Piotr Żyła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Piotr Żyła
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1987
Cieszyn

Klub

WSS Wisła

Wzrost

176 cm

Debiut w PŚ

21 stycznia 2006 w Sapporo (19. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

21 stycznia 2006 w Sapporo (19. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

17 marca 2013 w Oslo (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

17 marca 2013 w Oslo

Rekord życiowy

248,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2019)

Faksymile
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Lahti 2017 duża druż.
złoto Oberstdorf 2021 normalna
brąz Val di Fiemme 2013 duża druż.
brąz Falun 2015 duża druż.
brąz Lahti 2017 duża
brąz Oberstdorf 2021 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
brąz Oberstdorf 2018 drużynowo
brąz Planica 2020 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Rovaniemi 2005 drużynowo
Puchar Świata w lotach narciarskich
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2018/2019
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2019/2020
Turniej Czterech Skoczni
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2016/2017
Willingen Five
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2019
Letnie Grand Prix
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2018
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2020
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Piotr Paweł Żyła[1] (ur. 16 stycznia 1987 w Cieszynie[2]) – polski skoczek narciarski, zawodnik klubu WSS Wisła, reprezentant Polski, olimpijczyk z Soczi 2014, Pjongczang 2018 oraz z Pekinu 2022.

Zdobywca sześciu medali mistrzostw świata – złotego (2021) i brązowego (2017) w konkursach indywidualnych oraz złotego (2017) i trzech brązowych (2013, 2015 i 2021) w konkursach drużynowych. Dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich (2018 i 2020). Drużynowy wicemistrz świata juniorów z 2005. Drugi zawodnik 65. Turnieju Czterech Skoczni. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix 2018. W konkursach indywidualnych Pucharu Świata był 17 razy na podium (w tym dwa razy na 1. miejscu). Były rekordzista Polski w długości skoku narciarskiego. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym pięciokrotny indywidualny mistrz (dwa tytuły zimą i trzy latem). Swój rekord życiowy (248,0 m) ustanowił 24 marca 2019 na Letalnicy w Planicy[3][4].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Lata 2004–2006[edytuj | edytuj kod]

Piotr Żyła podczas lotu w konkursie drużynowym Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2012, który zakończył się nowym rekordem życiowym
Piotr Żyła podczas PŚ w Zakopanem 2006

Piotr Żyła zaczął skakać w wieku 8 lat.

W zawodach Pucharu Kontynentalnego zadebiutował 26 grudnia 2004 w Sankt Moritz. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 14 stycznia 2005, zajmując 19. miejsce w Sapporo[5]. Na Mistrzostwa Świata Juniorów 2005 zajął 13. miejsce indywidualnie, ex aequo z Anže Damjanem[6], a w konkursie drużynowym zdobył, wraz z Pawłem Urbańskim, Wojciechem Toporem i Kamilem Stochem, srebrny medal[7].

21 stycznia 2006 w Sapporo dostał szansę debiutu w Pucharze Świata. Już w swoim pierwszym starcie zdobył punkty, zajmując 19. miejsce. Dzień później ponownie, po raz ostatni w sezonie 2005/2006, znalazł się w czołowej trzydziestce. 4 lutego zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Villach[8].

Lata 2006–2010[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2006/2007 czterokrotnie zdobywał punkty PŚ. Najwyższym zajętym przez Żyłę miejscem w tym cyklu było dziewiętnaste z Titisee-Neustadt. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007. W zawodach indywidualnych zajął 35. (skocznia duża) i 42. (skocznia normalna) miejsce, zaś w konkursie drużynowym reprezentacja Polski z Żyłą w składzie była piąta[9].

We wrześniu 2007 zajął 8. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Hakubie. W kolejnych latach osiągał słabsze wyniki. W sezonie 2007/2008 nie zdobył punktów Pucharu Świata. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2008, gdzie wraz z reprezentacją Polski w konkursie drużynowym zajął 10. miejsce[10]. W sezonie 2008/2009 dwukrotnie zajął 29. miejsce w Pucharze Świata w Zakopanem[11]. Po słabym początku sezonu 2009/2010 został odsunięty od startów w PŚ. Również w Pucharze Kontynentalnym nie osiągał dobrych wyników, tylko raz awansując do drugiej serii[12].

Lata 2010–2012[edytuj | edytuj kod]

Nie znalazł się w kadrze A polskich skoczków narciarskich w sezonie 2010/2011[13]. Treningi w klubie, prowadzone pod nadzorem Jana Szturca zaowocowały lepszymi wynikami w Pucharze Kontynentalnym. Począwszy od zawodów w Sapporo Żyła rozpoczął regularne starty w Pucharze Świata. 21 stycznia w Zakopanem zajął 21. miejsce, wynik ten powtórzył 13 lutego na skoczni mamuciej w Vikersund. 29 stycznia 2011 roku stanął na najniższym stopniu podium w konkursie drużynowym w Willingen. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. Na skoczni normalnej zajął 19. miejsce indywidualnie i 4. drużynowo, a na dużej – 21. indywidualnie i 5. drużynowo[14].

W sezonie 2011/2012 Żyła powrócił do kadry A[15]. W klasyfikacji generalnej rozpoczynających sezon letni zawodów Lotos Poland Tour zajął ostatnie, 57. miejsce[16]. Na zawodach Letniego Grand Prix 2011 w Hakubie dwukrotnie zajął drugą pozycję[17][18]. Po zajęciu 4. miejsca w Letnim Grand Prix w Klingenthal zapewnił sobie 5. pozycję w klasyfikacji generalnej cyklu[19].

Przez cały sezon zimowy 2011/2012 startował w zawodach Pucharu Świata, zajmując głównie miejsca w drugiej dziesiątce. 4 grudnia 2011 po raz pierwszy w karierze uplasował się w pierwszej dziesiątce, zajmując 7. miejsce w Lillehammer[20]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012 na skoczni w Vikersund. Indywidualnie był 33., w drużynie zajął 7. miejsce. 26 lutego 2012 podczas konkursu drużynowego ustanowił rekord życiowy wynoszący 232,5 m. Tym samym pobił rekord Polski w długości lotu, należący uprzednio do Adama Małysza[21]. 11 marca w Oslo powtórzył wynik z początku sezonu, zajmując 7. miejsce w konkursie Pucharu Świata[22]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 19. pozycji z 267 punktami[23].

Sezon 2012/2013[edytuj | edytuj kod]

Dekoracja medalowa konkursu drużynowego Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, Żyła drugi od prawej

W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata pierwsze punkty zdobył dopiero w siódmym starcie, zajmując 30. pozycję w Garmisch-Partenkirchen. 9 stycznia 2013 w Wiśle zajął 6. miejsce. Wynik ten powtórzył 26 stycznia w Vikersund i 13 lutego w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnych konkursach zajął 23. miejsce na skoczni normalnej i 19. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych zdobył, wraz z Maciejem Kotem, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem, brązowy medal[24].

17 marca 2013 roku ex aequo z Gregorem Schlierenzauerem zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Oslo. Było to jego pierwsze podium w karierze[25]. Został piątym w historii polskim skoczkiem po Stanisławie Bobaku, Piotrze Fijasie, Adamie Małyszu i Kamilu Stochu, który wygrał konkurs Pucharu Świata[26]. Tydzień później w przedostatnim konkursie sezonu zajął trzecie miejsce na Letalnicy w Planicy, a na zakończenie był piąty[24]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 15. miejscu z 485 punktami, Puchar Świata w lotach narciarskich 2012/2013 ukończył na 8. pozycji[23].

Lata 2013–2016[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2013/2014 Pucharu Świata Żyła rozpoczął od 5. pozycji w Klingenthal, która okazała się być dla niego najlepszą w sezonie. Jeszcze dwukrotnie, w grudniu, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce, większość konkursów cyklu kończąc w drugiej i trzeciej[27]. W klasyfikacji generalnej sezon ukończył na 20. pozycji z 343 punktami[23]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014, zajmując 34. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a także 4. w drużynie[27].

Dwukrotnie stawał na podium Letniego Grand Prix 2014, zajmując 2. miejsce w Wiśle i Einsiedeln. Wystąpił we wszystkich konkursach Pucharu Świata 2014/2015. Indywidualnie siedmiokrotnie kończył je w pierwszej dziesiątce, głównie w drugiej połowie sezonu. Najwyżej znalazł się na 6. miejscu, 14 marca w Oslo[28]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 19. miejscu z 474 punktami[23]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 indywidualnie był 33. na skoczni normalnej i 9. na dużej, natomiast w drużynie, wraz z Klemensem Murańką, Janem Ziobrą i Kamilem Stochem, zdobył brązowy medal[28].

