Pies ratowniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Owczarek szkocki Czerwonego Krzyża (Włochy, 1909)
Ratownik GOPR z psem ratowniczym

Pies ratowniczy – w kynologii określenie psa, mające dwa znaczenia:

  • pies wyszkolony do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa;
  • pies rasy predysponowanej do realizacji zadań z dziedziny ratownictwa – dana rasa od wielu pokoleń hodowana jest w celu zachowania bądź rozwinięcia predyspozycji do ratownictwa.

Kategorie te mogą się nakładać lub nie, więc możemy mieć do czynienia z:

  • psem ratowniczym (ze względu na wyszkolenie) niebędącym psem rasowym bądź też rasy nieuznawanej za ratowniczą;
  • psem ratowniczym (ze względu na rasę) niewyszkolonym;
  • psem ratowniczym ze względu na rasę i wyszkolenie.

Typy psów ratowniczych[edytuj | edytuj kod]

Pies ratowniczy przeszukuje gruzy World Trade Center

Cechy psów ratowniczych[edytuj | edytuj kod]

Generalnie psy ratownicze powinny cechować się:

  • budową i wielkością odpowiednią do stawianych im zadań;
  • całkowitym brakiem agresji w stosunku do człowieka.

Wymogi te stoją niekiedy w sprzeczności z oczekiwaniami właścicieli, najczęściej w zakresie:

  • eksterieru – oczekuje się psa większego lub mniejszego niż rozmiar pożądany w ratownictwie (np. małego, tzw. „kompaktowego” nowofundlanda);
  • charakteru – próby zastosowania psów określonej rasy do zadań sprzecznych z ich wrodzonymi cechami (np. używanie psów ras ratowniczych jako psów obronnych).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]