Piotr Biron

Piotr Biron
książę Kurlandii i Semigalii
Okres	od 1769 do 1795
Poprzednik	Ernest Jan Biron
Następca	-
Dane biograficzne
Dynastia	Bironowie
Data urodzenia	15 lutego 1724
Data śmierci	13 stycznia 1800
Ojciec	Ernest Jan Biron
Matka	Benigna Gottlieba von Trotha
Żona	Karolina Waldeck-Pyrmont Eudoksja Jusupowa Dorota von Medem
Dzieci	Wilhelmina Żagańska Paulina Biron Joanna Biron Piotr Biron Dorota de Talleyrand-Périgord

Piotr Biron (niem. Peter von Biron) (ur. 15 lutego 1724 w Mitawie, zm. 13 stycznia 1800 w Jeleniowie) – hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1769-1795, książę Żagania w latach 1786-1800.

Młodość

Był synem Ernesta Jana Birona i starszym bratem Karola Ernesta Birona. Młodość spędził w Sankt Petersburgu, gdzie jego ojciec był głównym doradcą i faworytem cesarzowej Anny Iwanowny. W 1735 roku typowany był na męża jej siostrzenicy Anny Leopoldowny. Plany dynastyczne przekreśliła jednak intryga dworska ministra Artemija Wołynskiego wymierzona przeciwko Ernestowi Bironowi.

W 1740 roku po spisku dworskim Anny Leopoldowny, Piotr Biron znalazł się na zesłaniu na Syberii, gdzie przebywał wraz z rodzicami do czasów objęcia rządów przez Piotra III. W 1762 roku został zrehabilitowany i mianowany generałem jazdy rosyjskiej.

Książę Kurlandii i Semigalii

Po powrocie Ernesta Jana Birona na tron w Kurlandii i Semigalii w 1763 roku Piotr Biron został wyznaczony jego następcą i objął regencję w księstwie. W 1764 roku złożył hołd lenny Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu.

Formalnie władzę przejął w 1769 roku po abdykacji ojca. Zaczął gromadzić dobra ziemskie. Oprócz odziedziczonego Sycowa stał się także właścicielem wielu posiadłości na Śląsku i w Czechach m.in. Żagania (od 1786) i Náchodu (od 1792). Był mecenasem sztuki. Kolekcjonował obrazy, utrzymywał dworską kapelę i teatr.

W okresie rozbiorów Rzeczypospolitej zachowywał neutralność wobec wydarzeń, był posłuszny poleceniom i woli cesarzowej Katarzyny II. W 1791 roku stał się formalnie suwerennym władcą jednak faktycznie znalazł się pod ścisłą zależnością Imperium Rosyjskiego. 30 maja 1794 roku wydał patent potępiający insurekcję kościuszkowską. W 1795 roku po III rozbiorze podjął decyzję o przekazaniu Kurlandii i Semigalii Rosji. W zamian za abdykację otrzymał wysoką dożywotnią rentę państwową w wysokości 60 000 talarów oraz rekompensatę finansową za utracone posiadłości w wysokości 2 000 000 talarów.

Książę Żagania

Po zrzeczeniu się tronu ostatnie lata życia spędził w swoich dobrach na Śląsku i w Czechach. Rezydował głównie w Żaganiu, który uczynił wspaniałą rezydencją dorównującą dworom innym niemieckim książętom.

Piotr Biron pochowany został w krypcie pod wieżą Kościoła Łaski w Żaganiu.

Życie prywatne

Był trzykrotnie żonaty. Z trzeciego małżeństwa z Dorotą von Medem miał sześcioro dzieci. Pierworodny syn Piotr zmarł w wieku 3 lat, a czwarta córka Karolina w wieku 2 lat. Dorosłego życia dożyły cztery córki:

• Wilhelmina - żona księcia Juliusza Armanda de Rohan-Guéménée, a później księcia Wasylego Trubeckiego i hrabiego Karola von Schulenburg-Vitzenburga
• Paulina - żona księcia Fryderyka Hermana von Hohenzollern-Hechingen
• Joanna - żona księcia Acarenza, Franciszka Pignatelliego de Bellmonte
• Dorota - żona księcia Dino, Aleksandra Edmunda de Talleyrand-Périgord

Zobacz też

• Bironowie
• Księstwo Kurlandii i Semigalii
• Pałac Lobkowitzów w Żaganiu

Bibliografia

• AndrzejA. Andrusiewicz AndrzejA., Carowie i cesarze Rosji. Szkice biograficzne, Warszawa: „Fakty”, 2001, ISBN 83-7311-126-3, OCLC 830302126 .
• Marek ArpadM.A. Kowalski Marek ArpadM.A., Kolonie Rzeczypospolitej, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2005, ISBN 83-11-10285-6, OCLC 69278111 .
• Katarzyna Adamek. Piotr Biron, Żagańskie Portrety. Goniec Żagański. Żagań. maj 1999 r.

Linki zewnętrzne

• Historia domu Biron