Na przełomie lipca i sierpnia 2015 zwyciężył w konkursie drużynowym oraz zajął 2. miejsce indywidualnie w zawodach rozgrywanych w Wiśle w ramach Letniego Grand Prix 2015. W sezonie 2015/2016 Pucharu Świata osiągał gorsze wyniki niż w poprzednich sezonach. W większości swoich startów nie zdobył punktów, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 12. pozycji. Występował też w Pucharze Kontynentalnym, raz zajmując 3. miejsce[29].

Sezon 2016/2017[edytuj | edytuj kod]

Występy w Pucharze Świata 2016/2017 Żyła rozpoczął od miejsc w drugiej dziesiątce. W rozpoczynającym 65. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie był 7., następnie zajął 6. pozycję w Garmisch-Partenkirchen i 7. w Innsbrucku[30]. Zawody w Bischofshofen ukończył na 3. miejscu – pierwszym na podium PŚ od 2013 – dzięki czemu w całym turnieju znalazł się na 2. pozycji, ustępując jedynie Kamilowi Stochowi[31]. W styczniowych i lutowych zawodach Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce[30].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Na skoczni normalnej zajął 19. miejsce, natomiast na skoczni dużej zdobył brązowy medal indywidualnie[30], a w drużynie, wraz z Dawidem Kubackim, Maciejem Kotem i Kamilem Stochem, zdobył pierwszy w historii reprezentacji Polski złoty medal[32]. 18 marca podczas konkursów lotów narciarskich na Vikersundbakken dwukrotnie, skokami na odległość 243 oraz 245,5 m poprawiał rekord Polski[4]. W marcowych zawodach Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu[30]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 11. pozycji z 634 punktami[23].

Sezon 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie stawał na podium konkursów indywidualnych Letniego Grand Prix 2017: w lipcu był 3. w Hinterzarten, a w październiku zajął 2. miejsce w Hinzenbach. W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. W najlepszym występie zajął 3. miejsce w konkursie w Willingen 4 lutego 2018. Poza tym jeszcze czterokrotnie, w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu 2017, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce[33]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 16. miejsce z 403 punktami[23].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie zajął 17. pozycję, a w konkursie drużynowym, startując wraz z Stefanem Hulą, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem, zdobył brązowy medal[33]. Znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018, ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym z konkursów[34].

Sezon 2018/2019[edytuj | edytuj kod]

W Letnim Grand Prix 2018 trzykrotnie zajmował miejsca na podium zawodów indywidualnych: w lipcu był 2. w Wiśle, w sierpniu zwyciężył w Einsiedeln, a we wrześniu zajął 2. pozycję w Râșnovie[35]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 3. lokacie[36].

W listopadowych i grudniowych zawodach sezonu 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca na podium. Był 3. w pierwszym konkursie w Ruce, 2. i 3. w Niżnym Tagile, a także dwukrotnie 2. w Engelbergu. W kolejnych tygodniach zajmował głównie lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. Na przełomie stycznia i lutego 2019 w Sapporo i Oberstdorfie cztery razy z rzędu zajął 4. miejsce[35]. 17 lutego 2019 zajął 3. pozycję w drugim z konkursów Willingen Five 2019. Cały turniej zakończył na 2. miejscu[37].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni dużej oraz 33. na normalnej, zaś konkurs drużynowy ukończył na 4. pozycji. W marcowych konkursach Pucharu Świata raz stanął na podium, zajmując 3. lokatę w pierwszym konkursie w Planicy[35]. Cały sezon ukończył na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 1131 punktami. Zajął też 3. pozycję w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2018/2019[23].

Sezon 2019/2020[edytuj | edytuj kod]

W ramach Letniego Grand Prix 2019 był 5. i 6. w konkursach rozgrywanych w Polsce, a także zajął 3. miejsce w zawodach w Hinzenbach i Klingenthal[38].

W pierwszym indywidualnym konkursie sezonu 2019/2020 Pucharu Świata, 24 listopada 2019 w Wiśle upadł po skoku w pierwszej serii i zajął 35. miejsce w zawodach[39]. W wyniku upadku nie odniósł poważnych obrażeń[40]. W dalszej części sezonu wielokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów cyklu. W grudniu najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w konkursie w Oberstdorfie w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni. Z kolei w styczniu 2020 w najlepszym występie, w drugim konkursie w Predazzo zajął 4. pozycję[38].

15 lutego 2020 na mamuciej skoczni w Bad Mitterndorf odniósł drugie w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Dzień później zajął 9. miejsce. W marcu najwyżej sklasyfikowany był na 6. lokacie w zawodach w Lahti[38]. W klasyfikacji generalnej ukończył sezon na 11. miejscu z 617 punktami. Z kolei w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2019/2020 znalazł się na 3. pozycji[23].

Sezon 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

Zajął 3. miejsce w obu konkursach Letniego Grand Prix 2020 rozgrywanych w Wiśle[41]. Na tej samej pozycji znalazł się w klasyfikacji generalnej cyklu[36].

W większości konkursów sezonu 2020/2021 Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W listopadzie 2020 raz stanął na podium zawodów indywidualnych tego cyklu, zajmując 2. pozycję w Ruce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie był 7., a w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Andrzejem Stękałą, Kamilem Stochem i Dawidem Kubackim, zdobył brązowy medal. W grudniowych konkursach Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 3. miejscu, w zawodach w Engelbergu. W styczniu 2021 trzykrotnie stawał na podium cyklu: był 3. w Garmisch-Partenkirchen i Titisee-Neustadt oraz 2. w Willingen. W lutym najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w zawodach w Klingenthal[41].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. W zawodach indywidualnych na skoczni normalnej zdobył złoty medal, o 3,6 punktu wyprzedzając drugiego Karla Geigera, zaś na skoczni dużej zajął 4. miejsce. W drużynie mieszanej był 6., zaś w zespole męskim, wraz ze Stękałą, Stochem i Kubackim, zdobył brązowy medal. W marcowych konkursach Pucharu Świata w Planicy najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji[41]. Sezon zakończył na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej cyklu z 825 punktami[23].

Sezon 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w drugiej dziesiątce. Pomiędzy listopadem 2021 a styczniem 2022 najwyżej w cyklu klasyfikowany był na 7. pozycji, w zawodach w Bischofshofen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, gdzie indywidualnie był 21. na skoczni normalnej i 18. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 6. miejsce[42].

W lutym 2022 po powrocie do startów w Pucharze Świata zajął 3. miejsce w konkursie cyklu rozgrywanym w Lahti. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zajał 15. lokatę indywidualnie i 5. w drużynie. W marcowych zawodach Pucharu Świata raz stanął na podium – w drugim konkursie w Oberstdorfie zajął 2. pozycję[42]. Sezon ukończył na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej cyklu z 480 punktami[23].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 ukończył naukę w Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Szczyrku[43], natomiast w 2006 został absolwentem SMS w Zakopanem[44]. Był studentem w dwóch instytutach zamiejscowych Wyższej Szkoły Edukacji w Sporcie na kierunku Wychowanie Fizyczne, specjalność trenersko-menadżerska. Początkowo studiował w Wiśle, ale po przeniesieniu filii uczelni do Bielska-Białej to właśnie tam dokończył studia licencjackie i obronił w 2017 swoją pracę dyplomową pt. Pewność siebie na przykładzie reprezentantów Polski kadry narodowej „A" w skokach narciarskich[45].

W 2006 ożenił się z Justyną Lazar, kuzynką Adama Małysza[46]. Mają dwoje dzieci: Jakuba (ur. 2007) i Karolinę (ur. 2012). 18 września 2018 odbyła się ich pierwsza sprawa rozwodowa[47]. W listopadzie 2018 para otrzymała rozwód za porozumieniem stron[48].

