Pieluszkowe zapalenie skóry

Pieluszkowe zapalenie skóry PZS
	Klasyfikacje
ICD-10	L22; Pieluszkowe [serwetkowe] zapalenie skóry

Pieluszkowe zapalenie skóry, PZS – stan zapalny skóry zlokalizowany w miejscu przylegania pieluszki.

PZS należy do najczęstszych schorzeń skóry wieku niemowlęcego i wczesnodziecięcego, jest częstą infekcją u osób z niedoborem odporności. Przyczyny występowania PZS mają charakter złożony i wieloczynnikowy. Główny czynnik predysponujący do wystąpienia PZS stanowi długi kontakt skóry z wilgotnym środowiskiem. Podrażniona skóra jest podatna na zakażenia Candida albicans. Przebieg choroby najczęściej jest łagodny i objawia się rumieniem. Cięższe postacie PZS wiążą się z występowaniem ostrych wykwitów skórnych (np. rumień, obrzęk, nadżerki, pęcherzyki) w miejscu przylegania pieluszki. Na skórze widoczne są grudki bladoróżowe do jasnoczerwonych, często łuszczące się obwodowo. PZS równie często występuje u obu płci. Jego łagodne formy dobrze reagują na leczenie za pomocą emolientów. W przypadku nasilonego stanu zapalnego bądź powikłanego PZS konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych, zaleca się miejscowe leczenie przeciwgrzybicze. Podstawą pielęgnacji jest zachowanie zasad właściwej higieny okolicy pieluszkowej: unikanie wilgoci, częsta zmiana pieluszek, wietrzenie zainfekowanej skóry krocza oraz unikanie stosowania w okolicy krocza preparatów na bazie alkoholu^[1].

Leczenie

Łagodne formy PZS dobrze reagują na leczenie za pomocą emolientów. W przypadku nasilonego stanu zapalnego bądź powikłanego PZS konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych. Zalecane jest krótkotrwałe zastosowanie słabych kortykosteroidów lub kortykosteroidów w połączeniu z antybiotykami^[2]. W PZS nadkażonym gronkowcem należy zastosować zewnętrzne preparaty przeciwbakteryjne. W przypadku nadkażenia drożdżakami konieczne jest zewnętrzne leczenie preparatami przeciwgrzybiczymi (nystatyna, klotrimazol, mikonazol)^[3]. Przy podejrzeniu podrażnienia skóry o podłożu alergicznym należy wyeliminować alergeny zawarte w środkach do higieny i pielęgnacji, przy czym elementem różnicującym PZS z reakcją alergiczną jest występowanie w alergicznym zapaleniu skóry zmian nie tylko w okolicy pieluszkowej, ale także w innych częściach ciała (np. na twarzy, kończynach)^[4]. Z diety oraz innych substancji, z którymi dziecko ma kontakt (np. zasypek dla dzieci), należy wyeliminować skrobię kukurydzianą, ponieważ jest ona doskonałą pożywką dla Candida^[5].

Zobacz też

atopowe zapalenie skóry

Przypisy

↑ Pediatr Med Rodz 2012, Vol 8 Numer 3, p. 272
↑ Nield L.S., Kamat D.: Prevention, diagnosis, and management of diaper dermatitis. Clin. Pediatr. (Phila.) 2007; 46: 480-486.
↑ American Academy of Pediatrics: Candidiasis. W: Pickering L.K. (red.): Red Book, 2003 Report on the Committee on Infectious Disease. American Academy of Pediatrics, Elk Grove Village 2003: 229-232.
↑ Rusin-Tupikowska A., Zalewska M., Baran E.: Pieluszkowe zapalenie skóry – miejsce drożdżaków wśród czynników etiopatogenetycznych. Mikologia Lekarska 2010; 17: 53-56.
↑ Garfunkel L.C., Kaczorowski J.M., Christy C.: Konsultacja kliniczna w pediatrii. Tom 2, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Pediatr Med Rodz 2012, Vol 8 Numer 3, p. 272

[2] Nield L.S., Kamat D.: Prevention, diagnosis, and management of diaper dermatitis. Clin. Pediatr. (Phila.) 2007; 46: 480-486.

[3] American Academy of Pediatrics: Candidiasis. W: Pickering L.K. (red.): Red Book, 2003 Report on the Committee on Infectious Disease. American Academy of Pediatrics, Elk Grove Village 2003: 229-232.

[4] Rusin-Tupikowska A., Zalewska M., Baran E.: Pieluszkowe zapalenie skóry – miejsce drożdżaków wśród czynników etiopatogenetycznych. Mikologia Lekarska 2010; 17: 53-56.

[5] Garfunkel L.C., Kaczorowski J.M., Christy C.: Konsultacja kliniczna w pediatrii. Tom 2, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]