Piotr Iberyjczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Piotr Iberyjski)
Piotr Iberyjczyk.

Piotr Iberyjczyk (gruz. პეტრე იბერი, ok. 417-491) – gruziński biskup Majumy koło Gazy, chrześcijański teolog i filozof, zagorzały przeciwnik Soboru Chalcedońskiego.

Na biskupa Majumy konsekrował go w roku 452 biskup Teodozjusz, zajmujący miejsce patriarchy Jerozolimy, które w świetle prawa należało się Juwenalowi. Gdy Juwenal przybył do Jerozolimy w asyście armii cesarskiej, Piotr Iberyjczyk zbiegł z Palestyny do Egiptu, gdzie w 457 roku wziął udział w konsekrowaniu anty-chalcedońskiego patriarchy Aleksandrii. Do Palestyny powrócił ok. 475 roku by agitować tam przeciwko Chalcedonowi i zająć się organizacją anty-chalcedońskiego ruchu monastycznego. Ok. roku 479 poznał Jana Rufusa, z którym przebywał aż do śmierci.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Derwas James Chitty, A pustynia stała się miastem… Wprowadzenie do dziejów monastycyzmu w Egipcie i Palestynie pod panowaniem chrześcijańskim, tłum. T. Lubowiecka, wyd. Tyniec, Kraków 2008.