Piotr Żyła deklaruje przynależność do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego[49]. Ma siostrę Dorotę, która uprawiała skoki narciarskie i snowboard.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 34. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 21. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 4. miejsce[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou – 6. miejsce[b]

Starty P. Żyły na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
34. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 118,0 m – 108,7 pkt 170,0 pkt Kamil Stoch
4. 17 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[a] 121,0 m 132,0 m 1011,8 pkt (233,5 pkt) 29,3 pkt Niemcy
21. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 99,0 m 245,5 pkt 29,5 pkt Ryōyū Kobayashi
18. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 133,0 m 132,5 m 255,5 pkt 40,6 pkt Marius Lindvik
6. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[b] 118,0 m 125,5 m 880,1 pkt (215,9 pkt) 62,6 pkt Austria

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2007 Japonia Sapporo – 35. miejsce (K-120), 42. miejsce (K-90)
2011 Norwegia Oslo – 19. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-120)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – 23. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun – 33. miejsce (K-90), 9. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti – 19. miejsce (K-90), brązowy medal (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 19. miejsce (K-120), 33. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – złoty medal (K-95), 4. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2007 Japonia Sapporo – 5. miejsce[c]
2011 Norwegia Oslo – 4. miejsce (K-95)[d], 5. miejsce (K-120)[d]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo – brązowy medal (K-120)[e]
2015 Szwecja Falun – brązowy medal (K-120)[f]
2017 Finlandia Lahti – złoty medal (K-116)[g]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 4. miejsce (K-120)[h]
2021 Niemcy Oberstdorf – 6. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[i], brązowy medal (K-120)[j]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
35. 24 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 103,0 m – 76,9 pkt 189,2 pkt Simon Ammann
5. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[c] 115,0 m 111,5 m 857,2 pkt (194,7 pkt) 143,0 pkt Austria
42. 3 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 86,5 m – 104,0 pkt 173,0 pkt Adam Małysz
19. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 93,5 m 96,0 m 224,0 pkt 45,2 pkt Thomas Morgenstern
4. 27 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[d] 98,0 m 101,0 m 953,0 pkt (235,6 pkt) 72,5 pkt Austria
21. 3 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 indywid. 121,0 m 124,5 m 232,9 pkt 43,6 pkt Gregor Schlierenzauer
5. 5 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż. 127 m –[k] 435,6 pkt (118,0 pkt) 64,4 pkt Austria
23. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 95,0 m 220,1 pkt 32,5 pkt Anders Bardal
19. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 124,0 m 126,5 m 268,1 pkt 27,7 pkt Kamil Stoch
3.FIS bronze medal.png 2 marca 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[e] 122,0 m 126,0 m 1121,0 pkt (270,6 pkt) 14,9 pkt Austria
33. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 89,5 m – 101,1 pkt 151,6 pkt Rune Velta
9. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 123,0 m 121,5 m 229,8 pkt 38,9 pkt Severin Freund
3.FIS bronze medal.png 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[f] 123,0 m 123,0 m 848,1 pkt (216,2 pkt) 24,5 pkt Norwegia
19. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 91,5 m 94,0 m 240,2 pkt 30,6 pkt Stefan Kraft
3.FIS bronze medal.png 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 127,5 m 131,0 m 276,7 pkt 2,6 pkt Stefan Kraft
1.FIS gold medal.png 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[g] 130,5 m 123,0 m 1104,2 pkt (271,7 pkt) –
19. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 128,5 m 121,0 m 228,7 pkt 50,7 pkt Markus Eisenbichler
4. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[h] 121,5 m 119,5 m 909,1 pkt (227,4 pkt) 78,4 pkt Niemcy
33. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 90,5 m – 82,1 pkt 136,2 pkt Dawid Kubacki
1.FIS gold medal.png 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 105,0 m 102,5 m 268,8 pkt –
6. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. mix.[i] 100,0 m 93,0 m 837,6 pkt (236,8 pkt) 163,2 pkt Niemcy
4. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 130,5 m 137,0 m 264,4 pkt 12,1 pkt Stefan Kraft
3.FIS bronze medal.png 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[j] 139,0 m 139,0 m 1031,2 pkt (285,7 pkt) 15,4 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2008 Niemcy Oberstdorf – nie zakwalifikował się[50]
2012 Norwegia Vikersund – 33. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf – 17. miejsce
2020 Słowenia Planica – 7. miejsce
2022 Norwegia Vikersund – 15. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2008 Niemcy Oberstdorf – 10. miejsce[d]
2012 Norwegia Vikersund – 7. miejsce[l]
2018 Niemcy Oberstdorf – brązowy medal[h]
2020 Słowenia Planica – brązowy medal[m]
2022 Norwegia Vikersund – 5. miejsce[n]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
– 21 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 165,0 m – 145,0 pkt Nie zakwalifikował się.
10. 24 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[d] 168,0 m –[o] 573,8 pkt (150,1 pkt) 979,5 pkt Austria
33. 24–25 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 168,0 m – –[k] –[k] 133,8 pkt 274,9 pkt Robert Kranjec
7. 26 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[l] 223,5 m 232,5 m 1444,5 pkt (424,7 pkt) 203,9 pkt Austria
17. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 190,0 m 183,5 m 198,5 m –[k] 525,8 pkt 126,1 pkt Daniel-André Tande
3.FIS bronze medal.png 21 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[h] 212,5 m 204,0 m 1592,1 pkt (382,0 pkt) 70,1 pkt Norwegia
7. 11–12 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 indywid. 221,5 m 224,5 m 227,0 m 224,5 m 828,6 pkt 48,6 pkt Karl Geiger
3.FIS bronze medal.png 13 grudnia 2020 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 druż.[m] 226,0 m 234,0 m 1665,5 pkt (431,6 pkt) 62,2 pkt Norwegia
15. 11–12 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 indywid. 215,0 m 187,0 m 225,0 m 209,5 m 725,7 pkt 128,5 pkt Marius Lindvik
5. 13 marca 2022 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 druż.[n] 210,5 m 201,5 m 1495,8 pkt (374,6 pkt) 215,7 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2005 Finlandia Rovaniemi – 13. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2005 Finlandia Rovaniemi – srebrny medal[p]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 23 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 druż.[p] 94,0 m 95,0 m 978,0 pkt (247,5 pkt) 4,0 pkt Słowenia[7]
13. 25 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 88,0 m 223,5 pkt 28,5 pkt Joonas Ikonen[6]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2005/2006 51.
2006/2007 55.
2007/2008 nieklasyfikowany
2008/2009 81.
2009/2010 nieklasyfikowany
2010/2011 54.
2011/2012 19.
2012/2013 15.
2013/2014 20.
2014/2015 19.
2015/2016 35.
2016/2017 11.
2017/2018 16.
2018/2019 4.
2019/2020 11.
2020/2021 7.
2021/2022 14.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2005/2006 – – – –
2006/2007 – – – –
2007/2008 – – – –
2008/2009 – – – –
2009/2010 – – – –
2010/2011 – – – –
2011/2012 – – – –
2012/2013 1 – 1 2
2013/2014 – – – –
2014/2015 – – – –
2015/2016 – – – –
2016/2017 – – 1 1
2017/2018 – – 1 1
2018/2019 – 3 4 7
2019/2020 1 – – 1
2020/2021 – 2 3 5
2021/2022 – 1 1 2
Suma 2 6 11 19

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 17 marca 2013 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 135,5 m 133,5 m 270,1 pkt *ex aequo z G. Schlierenzauerem
2. 15 lutego 2020 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-235 225,5 m 219,5 m 418,5 pkt * Loty 2019/2020

Zwycięstwa w konkursach PŚ – noty sędziów[edytuj | edytuj kod]

