Pietro Campori
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1533 |
| Data i miejsce śmierci |
4 lutego 1643 |
| Biskup Cremony | |
| Okres sprawowania |
1621–1643 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
16 maja 1621 |
| Kreacja kardynalska |
17 marca 1621 |
| Kościół tytularny |
San Tommaso in Parione |
| Data konsekracji |
16 maja 1621 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Pietro Campori (ur. ok. 1553 w Castelnuovo di Garfagnana, zm. 4 lutego 1643 w Cremonie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się około 1553 roku w Castelnuovo di Garfagnana, jako syn Giammarii Camporiego i Vittorii Sandonnini[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został sekretarzem nuncjusza Cesarego Speciany[1]. Został kanonikiem w Cremonie, a po śmierci swojego mentora wstąpił na służbę do kardynała Scipionego Caffarellego-Borghesego[1]. 19 września 1616 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Tommaso in Parione[2]. 17 marca 1621 roku został wybrany na biskupa Cremony, a 16 maja przyjął sakrę[2]. Osobiście nadzorował diecezję, w której w 1635 roku przeprowadził synod[1]. Był stronnikiem rodu Borghesów[1]. Zmarł 4 lutego 1643 roku w Cremonie[1].