Pietro Generali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pietro Generali
Ilustracja
Imię i nazwisko

Pietro Mercandetti

Data i miejsce urodzenia

23 października 1773
Masserano

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

3 listopada 1832
Novara

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Pietro Generali, właśc. Pietro Mercandetti[1][2] (ur. 23 października 1773 w Masserano, zm. 3 listopada 1832 w Novarze[1][2]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Rzymie u Giovanniego Masiego[1]. Początkowo komponował muzykę kościelną, po 1800 roku poświęcił się jednak całkowicie twórczości operowej[1][2]. Wystawiając swoje dzieła odbył liczne podróże po Włoszech, dotarł też do Wiednia[2]. W 1817 roku, nie wytrzymując konkurencji z Gioacchino Rossinim, wyjechał do Barcelony, gdzie w latach 1817–1819 był dyrektorem Teatro Santa Cruz[1]. W 1819 roku udał się do Paryża, skąd później wrócił do Włoch[1]. Od 1821 do 1823 roku przebywał w Neapolu, w 1827 roku został kapelmistrzem katedry w Novarze[1].

Był autorem ponad 50 oper, głównie buffa, a później także seria[1][2]. Żadna z nich nie utrzymała się zbyt długo w repertuarze[2].

Ważniejsze opery[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

  • Gli amanti ridicoli (wyst. Rzym 1800)
  • Pamela nubile (wyst. Wenecja 1804)
  • Le lagrime di una vedova (wyst. Wenecja 1808)
  • Adelina (wyst. Wenecja 1810)
  • Attila (wyst. Bolonia 1812)
  • L’Impostore (wyst. Mediolan 1815)
  • I baccanali di Roma (wyst. Wenecja 1816)
  • Il Servo padrone (wyst. Parma 1818)
  • Francesca da Rimini (wyst. Wenecja 1828)
  • Il divorzio persiano (wyst. Triest 1828)
  • Beniowski (1831)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 264. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1246. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]