Lp Data Miejscowość Skocznia K HS Skok Nota A Nota B Nota C Nota D Nota E Nota (skok) Nota (styl) Nota łączna Nota końcowa
1. 17 marca 2013 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K120 HS134 135,5 m Norwegia 19,0 Włochy 19,0 Niemcy 19,0 Japonia 20,0 Polska 19,0 87,9 pkt 57,0 pkt 137,1 pkt 270,1 pkt
133,5 m Norwegia 19,0 Włochy 19,0 Niemcy 18,5 Japonia 19,5 Polska 19,0 84,3 pkt 57,0 pkt 133,0 pkt
2. 15 lutego 2020 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K200 HS235 225,5 m Niemcy 19,0 Norwegia 19,0 Japonia 19,0 Włochy 19,5 Austria 19,5 150,6 pkt 57,5 pkt 205,0 pkt 418,5 pkt
219,5 m Niemcy 19,0 Norwegia 19,0 Japonia 19,0 Włochy 19,5 Austria 19,5 143,4 pkt 57,5 pkt 213,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 marca 2013 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 135,5 m 133,5 m 270,1 pkt 1. –
2. 22 marca 2013 Słowenia Planica Letalnica K-185 HS-215 212,5 m 216,5 m 402,5 pkt 3. 9,7 pkt Gregor Schlierenzauer
3. 6 stycznia 2017 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 131,0 m 137,0 m 275,8 pkt 3. 13,4 pkt Kamil Stoch
4. 4 lutego 2018 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 142,0 m 138,5 m 245,1 pkt 3. 26,3 pkt Johann André Forfang
5. 24 listopada 2018 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,0 m – 135,0 pkt 3. 7,0 pkt Ryōyū Kobayashi
6. 1 grudnia 2018 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 133,0 m 131,0 m 264,2 pkt 2. 0,2 pkt Johann André Forfang
7. 2 grudnia 2018 Rosja Niżny Tagił Aist K-120 HS-134 126,0 m 133,0 m 258,9 pkt 3. 14,2 pkt Ryōyū Kobayashi
8. 15 grudnia 2018 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 136,0 m 298,9 pkt 2. 4,7 pkt Karl Geiger
9. 16 grudnia 2018 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 137,5 m 135,0 m 285,1 pkt 2. 9,3 pkt Ryōyū Kobayashi
10. 17 lutego 2019 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 142,0 m 137,5 m 250,0 pkt 3. 24,4 pkt Ryōyū Kobayashi
11. 22 marca 2019 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 242,0 m 234,0 m 437,3 pkt 3. 7,7 pkt Markus Eisenbichler
12. 15 lutego 2020 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm K-200 HS-235 225,5 m 219,5 m 418,5 pkt 1. –
13. 28 listopada 2020 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,0 m 137,0 m 294,1 pkt 2. 19,3 pkt Markus Eisenbichler
14. 20 grudnia 2020 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,5 m 127,5 m 296,2 pkt 3. 9,2 pkt Halvor Egner Granerud
15. 1 stycznia 2021 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 129,5 m 137,0 m 260,4 pkt 3. 21,7 pkt Dawid Kubacki
16. 9 stycznia 2021 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 143,0 m 139,5 m 270,8 pkt 3. 10,8 pkt Kamil Stoch
17. 31 stycznia 2021 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 137,0 m – 135,0 pkt 2. 19,3 pkt Halvor Egner Granerud
18. 25 lutego 2022 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 120,5 m 129,5 m 268,0 pkt 3. 15,1 pkt Stefan Kraft
19. 20 marca 2022 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 218,5 m 221,0 m 401,1 pkt 2. 6,8 pkt Timi Zajc

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 3 grudnia 2016 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 [q] 134,0 m 134,0 m 1128,7 pkt (268,7 pkt) –
2. 28 stycznia 2017 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [g] 134,0 m 138,0 m 931,5 pkt (238,4 pkt) –
3. 17 listopada 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [r] 126,0 m 130,5 m 1026,6 pkt (263,5 pkt) –
4. 15 lutego 2019 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [r] 146,0 m 129,0 m 979,4 pkt (247,7 pkt) –
5. 23 marca 2019 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 [s] 226,5 m 242,5 m[t] 1627,8 pkt (416,3 pkt) –
6. 14 grudnia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 [u] 145,0 m 127,5 m 968,7 pkt (249,6 pkt) –

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 29 stycznia 2011 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [d] 125,5 m 132,0 m 1015,7 pkt (231,3 pkt) 3. 56,1 pkt Austria
2. 12 marca 2011 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [v] 118,0 m 119,5 m 1028,3 pkt (241,6 pkt) 3. 57,7 pkt Austria
3. 11 stycznia 2013 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 [w] 129,0 m 128,5 m 954,4 pkt (248,8 pkt) 2. 9,1 pkt Słowenia
4. 9 marca 2013 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [x] 115,5 m 124,0 m 1036,2 pkt (247,4 pkt) 3. 43,3 pkt Niemcy
5. 22 marca 2014 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 [y] 141,0 m 126,0 m 1007,6 pkt (247,0 pkt) 2. 38,0 pkt Austria
6. 3 grudnia 2016 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 [q] 134,0 m 134,0 m 1128,7 pkt (268,7 pkt) 1. –
7. 21 stycznia 2017 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 [z] 133,5 m 137,5 m 1111,2 pkt (286,5 pkt) 2. 5,1 pkt Niemcy
8. 28 stycznia 2017 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [g] 134,0 m 138,0 m 931,5 pkt (238,4 pkt) 1. –
9. 11 marca 2017 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 [q] 132,0 m 132,5 m 986,7 pkt (263,3 pkt) 3. 13,0 pkt Austria
10. 18 marca 2017 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-225 [g] 245,5 m 192,0 m 1538,6 pkt (360,1 pkt) 2. 34,0 pkt Norwegia
11. 25 marca 2017 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-225 [g] 220,0 m 233,5 m 1493,8 pkt (380,0 pkt) 3. 57,8 pkt Norwegia
12. 18 listopada 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [g] 121,0 m 116,0 m 1006,5 pkt (236,1 pkt) 2. 17,3 pkt Norwegia
13. 9 grudnia 2017 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 [z] 133,5 m 134,5 m 1082,8 pkt (252,9 pkt) 2. 0,8 pkt Norwegia
14. 17 marca 2018 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 [h] 225,0 m 166,5 m 1301,7 pkt (315,3 pkt) 2. 265,6 pkt Norwegia
15. 17 listopada 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [r] 126,0 m 130,5 m 1026,6 pkt (263,5 pkt) 1. –
16. 19 stycznia 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 [aa] 126,5 m 130,0 m 1117,2 pkt (261,8 pkt) 3. 40,3 pkt Niemcy
17. 15 lutego 2019 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 [r] 146,0 m 129,0 m 979,4 pkt (247,7 pkt) 1. –
18. 23 marca 2019 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-240 [s] 226,5 m 242,5 m[t] 1627,8 pkt (416,3 pkt) 1. –
19. 23 listopada 2019 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [u] 131,0 m 117,0 m 990,9 pkt (255,0 pkt) 3. 27,3 pkt Austria
20. 14 grudnia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 [u] 145,0 m 127,5 m 968,7 pkt (249,6 pkt) 1. –
21. 21 listopada 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 [ab] 129,0 m 127,5 m 1061,5 pkt (270,1 pkt) 3. 16,5 pkt Austria
22. 16 stycznia 2021 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 [ac] 136,0 m 137,0 m 982,3 pkt (260,4 pkt) 2. 8,9 pkt Austria
23. 23 stycznia 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 [m] 123,0 m 126,0 m 1018,3 pkt (253,5 pkt) 2. 5,9 pkt Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2005/2006
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS134 Lillehammer HS134 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - 19 20 47 q - - - - - q - 23
Sezon 2006/2007
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Vikersund HS207 Zakopane HS134 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Oslo HS128 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 Planica HS215 punkty
32 - q - - - - - - - q - - 42 19 20 - 27 q 24 33 q - 34
Sezon 2007/2008
Ruka HS142 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Villach HS98 Villach HS98 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Harrachov HS205 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Liberec HS134 Liberec HS134 Willingen HS145 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
44 - - - - 47 q - - - - - - - q q 38 45 - - - 49 49 q 45 39 - 0
Sezon 2008/2009
Ruka HS142 Trondheim HS140 Trondheim HS140 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Whistler HS140 Whistler HS140 Sapporo HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Vikersund HS207 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - 44 q 34 41 46 36 - - 29 29 q - 38 - - - - - - - - - 4
Sezon 2009/2010
Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Oberstdorf HS213 Klingenthal HS140 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Oslo HS134 punkty
q q 42 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
Ruka HS142 Kuopio HS127 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Planica HS215 Planica HS215 punkty
- - - - - - - - - - - - - 31 26 21 32 31 31 46 27 31 21 28 26 - 37
Sezon 2011/2012
Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Predazzo HS134 Predazzo HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
19 11 7 19 25 16 42 36 28 q 43 17 22 16 18 13 30 44 42 26 28 10 44 7 24 21 267
Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Ruka HS142 Krasnaja Polana HS106 Krasnaja Polana HS106 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Harrachov HS205 Harrachov HS205 Klingenthal HS140 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS215 Planica HS215 punkty
36 43 48 - - 36 37 31 30 22 30 6 18 26 22 6 10 22 13 6 - 12 15 9 1 3 5 485
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Lillehammer HS100 Lillehammer HS138 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS200 Tauplitz HS200 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Falun HS134 Lahti HS130 Lahti HS130 Kuopio HS127 Trondheim HS140 Oslo HS134 Planica HS139 Planica HS139 punkty
5 23 26 6 12 15 6 11 24 q - 21 15 24 12 19 - - 22 32 37 q q 24 12 32 20 13 343
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS225 Wisła HS134 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Willingen HS145 Willingen HS145 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Kuopio HS100 Trondheim HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Planica HS225 Planica HS225 punkty
14 17 24 33 15 10 46 24 15 26 17 13 33 8 29 27 16 11 23 14 9 18 12 15 18 10 20 6 8 41 10 474
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
39 33 40 19 17 45 42 48 - - - - 40 - - - 18 34 12 35 46 16 48 39 18 40 42 q - 89
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
17 11 20 16 30 20 9 7 6 7 3 7 11 6 10 9 8 10 12 27 18 9 23 23 7 11 634
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Tauplitz HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
7 11 10 16 19 10 7 25 25 14 23 17 28 13 3 16 19 14 12 12 q 27 403
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
6 3 5 2 3 2 2 6 11 42 13 7 10 19 11 4 4 4 4 10 4 3 26 33 11 9 3 4 1131
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
35 13 24 35 9 8 33 5 15 12 27 7 4 9 8 8 8 21 35 1 9 9 21 37 6 23 26 617
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
5 2 23 - - 5 3 21 3 4 7 3 16 q 11 9 2 4 17 8 33 5 10 7 13 825
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
32 16 23 27 25 17 14 q 15 38 11 18 13 7 17 - - dq 41 3 14 8 22 18 5 2 18 12 480
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Piotr Żyła podczas benefisu Adama Małysza w 2011 roku

