s. 55, 63, ISBN 83-915943-0-0 [dostęp 2021-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-28].
  7. Elwira Chruściel, Piekło Kobiet, „Kultura Nędzy”, 28, 1997 [dostęp 2021-02-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-10].
  8. POLSKI HC/PUNK, NEW WAVE i OKOLICE 1979 – 2019 CHRONOLOGIA: 1997 – muzyka [online], independentzambrow.blogspot.com, 31 stycznia 2011 [dostęp 2021-02-10].
  9. Piekło Kobiet - Punk Hardcore from Poland - Biography & Full Album Download MP3 [online], Anarcho-Punk.net [dostęp 2021-02-10] (ang.).