Piołunowo

Piołunowo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	radziejowski
Gmina	Radziejów
Liczba ludności (III 2011)	168
Strefa numeracyjna	54
Kod pocztowy	88-200
Tablice rejestracyjne	CRA
SIMC	0868098
Położenie na mapie gminy wiejskiej Radziejów Piołunowo
Położenie na mapie Polski Piołunowo
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Piołunowo
Położenie na mapie powiatu radziejowskiego Piołunowo
52°38′22″N 18°38′01″E

Piołunowo – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie radziejowskim, w gminie Radziejów.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 168 mieszkańców. Jest trzynastą co do wielkości miejscowością gminy Radziejów.

Nazwa

Nazwa Piołunowo pochodzi od licznie tu rosnącego piołunu.

Grupy wyznaniowe

Piołunowo należy do parafii Byczyna.

Historia

W Piołunowie znajdowało się cmentarzysko pogańskie. Ślady po nim pochodzą najprawdopodobniej z epoki brązu, z III i II wieku p.n.e. Każda mogiła miała kształt trójkąta ostrokątnego złożonego z wielkich kamieni, pod którymi zwykle znajdowały się popielnice, wypełnione popiołem i skałkami krzemiennymi. W roku 1980 została wyorana bardzo ostra siekierka z krzemienia bez drzewca. Według opowieści starszych mieszkańców Piołunowa, kamienie z tego cmentarzyska były użyte do budowy parkanu przy kościele w Byczynie.

Jak podają źródła historyczne, dawniej wieś nosiła nazwę Pielunowo.

W 1308 r. Piołunowo wraz z Płowkami zostały wymienione jako wsie leżące w dystrykcie radziejowskim. W Piołunowie w trakcie prac polowych znaleziono narzędzie przypominające widły, pochodzące z okresu bitwy pod Płowcami. Obecnie znajduje się ono w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Ze znalezisk w Piołunowie i opracowań historyków wynika, że bitwa płowiecka w 1331 r. odbywała się także na północ od Płowiec, na piołunowskich polach.

Piołunowo od 1489 r. stanowiło własność królewską. W połowie XVI w. Piołunowo było zamieszkiwane przez 3 zagrodników i liczyło 3 łany – tak wynika z rejestrów poborowych powiatu radziejowskiego z 1557 r. i 1566 r. Wieś użytkował Mikołaj Roskowski – wojski kruszwicki, od roku 1616 – Mielżyński, a od roku 1631 – Stanisław Legocki herbu Jasieńczuk. Wieś była wówczas nadal królewszczyzną i liczyła 12 domów. W czasie potopu szwedzkiego wieś została w dużej części zniszczona; w 1662 r. znajdowały się tu już tylko 4 domy.

W roku 1779 właścicielem Piołunowa został Wincenty Modliński, podkomorzy brzeskokujawski, dziedzic Krzywosądzy, który otrzymał wieś od króla Stanisława Augusta jako rekompensatę za koszty poniesione przy budowie grobli od Krzywosądzy do Sędzina. W tym czasie miejscowość liczyła 7 domów i około 46 mieszkańców. W kolejnych latach przybywało domów i mieszkańców: w 1827 domów było 9, a mieszkańców 88. W 1881 r. właścicielem folwarku Piołunowo był Lniski, w okresie międzywojennym – rodzina Daszkowskich. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. rodzina Daszkowskich została wysiedlona i już nie powróciła do Polski.

Obok wsi usytuowany był tzw. cmentarz choleryczny, miejsce pochówku osób zmarłych na cholerę. Obecnie znajduje się w tym miejscu pole uprawne. Przed wybuchem I wojny światowej w Piołunowie istniał młyn wietrzny.

Bibliografia

• Plan Odnowy Miejscowości Piołunowo 2010-2020. Opracowała mgr Agnieszka Krygier
• Piołunowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 183 .