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2008/2009 40.
2011/2012 39.
2012/2013 23.
2013/2014 34.
2014/2015 19.
2015/2016 64.
2016/2017 2.
2017/2018 15.
2018/2019 19.
2019/2020 14.
2020/2021 5.
2021/2022 15.

Turniej Nordycki (Skandynawski)[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2007 30.
2008 49.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2017 14.
2018 18.
2019 17.
2020 17.
2022 16.

Willingen Six[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2018 9.
2019 2.
2020 32.
2021 4.

Planica 7[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2018 26.
2019 4.
2021 11.
2022 14.

Titisee-Neustadt Five[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2020 8.

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2010/2011 38.
2011/2012 23.
2012/2013 8.
2013/2014 19.
2014/2015 11.
2015/2016 23.
2016/2017 10.
2017/2018 22.
2018/2019 3.
2019/2020 3.
2020/2021 10.
2021/2022 6.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2005 niesklasyfikowany
2006 niesklasyfikowany
2007 35.
2008 niesklasyfikowany
2010 niesklasyfikowany
2011 5.
2012 26.
2013 44.
2014 5.
2015 9.
2016 44.
2017 8.
2018 3.
2019 8.
2020 3.[ad][51]
2021 27.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 4 sierpnia 2018 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,0 m 112,5 m 267,3 pkt[ae]

Zwycięstwa w konkursach LGP – noty sędziów[edytuj | edytuj kod]

Lp Data Miejscowość Skocznia K HS Skok Nota A Nota B Nota C Nota D Nota E Nota (skok) Nota (styl) Nota łączna Nota końcowa
1. 4 sierpnia 2018 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,0 m AUT
19,0 		POL
19,0 		SUI
19,0 		ROU
19,0 		FRA
19,0 		78,0 pkt 57,0 pkt 136,8 pkt 267,3 pkt
112,5 m AUT
19,0 		POL
19,0 		SUI
18,5 		ROU
18,5 		FRA
18,5 		73,5 pkt 56,0 pkt 130,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 26 sierpnia 2011 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 127,5 m 131 m 262,2 pkt 2. 15,5 pkt Tom Hilde
2. 27 sierpnia 2011 Japonia Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 132,5 m 128 m 262,3 pkt 2. 1,7 pkt Tom Hilde
3. 26 lipca 2014 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m 131,5 m 398,5 pkt[af] 2. 16,7 pkt Peter Prevc
4. 9 sierpnia 2014 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,5 m 115,5 m 406,5 pkt[ag] 2. 6,0 pkt Gregor Schlierenzauer
5. 1 sierpnia 2015 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 134,0 m 270,0 pkt 2. 4,9 pkt Dawid Kubacki
6. 29 lipca 2017 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 102,5 m 103,5 m 269,8 pkt 3. 13,5 pkt Dawid Kubacki
7. 1 października 2017 Austria Hinzenbach Energie AG-SkisprungArena K-95 HS-108 87,0 m 92,5 m 246,3 pkt 2. 5,6 pkt Dawid Kubacki
8. 22 lipca 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 130,5 m 126,5 m 272,3 pkt 2. 8,3 pkt Kamil Stoch
9. 4 sierpnia 2018 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,0 m 112,5 m 267,3 pkt 1. –
10. 22 września 2018 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 95,5 m 97,0 m 261,0 pkt 2. 8,9 pkt Karl Geiger
11. 29 września 2019 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 84,5 m 238,6 pkt 3. 5,8 pkt Dawid Kubacki
12. 5 października 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m –[ah] 135,6 pkt 3. 2,0 pkt Anže Lanišek
13. 22 sierpnia 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,5 m 131,0 m 262,5 pkt 3. 13,1 pkt Dawid Kubacki
14. 23 sierpnia 2020 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,0 m 129,0 m 263,6 pkt 3. 12,3 pkt Dawid Kubacki

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 6 sierpnia 2011 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 druż.[e] 103,0 m 100,0 m 995,8 pkt (252,1 pkt) 2. 25,5 pkt Austria
2. 20 lipca 2012 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[e] 120,5 m –[k] 477,9 pkt (113,0 pkt) 2. 1,2 pkt Słowenia
3. 25 lipca 2014 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[e] 128,5 m 131,5 m 1061,5 pkt (268,1 pkt) 1. –
4. 31 lipca 2015 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[e] 126,0 m 131,0 m 1042,7 pkt (257,5 pkt) 1. –
5. 7 sierpnia 2015 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 druż.[e] 95,0 m 99,5 m 968,7 pkt (239,4 pkt) 2. 64,3 pkt Niemcy
6. 14 lipca 2017 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[q] 117,0 m 127,0 m 994,7 pkt (234,2 pkt) 1. –
7. 21 lipca 2018 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[ai] 136,0 m 130,5 m 1073,3 pkt (282,4 pkt) 1. –
8. 20 lipca 2019 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[aj] 128,0 m 130,0 m 1094,1 pkt (272,1 pkt) 1. –
9. 17 sierpnia 2019 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 druż.[u] 122,0 m 129,0 m 951,1 pkt (216,7 pkt) 2. 10,8 pkt Japonia

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2021

2005
Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Zakopane HS134 Predazzo HS134 Bischofshofen HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 punkty
- 48 39 47 - q - - 0
2006
Hinterzarten HS108 Predazzo HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Zakopane HS134 Kranj HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Klingenthal HS140 Oberhof HS140 punkty
44 40 - - 42 35 - - - - 0
2007
Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Pragelato HS140 Einsiedeln HS117 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Oberhof HS140 Klingenthal HS140 punkty
32 35 37 45 44 - 8 11 43 38 56
2008
Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Pragelato HS140 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Klingenthal HS140 Liberec HS134 punkty
- - - - 47 - - - 46 47 0
2010
Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Liberec HS134 Klingenthal HS140 punkty
- - - 49 - - - - - 0
2011
Wisła HS134 Szczyrk HS106 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
46 - - 13 24 20 2 2 5 26 4 298
2012
Wisła HS134 Courchevel HS132 Hinterzarten HS108 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
16 15 7 - - 29 20 38 27 84
2013
Hinterzarten HS108 Wisła HS134 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Klingenthal HS140 punkty
34 16 11 17 - - - - - - 43 53
2014
Wisła HS134 Einsiedeln HS117 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
2 2 27 - - - - 13 6 224
2015
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS140 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Hinzenbach HS94 punkty
2 12 11 15 - - 7 7 - - 14 232
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
16 43 26 17 - - - - 15 26 55
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
13 3 6 - - - - 2 37 200
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
2 4 1 - - - 2 4 12 382
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
5 - - 6 - - 3 3 205
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
3 3 120
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
13 24 - - - - 7 20 74
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2006 61.
2007 41.

