Pinczer austriacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pinczer austriacki
Ilustracja
Pinczer austriacki
Inne nazwy

Österreichischer Pinscher, austrian pinscher

Kraj patronacki

Austria

Wymiary
Wysokość

35–50 cm

Masa

12–18 kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa II, Sekcja 1,
nr wzorca 64

Pinczer austriacki (Österreichischer Pinscher) – rasa psa zaliczana do grupy pinczerów, wyhodowana w Austrii, użytkowana początkowo jako wszechstronny pies gospodarski, a współcześnie jako pies stróżujący i pies-towarzysz. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny[edytuj | edytuj kod]

Jak podaje prof. Hauck (badacz i twórca rasy) pinczer austriacki występował na obszarach nad Dunajem już 4000 lat temu, gdzie pełnił funkcje psa wiejskiego. Ze względu na niepewne pochodzenie wielu osobników tej rasy, jak i problemy z jednolitym typem tych psów, Hauck miał początkowo problemy z uruchomieniem planowanej hodowli oraz z zarejestrowaniem rasy. W 1927 roku przedstawił on wzorzec pinczera austriackiego, który został uznany przez FCI w październiku tego roku.

Klasyfikacja FCI[edytuj | edytuj kod]

W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II, w sekcji psów w typie pinczera i sznaucera w podsekcji pinczerów.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Pies średniej wielkości, o ogonie kopiowanym lub naturalnie szczątkowym.

Szata i umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Szata jest krótka, ale nie tak jak u pinczera miniaturowego, czy średniego, włos jest nieco dłuższy zwłaszcza na udach i w okolicach szczytu łopatek oraz twardy. Umaszczenie występuje czarne, płowe, kasztanowe lub rude z białymi znaczeniami.

Użytkowość[edytuj | edytuj kod]

Pinczer austriacki pełnił rolę psa wiejskiego, do zadań którego należało pilnowanie i zaganiane zwierząt hodowlanych, a także tępienie szkodników takich jak gryzonie. Współcześnie jest hodowany jako pies stróżujący i rodzinny.

Popularność[edytuj | edytuj kod]

Rasa ta jest spotykana w Polsce, ale pogłowie psów tej rasy jest bardzo niewielkie. W latach 90. XX wieku w Austrii zarejestrowanych było ok. 50 pinczerów austriackich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 85.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003
  • Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999