Piotr Jurczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Jurczyk (ur. 1971 w Świnoujściu, zm. 16 września 2020[1]) – polski bokser.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportową rozpoczynał w Szczecinie, w klubie Sztorm Szczecin. Następnie był zawodnikiem Olimpii Poznań. W 1992 wywalczył tytuł mistrza Polski w wadze superciężkiej. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Boksie w Tampere (1993). Dwukrotnie walczył na Mistrzostwach Europy (w Göteborgu w 1991 i Bursie w 1993[2]). W 1998 został bokserem zawodowym i stoczył 23 walki (bilans 10-23[2]). Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener. Trenował m.in. w KKS Sporty Walki Poznań. Zmarł na czerniaka złośliwego skóry po długiej walce z chorobą, mimo zebrania przez darczyńców odpowiedniej sumy na leczenie[3][2]. Przeszedł trzynaście serii chemioterapii i operację neurochirurgiczną[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Pałuba, Aktywni do końca, w: IKS Poznański Informator Kulturalny, Sportowy i Turystyczny nr 11(349)/2020, s. 55, ISSN 1231-9139
  2. a b c Zmarł były reprezentant Polski bokser Piotr Jurczyk [online], Onet Sport, 17 września 2020 [dostęp 2020-12-14] (pol.).
  3. Wirtualna Polska Media, Boks. Nie żyje Piotr Jurczyk. Były bokser chorował na czerniaka - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 17 września 2020 [dostęp 2020-12-14] (pol.).
  4. Nie żyje Piotr Jurczyk. Były bokser wagi ciężkiej zmarł po długiej chorobie [online], sport.se.pl [dostęp 2020-12-14].