Lotos Poland Tour[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011 57.[16]

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2004/2005 92.
2005/2006 21.
2006/2007 91.
2007/2008 39.
2008/2009 58.
2009/2010 119.
2010/2011 59.
2015/2016 47.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 4 lutego 2006 Austria Villach Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 99,0 m 264,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 4 lutego 2006 Austria Villach Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 99,0 m 264,0 pkt 1. –
2. 31 stycznia 2016 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 139,0 m – 136,5 pkt 3. 2,3 pkt Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2017/2018

Sezon 2004/2005
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Lahti HS130 Lahti HS130 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Sankt Moritz HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Seefeld HS100 Planica HS100 Planica HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Lauscha HS102 Lauscha HS102 Braunlage HS100 Braunlage HS100 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Westby HS117 Westby HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Vikersund HS100 Vikersund HS100 Zakopane HS134 punkty
- - - - - - 53 63 38 49 64 64 19 33 28 - - 43 46 12 31 52 38 - - - - - - 28 40
Sezon 2005/2006
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Harrachov HS142 Sankt Moritz HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Planica HS100 Planica HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Braunlage HS100 Braunlage HS100 Villach HS98 Villach HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS100 Vikersund HS100 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 punkty
- - 10 35 18 24 11 33 26 27 28 - - - - 1 8 16 15 4 14 - 32 30 31 30 315
Sezon 2006/2007
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Planica HS100 Planica HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Westby HS117 Westby HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberhof HS96 Oberhof HS96 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Vikersund HS100 Vikersund HS100 Zakopane HS134 punkty
- 12 31 - - - 25 22 - - - - - - - - - - - - - - - - 27
Sezon 2007/2008
Pragelato HS140 Pragelato HS140 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Kranj HS109 Kranj HS109 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Brotterode HS110 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Iron Mountain HS133 Ramsau HS98 Ramsau HS98 Whistler HS140 Whistler HS140 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Vikersund HS100 Vikersund HS100 punkty
- - 13 20 8 - - - - - - 5 9 13 - - - - - - - - - - - - - - 157
Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Liberec HS134 Liberec HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Braunlage HS100 Braunlage HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Wisła HS134 Wisła HS134 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
22 14 19 7 - - - - - - - - - - - - - - - 53 50 - - 30 36 43 - 37 39 - - 22 20 96
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Otepää HS100 Otepää HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Iron Mountain HS133 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Wisła HS134 Oslo HS134 Oslo HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
- - - - 40 22 - - 36 49 38 34 34 44 - - - - - 57 57 - - - - - 9
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Erzurum HS109 Erzurum HS109 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pjongczang HS140 Pjongczang HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS110 Brotterode HS110 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
19 20 29 20 17 9 48 21 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 89
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowski HS140 Czajkowski HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 29 3 4 4 - - - - - - - - - 162
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

– – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2006 47.
2008 17.
2009 99.
2010 80.
2011 5.
2014 17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 24 września 2011 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 142,5 m 280,0 pkt
2. 25 września 2011 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 132,0 m 248,6 pkt
3. 2 sierpnia 2014 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 128,0 m 128,0 m 249,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 września 2011 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 135,0 m 142,5 m 280,0 pkt 1. –
2. 25 września 2011 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 132,0 m 248,6 pkt 1. –
3. 1 sierpnia 2014 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,0 m 127,0 m 269,3 pkt 2. 8,7 pkt Cene Prevc
4. 2 sierpnia 2014 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 128,0 m 128,0 m 249,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2018

