Pinguicula corsica

*Pinguicula corsica*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	pływaczowate
Rodzaj	tłustosz
Gatunek	Pinguicula corsica
	Nazwa systematyczna
	Pinguicula corsica Bernard & Gren.; J.C.M.Grenier & G.Godron, Fl. France 2: 443 (1853)
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pinguicula corsica Bernard & Gren. – gatunek rośliny należący do rodziny pływaczowatych. Występuje endemicznie na Korsyce^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Wieloletnia roślina zielna o wysokości od 5 do 10 cm i smukłych, owłosiono-gruczołowatych lub nagich pędach. Zimuje w formie turionów^[5].

Liście: Roślina tworzy od 5 do 9 rozesłanych, siedzących, jajowatych do odwrotnie jajowatych i eliptycznych, żółtozielonych liści, długości od 25 do 35 mm i szerokości od 9 do 16 mm^[5].

Kwiaty: Szypułka nierozgałęziona, długości od 4 do 9 cm, z 1 do 8 gruczołami. Kielich kwiatu gruczołowaty; działki górne wąsko podługowato-lancetowate, tępe; działki dolne podługowato-lancetowate, tępe. Korona kwiatu o długości od 16 do 25 mm, biała do jasnofioletowoniebieskiej; dwa płatki górne niemal okrągłe do odwrotnie jajowatych, tępe, zachodzące na siebie, z ciemnofioletową smugą; trzy płatki dolne większe, sercowate (środkowy) lub odwrotnie jajowate, często zachodzące na siebie; rurka (gardziel) brzuchata, mniej więcej ciemnofioletowa w części środkowej z białą plamką w dolnej części dolnych płatków, biało owłosiona u gardzieli, z zewnątrz gruczołowa; ostroga stożkowato-szydłowata, ostra, prosta, wielkości 1/3 korony^[5].

Owoce: Jajowata do kulistawej torebka^[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: Kwitnie od czerwca do sierpnia^[5].

Siedlisko: Występuje w „pozzines” (typowe dla Korsyki bardzo płaskie, kwaśne torfowiska z oczkami wodnymi, łączącymi naturalne kanały tworzone przez topniejący śnieg), wokół jezior, wolno płynących strumyków i zarośli „fruticées naines”, w strefie górskiej i alpejskiej, na wysokości od 1150 do 1900 m n.p.m., na nieprzepuszczalnym podłożu granitowym, zwykle na dnie dolin polodowcowych^[4]. Stanowi element zbiorowiska Bellidio-Bellion nivalis Gamisans, tj. korso-sardyńskich, reliktowych, górskich do wysokogórskich, śródziemnomorskich torfowisk kwaśnych^[5].

Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 16^[5].

Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Gatunek znany jest z 33 stanowisk na Korsyce. Obecne populacje nie wydają się być zagrożone pogorszeniem ich siedlisk. Gatunek nie jest prawnie chroniony, ale został ujęty we francuskiej Czerwonej Księdze. Nadzór nad siedliskami pełnią strażnicy z Parku Regionalnego Korsyki i Konserwatorium Botanicznego Korsyki. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN ujęta jako gatunek najmniejszej troski^[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W przeszłości rośliny te były stosowane w medycynie tradycyjnej na grzybice skóry^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2015-01-05] (ang.).
↑ ^a ^b Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-07-31]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Pinguicula corsica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jean Francois Fougere: eFlore - L'encyclopédie botanique collaborative. Tela Botanica. [dostęp 2021-07-31]. (fr.).

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2015-01-05] (ang.).

[kew-3] Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-07-31]. (ang.).

[iucn-4] Pinguicula corsica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[opis-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Jean Francois Fougere: eFlore - L'encyclopédie botanique collaborative. Tela Botanica. [dostęp 2021-07-31]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]