2006
Velenje HS94 Velenje HS94 Villach HS98 Villach HS98 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 punkty
- - - - - - 12 31 22
2008
Velenje HS94 Velenje HS94 Kranj HS109 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Villach HS98 Villach HS98 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Falun HS98 Falun HS98 punkty
- - - 23 10 5 6 21 56 - - 129
2009
Velenje HS94 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Pjongczang HS109 Pjongczang HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
37 43 50 29 41 48 dq - - - - 2
2010
Kranj HS109 Kranj HS109 Velenje HS94 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Oslo HS106 Oslo HS106 Ałmaty HS140 Ałmaty HS106 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - 19 20 23
2011
Kranj HS109 Kranj HS109 Stams HS115 Stams HS115 Courchevel HS132 Courchevel HS132 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 8 6 - - 1 1 272
2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
- - 2 1 - - - - - - - - - - 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  - zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2005/2006 28.
2007/2008 22.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 lutego 2008 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 104,5 m ― 135,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 lutego 2008 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,5 m 97,5 m 244,5 pkt 3. 10,0 pkt Łukasz Rutkowski
2. 17 lutego 2008 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 104,5 m ― 135,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2005/2006
Predazzo Predazzo Bischofshofen Bischofshofen Sankt Moritz Sankt Moritz Vikersund Vikersund Kuopio Kuopio Seefeld Harrachov Harrachov Ljubno Ljubno Courchevel Courchevel Zaō Zaō Sapporo Zakopane punkty
- - - - 5 6 - - - - - - - - - - - - - - - 85
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 3 1 - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Mistrzostwa Polski w skokach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Stan w trakcie sezonu 2021/2022. Opracowano na podstawie[52][ak].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
27. 27 marca 2002 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 60,0 m 63,0 m 117,5 pkt 116,5 pkt Adam Małysz
46. 26 grudnia 2003 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 92,5 m – 53,5 pkt 219,1 pkt Adam Małysz
6. 28 stycznia 2004 Karpacz Orlinek K-85 HS-94 druż. 86,0 m 87,5 m 770,5 pkt (197 pkt) 113,5 pkt AZS Katowice
21. 29 stycznia 2004 Karpacz Orlinek K-85 HS-94 ind. 79,0 m 78,5 m 200,0 pkt 62,0 pkt Adam Małysz
28. 31 stycznia 2004 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 99,5 m 100,0 m 146,6 pkt 131,6 pkt Adam Małysz
18. 26 stycznia 2005 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 ind. 73,5 m – 86,5 pkt 42,5 pkt Adam Małysz
9. 8 lutego 2005 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 106,0 m – 183,0 pkt 78,0 pkt Adam Małysz
5. 25 lutego 2006 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 121,5 m 122,5 m 234,7 pkt 44,2 pkt Robert Mateja
11. 26 lutego 2006 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 84,0 m 79,0 m 211,0 pkt 38,5 pkt Adam Małysz
1.Gold medal with cup.svg 16 lutego 2007 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 druż. 90,0 m – 420,0 pkt (125,0 pkt) – KS Wisła
3.Bronze medal with cup.svg 17 lutego 2007 Szczyrk Skalite K-85 HS-93 ind. 83,0 m 72,5 m 193,5 pkt 41,5 pkt Adam Małysz
8. 26 grudnia 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 122,0 m 122,0 m 233,7 pkt 21,7 pkt Kamil Stoch
10. 18 marca 2008 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 120,0 m 118,0 m 220,9 pkt 52,8 pkt Adam Małysz
2.Silver medal with cup.svg 19 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 druż. 82,5 m 86,5 m 908,0 pkt (225,5 pkt) 35,0 pkt TS Wisła Zakopane
5. 20 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 85,0 m 85,0 m 228,0 pkt 31,5 pkt Adam Małysz
3.Bronze medal with cup.svg 14 lutego 2009 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 112,5 m 120,5 m 211,9 pkt 19,5 pkt Kamil Stoch
1.Gold medal with cup.svg 26 marca 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 99,0 m 100,0 m 973,5 pkt (246,5 pkt) – KS Wisła
11. 26 grudnia 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 85,0 m 96,5 m 207,0 pkt 49,0 pkt Adam Małysz
2.Silver medal with cup.svg 18 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 105,0 m 103,0 m 960,0 pkt (264,0 pkt) 19,3 pkt TS Wisła Zakopane
11. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 97,5 m 93,5 m 228,5 pkt 30,0 pkt Kamil Stoch
2.Silver medal with cup.svg 26 grudnia 2011 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 130,0 m 129,0 m 283,2 pkt[53] 6,0 pkt Kamil Stoch
3.Bronze medal with cup.svg 24 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż. 127,0 m 127,5 m 868,9 pkt (255,6 pkt) 190,6 pkt AZS Zakopane
4. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 125,0 m 124,0 m 244,2 pkt[54] 41,7 pkt Kamil Stoch
2.Silver medal with cup.svg 26 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż. 123,5 m 134,0 m 926,2 pkt (262,5 pkt) 61,3 pkt AZS Zakopane
3.Bronze medal with cup.svg 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 128,5 m 132,0 m 313,6 pkt 3,2 pkt Maciej Kot
1.Gold medal with cup.svg 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 125,5 m 131,5 m 255,1 pkt –
3.Bronze medal with cup.svg 24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 121,5 m 141,5 m[t] 267,3 pkt 42,8 pkt Kamil Stoch
2.Silver medal with cup.svg 25 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 druż. 129,0 m 121,0 m 921,5 pkt (247,5 pkt) 52,1 pkt AZS Zakopane
6. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 130,0 m 124,0 m 255,7 pkt 17,7 pkt Maciej Kot
3.Bronze medal with cup.svg 23 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż. 123,0 m 137,0 m 936,1 pkt (244,5 pkt) 36,5 pkt AZS Zakopane
1.Gold medal with cup.svg 26 grudnia 2016 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 127,5 m 135,5 m 273,4 pkt –
2.Silver medal with cup.svg 26 grudnia 2017 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 119,0 m 120,0 m 231,9 pkt 22,4 pkt Stefan Hula
6. 26 grudnia 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 117,0 m 127,5 m 275,5 pkt 55,5 pkt Kamil Stoch
16. 22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 105,0 m – 105,9 pkt 50,4 pkt Tomasz Pilch
2.Silver medal with cup.svg 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 130,5 m 141,0 m 308,2 pkt 5,1 pkt Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów w skokach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2020. Opracowano na podstawie[52].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
33. 29 września 2002 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 68,5 m – 78,0 pkt 166,0 pkt Marcin Bachleda
21. 21 września 2003 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 73,0 m 75,5 m 179,5 pkt 68,0 pkt Adam Małysz
28. 9 października 2004 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 104,5 m 99,0 m 150,3 pkt 127,7 pkt Adam Małysz
10. 10 października 2004 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 74,5 m 83,0 m 198,5 pkt 55,5 pkt Adam Małysz
14. 15 października 2005 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 114,5 m 113,5 m 201,4 pkt 75,8 pkt Adam Małysz
6. 16 października 2005 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 82,5 m 88,5 m 231,0 pkt 27,0 pkt Adam Małysz
17. 14 października 2006 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 114,5 m 106,5 m 184,8 pkt 77,0 pkt Adam Małysz
6. 15 października 2006 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 84,0 m 84,0 m 224,5 pkt 35,5 pkt Adam Małysz
6. 13 października 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 112,5 m 125,5 m 222,9 pkt 49,0 pkt Adam Małysz
10. 14 października 2007 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 83,5 m 79,0 m 211,5 pkt 41,5 pkt Adam Małysz
2.Silver medal with cup.svg 28 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż. 129,5 m 120,0 m 911,8 pkt (248,1 pkt) 65,5 pkt TS Wisła Zakopane
5. 10 października 2009 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 ind. 82,5 m 85,0 m 227,0 pkt 22,5 pkt Adam Małysz
21. 11 października 2009 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 111,0 m 106,0 m 179,6 pkt 85,1 pkt Adam Małysz
7. 23 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 94,5 m 95,0 m 225,5 pkt 37,0 pkt Adam Małysz
2.Silver medal with cup.svg 24 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 97,5 m 90,5 m 887,5 pkt (222,5 pkt) 79,0 pkt AZS Zakopane
11. 25 lipca 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 115,0 m 114,5 m 206,1 pkt 72,0 pkt Adam Małysz
3.Bronze medal with cup.svg 17 września 2011 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 126,5 m 118,5 m 238,5 pkt 14,9 pkt Kamil Stoch
8. 2 września 2012 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 121,5 m 119,5 m 228,3 pkt 27,4 pkt Maciej Kot
6. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 94,5 m 104,5 m 258,0 pkt 8,5 pkt Dawid Kubacki
6. 8 września 2013 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 ind. 128,0 m 123,0 m 249,3 pkt 14,5 pkt Jan Ziobro
2.Silver medal with cup.svg 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 129,0 m 126,0 m 256,5 pkt 23,1 pkt Kamil Stoch
4. 20 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż. 140,0 m 120,0 m 843,8 pkt (240,0 pkt) 82,7 pkt AZS Zakopane
1.Gold medal with cup.svg 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 106,0 m 105,0 m 276,0 pkt –
5. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 127,0 m 123,5 m 248,9 pkt 17,7 pkt Dawid Kubacki
6. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 ind. 99,0 m 101,5 m 252,0 pkt 16,5 pkt Dawid Kubacki
3.Bronze medal with cup.svg 10 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 druż. 100,0 m 97,0 m 944,0 pkt (245,0 pkt) 16,0 pkt AZS Zakopane
7. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 ind. 120,0 m 120,5 m 235,6 pkt 56,8 pkt Maciej Kot
2.Silver medal with cup.svg 9 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż. 127,0 m 124,5 m 946,4 pkt (251,2 pkt) 26,4 pkt AZS Zakopane
2.Silver medal with cup.svg 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 ind. 133,5 m 136,5 m 314,1 pkt 6,5 pkt Dawid Kubacki
6. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż. 90,5 m – 400,3 pkt (125,2 pkt) 99,5 pkt AZS Zakopane
1.Gold medal with cup.svg 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 ind. 100,0 m 111,0 m 266,4 pkt –
9. 17 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 ind. 85,0 m 98,5 m 231,7 pkt 31,0 pkt Dawid Kubacki
1.Gold medal with cup.svg 18 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 druż. 105,0 m 106,0 m 1038,5 pkt (276,0 pkt) – WSS Wisła
1.Gold medal with cup.svg 28 października 2021 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 103,5 m 106,0 m 279,2 pkt –

Rekordy skoczni[edytuj | edytuj kod]

Data Miejsce Skocznia Punkt K HS Rekord Uwagi Źr.
17 lutego 2008 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 104 m FIS Cup [55]
22 marca 2014 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 141 m PŚ [56]

Rekordy życiowe na skoczniach mamucich (chronologicznie)[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejscowość Skocznia Odległość Uwagi Źr.
1. 16 marca 2006 Planica Letalnica 133 m Puchar Świata, trening [57]
2. 16 marca 2006 Planica Letalnica 170,5 m Puchar Świata, trening [58]
3. 17 marca 2006 Planica Letalnica 175 m Puchar Świata, trening [59]
4. 17 marca 2006 Planica Letalnica 178,5 m Puchar Świata, kwalifikacje [60]
5. 22 marca 2007 Planica Letalnica 194 m Puchar Świata, trening [61]
6. 22 marca 2007 Planica Letalnica 202,5 m Puchar Świata, trening [62]
7. 19 marca 2011 Planica Letalnica 210 m Puchar Świata, konkurs drużynowy [63]
8. 19 lutego 2012 Oberstdorf im. Heiniego Klopfera 217 m Puchar Świata, konkurs drużynowy, skok nieustany [64]
9. 26 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken 213,5 m MŚ, seria próbna [65]
10. 26 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken 223,5 m MŚ, konkurs drużynowy [21]
11. 26 lutego 2012 Vikersund Vikersundbakken 232,5 m MŚ, konkurs drużynowy, rekord Polski [21]
12. 18 marca 2017 Vikersund Vikersundbakken 243 m Puchar Świata, seria próbna [4]
13. 18 marca 2017 Vikersund Vikersundbakken 245,5 m Puchar Świata, konkurs drużynowy [4]
14. 24 marca 2019 Planica Letalnica 248 m Puchar Świata, konkurs indywidualny [4]

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Piotr Żyła odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, dokładnie 17 lat po tym kiedy Adam Małysz odniósł swoją pierwszą wygraną w PŚ. Żyła odniósł zwycięstwo w Oslo, gdzie także Małysz po raz pierwszy w karierze wygrał zawody PŚ[66].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej[1].

21 września 2019, podczas gali z okazji 100-lecia PZN, otrzymał przyznany przez Polski Komitet Olimpijski złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”[67].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Jan Ziobro, Kamil Stoch
  2. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  3. ↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Robert Mateja, Adam Małysz
  4. ↑ a b c d e f Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Stefan Hula, Adam Małysz
  5. ↑ a b c d e f g Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  6. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Jan Ziobro, Kamil Stoch
  7. ↑ a b c d e f g Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Maciej Kot, Kamil Stoch
  8. ↑ a b c d e Skład zespołu: Piotr Żyła, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  9. ↑ a b Skład zespołu: Anna Twardosz, Piotr Żyła, Kamila Karpiel, Dawid Kubacki
  10. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  11. ↑ a b c d e Seria została odwołana.
  12. ↑ a b Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch
  13. ↑ a b c Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  14. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Jakub Wolny
  15. ↑ Polski zespół nie awansował do drugiej serii.
  16. ↑ a b Skład zespołu: Paweł Urbański, Wojciech Topór, Piotr Żyła, Kamil Stoch
  17. ↑ a b c d Skład zespołu: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Maciej Kot
  18. ↑ a b c d Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  19. ↑ a b Skład zespołu: Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Piotr Żyła
  20. ↑ a b c Skok podparty
  21. ↑ a b c d Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  22. ↑ Skład drużyny: Tomasz Byrt, Piotr Żyła, Kamil Stoch, Adam Małysz
  23. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.
  24. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.
  25. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Klemens Murańka, Kamil Stoch.
  26. ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  27. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  28. ↑ Skład drużyny: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
  29. ↑ Skład drużyny: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Andrzej Stękała, Dawid Kubacki
  30. ↑ Ze względu na rozegranie jedynie dwóch konkursów indywidualnych w ramach LGP 2020 nie została przyznana nagroda dla triumfatora klasyfikacji generalnej.
  31. ↑ Ex aequo z Kamilem Stochem
  32. ↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 126,0 m i notę 134,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów (pol.). skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15].
  33. ↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 113,0 m i notę 135,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów (pol.). skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15].
  34. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  35. ↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Piotr Żyła
  36. ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
  37. ↑ Dane dotyczące drużynowych konkursów mogą być niepełne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b M.P. z 2019 r. poz. 1006.
  2. ↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21].
  3. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-06-15].
  4. ↑ a b c d e Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-06-15].
  5. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2005 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  6. ↑ a b FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Individual HS 100. Official Results (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-25. [dostęp 2022-01-02].
  7. ↑ a b FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Team HS100. Official Results (ang.). Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-23. [dostęp 2022-01-02].
  8. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2006 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  9. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2007 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  10. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2008 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  11. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2009 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  12. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2010 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  13. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2010-07-27].
  14. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2011 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  15. ↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2011-08-18].
  16. ↑ a b Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami (pol.). Skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-09-17].
  17. ↑ Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Hilde wygrywa, Żyła drugi! (pol.). Skokinarciarskie.pl, 2011-08-26. [dostęp 2011-09-18].
  18. ↑ Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Kolejny triumf Hilde, Żyła znów drugi! (pol.). Skokinarciarskie.pl, 2011-08-27. [dostęp 2011-09-18].
  19. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2011-10-03. [dostęp 2021-04-25].
  20. ↑ Paweł Guzik: PŚ w Lillehammer: Kofler ponownie zwycięża, Żyła na 7. miejscu! (pol.). Skijumping.pl, 2011-12-04. [dostęp 2011-12-04].
  21. ↑ a b c Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Triumf Austriaków, rekord Polski Piotra Żyły!. skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].
  22. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  23. ↑ a b c d e f g h i j ZYLA Piotr - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17].
  24. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  25. ↑ Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: PŚ w Oslo: Żyła i Schlierenzauer wygrywają!. skijumping.pl, 2013-03-17. [dostęp 2013-03-17].
  26. ↑ Marcin Hetnał: Okiem Samozwańczego Autorytetu: „Turniej, którego nie było”. skijumping.pl, 2013-03-18. [dostęp 2013-03-24].
  27. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  28. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  29. ↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  30. ↑ a b c d ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  31. ↑ Adam Bucholz, Marcin Hetnał: TCS w Bischofshofen: Kamil Stoch nokautuje i wygrywa TCS! Piotr Żyła trzeci w konkursie i drugi w turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-06. [dostęp 2021-04-25].
  32. ↑ Adam Bucholz: MŚ w Lahti: Polska mistrzem świata! Historyczne złoto Biało-Czerwonych!. skijumping.pl, 2017-03-04. [dostęp 2021-04-25].
  33. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  34. ↑ PyeongChang (KOR) – Olympic Winter Games (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  35. ↑ a b c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22].
  36. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Grand Prix Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12].
  37. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-06-22].
  38. ↑ a b c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-07-19].
  39. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Tande wygrywa loteryjne zawody, Stoch trzeci, upadek Żyły. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].
  40. ↑ Piotr Bąk: Groźny upadek Piotra Żyły! Lekarz kadry o stanie zdrowia zawodnika. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].
  41. ↑ a b c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2021 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12].
  42. ↑ a b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2022 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17].
  43. ↑ Szkoła Mistrzostwa Sportowego - Szczyrk. mediopress.pl. [dostęp 2016-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-06)].
  44. ↑ O Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. podhale-sport.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-09-17].
  45. ↑ Jacek Sroka, Piotr Żyła obronił licencjat, tak jak Robert Lewandowski. Skomentował w swoim stylu, Dziennik Zachodni, 5 grudnia 2017 [dostęp 2021-01-30] (pol.).
  46. ↑ Skoki Narciarskie - Piotr Żyła na ślubnym kobiercu. skokinarciarskie.pl, 2006-09-23. [dostęp 2012-09-16].
  47. ↑ Justyna Żyła po pierwszej rozprawie rozwodowej. Nie pójdzie tak łatwo (pol.). gwiazdy.wp.pl. [dostęp 2018-09-19].
  48. ↑ Wirtualna Polska Media, Piotr Żyła już po rozwodzie z Justyną. Oddał jej dom - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 26 listopada 2018 [dostęp 2019-03-02] (pol.).
  49. ↑ Piotr Żyła nie jest katolikiem. Prawda na temat jego wyznania została ujawniona, nigdy o tym nie mówił, ZeStadionu [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-03] (pol.).
  50. ↑ FIS Ski-Flying World Championships 2008 - Oberstdorf (GER) – Flying Hill Individual - Results Qualification (ang.). fis-ski.com, 2008-02-21. [dostęp 2015-11-15].
  51. ↑ Tadeusz Mieczyński, Dominik Formela, Adam Bucholz: Oficjalnie: Letnie Grand Prix 2020 bez triumfatora klasyfikacji generalnej!. skijumping.pl, 2020-07-31. [dostęp 2020-08-30].
  52. ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-04-25].
  53. ↑ Skoki Narciarskie: MP w Wiśle: Stoch wygrywa z nowym rekordem skoczni! (pol.). skijumping.pl, 26 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-26].
  54. ↑ Skoki Narciarskie: MP w Zakopanem: Kamil Stoch złotym medalistą Mistrzostw Polski! (pol.). skijumping.pl, 25 marca 2012. [dostęp 2012-03-25].
  55. ↑ Skalite, Szczyrk (niem.). skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-24].
  56. ↑ PŚ w Planicy: Austria prowadzi w ostatnim konkursie. Rekordowy skok Piotra Żyły. eurosport.onet.pl, 2014-03-22. [dostęp 2014-03-22].
  57. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Trening Planica: Martin Koch 219,5 metra, Adam 213,5. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].
  58. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Romoeren najdalej w II treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].
  59. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Koch przed Romoerenem w treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].
  60. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Kwalifikacje PŚ: Dwóch Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].
  61. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: 17 skoków 200 metrowych w 1 treningu. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].
  62. ↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica 2 trening: Polacy biją rekordy życiowe. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].
  63. ↑ Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Planica: Austria wygrywa, Polska znów za Słowenią. skokinarciarskie.pl, 2011-03-19. [dostęp 2012-02-28].
  64. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Oberstdorf: Druga seria odwołana, triumf Słoweńców. skokinarciarskie.pl, 2012-02-19. [dostęp 2012-02-28].
  65. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Kranjec wygrywa serię próbną, Polacy bardzo słabo.... skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].
  66. ↑ Michał Chmielewski: Skoki narciarskie. 17 marca w Oslo wygrali Adam Małysz i Piotr Żyła.. TVP, 2021-03-17. [dostęp 2022-05-25].
  67. ↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]