Piotr Kraśko
| ||
 Na Przystanku Woodstock 2017 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 11 lipca 1971 Warszawa | |
| Zawód | teatrolog dziennikarz | |
| Małżeństwo | Karolina Ferenstein-Kraśko | |
Piotr Kraśko (ur. 11 lipca 1971 w Warszawie) – polski teatrolog, dziennikarz i prezenter telewizyjny; w latach 1991–2016[1] dziennikarz Telewizji Polskiej (TVP), korespondent TVP w Brukseli (2003), Rzymie (2004–2005), Waszyngtonie (2005–2008), w latach 2012–2016 szef redakcji Wiadomości TVP1[1]; od 2016 prezenter TVN: współprowadzący Dzień Dobry TVN i TVN24 BiS: gospodarz programu Fakty z zagranicy; laureat „Wiktorów” w kategorii „Najlepszy prezenter” (2008) i „Prezenter telewizyjny” (2013).
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Jest synem producentki filmowej Barbary Pietkiewicz[2][3] i dziennikarza Tadeusza Kraśki, a wnukiem Wincentego Kraśki. Jego macochą była Nina Terentiew[4]. Brat cioteczny dziennikarki Moniki Zamachowskiej.
Ukończył IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W latach 1988–1989 był członkiem redakcji niezależnego pisma młodzieży licealnej „Uczeń Polski”; pisał pod pseudonimem „Piotr Mucha”. Związany był z Tygodnikiem Akademickim „Auditorium”.
W czasach PRL występował w Telewizji Polskiej jako prezenter programu dla dzieci i młodzieży 5-10-15[5], później był spikerem TVP1. Przygotowywał także magazyn interwencyjny Na żywo oraz program poświęcony środkom masowego przekazu Oblicza mediów. Następnie został korespondentem telewizji publicznej w Rzymie. Po wygaśnięciu kontraktu korespondenta TVP w Ameryce Mariusza Maxa Kolonki w 2005, został przeniesiony do Waszyngtonu. Od 2 marca 2009 prowadził program publicystyczny Rozmowa Jedynki. Od 26 października 2011 do 10 lipca 2013 był gospodarzem magazynu Na pierwszym planie w TVP1.
Od 27 maja 2008 był gospodarzem głównego wydania Wiadomości, a od 26 stycznia 2012 również redaktorem naczelnym tego programu. Od września 2013 prowadził w TVP Info program Dziś wieczorem nadawany po głównym wydaniu Wiadomości. Na początku stycznia 2016 został odsunięty od prowadzenia programu, 11 stycznia 2016 zakończył pracę w TVP[1]. Na stanowisku redaktora naczelnego programu zastąpiła go Marzena Paczuska-Tętnik.
Wielokrotnie relacjonował pielgrzymki papieża Jana Pawła II, był korespondentem TVP z punktów zapalnych na całym świecie (m.in. Afryka). Przygotowywał relacje z zamachów bombowych w Londynie w 2005 roku, a także z katastrofalnego tsunami w Azji w 2004 roku. Był również w Smoleńsku w kwietniu 2010 roku i relacjonował wydarzenia tuż po katastrofie polskiego Tu-154. Natomiast w marcu 2011 przebywał w Japonii, skąd relacjonował wydarzenia po tragicznym trzęsieniu ziemi, tsunami i katastrofie jądrowej w elektrowni Fukushima I. W lutym 2014 roku przebywał w Kijowie, gdzie relacjonował wydarzenia podczas Euromajdanu[6].
Od czerwca 2015 prowadzi środowe poranki w Tok FM[7].
Od 16 kwietnia 2016 razem z Kingą Rusin prowadzi weekendowe wydania programu Dzień Dobry TVN, a od 18 kwietnia 2016 jest gospodarzem programu Fakty z zagranicy w TVN24 BIS[8].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W latach 2000–2004 żonaty z Dominiką Czwartosz[9]. We wrześniu 2008 jego żoną została Karolina Ferenstein, z którą ma dwóch synów, Konstantego (ur. 16 czerwca 2007)[10] i Aleksandra (ur. 21 października 2009)[11][12], oraz córkę Laurę (ur. 14 stycznia 2016)[13][14].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Dyskretny urok wystąpień publicznych czyli Jak zmienić koszmar w radość (wraz z Tomaszem Kammelem, Robertem Kroolem), Warszawa 2002, ISBN 83-88931-22-9
- Kiedy świat się zatrzymał. 63 dni w Watykanie z Piotrem Kraśko (rozmawia Marcin Witan), Katowice 2005, ISBN 83-7030-449-4
- Rok reportera, Katowice 2009, ISBN 978-83-7030-660-1
- Smoleńsk – 10 kwietnia 2010, Warszawa 2010, ISBN 978-83-62343-09-6
- Alaska – Świat według reportera, Warszawa 2011, ISBN 978-83-7596-141-6
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Aktor
- Opowieści weekendowe: Ostatni krąg (1997) – jako dziennikarz
- Ambassada (2013) – jako redaktor TVP
- Inne
- W pustyni i w puszczy (film)/W pustyni i w puszczy (serial) (2004) – rzecznik prasowy filmu
- Dakar. Tak było (2004) – scenariusz i realizacja
- Małpy w kosmosie (2008) – jako Narrator w polskiej wersji językowej
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Laureat nagrody Wiktora 2008 w kategorii „Najlepszy prezenter TV”
- Laureat nagrody Wiktora 2013 w kategorii „Prezenter Telewizyjny”
- Nominowany do nagrody Gwiazda Plejady w kategorii „Debiut roku” podczas Wielkiej Gali Gwiazd Plejady[15].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Piotr Kraśko po 25 latach odchodzi z TVP. "Do zobaczenia", Media2.pl [dostęp 2016-01-12].
- ↑ Monika Kotowska: Nieznane mamy znanych gwiazd (pol.). polki.pl. [dostęp 2012-02-15].
- ↑ Barbara Pietkiewicz-Kraśko. filmpolski.pl. [dostęp 11 maja 2014].
- ↑ Caryca mediów, Nina Terentiew, nie zna słowa "emerytura". polskatimes.pl. [dostęp 12 grudnia 2013].
- ↑ YouTube – 5-10-15.
- ↑ Polscy dziennikarze nadają z Kijowa
- ↑ Poranek - Piotr Kraśko. Copyright © Agora SA. [dostęp 2015-09-30].
- ↑ Piotr Kraśko powiedział dzień dobry widzom TVN, zastąpił Bartosza Węglarczyka (pol.). [dostęp 2016-04-16].
- ↑ Piotr Kraśko - Film, film.onet.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Piotr Kraśko. Filmweb.pl. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ Kraśko po raz 2 został ojcem (pol.). rozrywka.dziennik.pl. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ Karolina Ferenstein i Piotr Kraśko
- ↑ Żona Piotra Kraśki urodziła. Dziennikarz po raz trzeci został tatą, rozrywka.dziennik.pl [dostęp 2016-01-16].
- ↑ Piotr Kraśko został ojcem po raz trzeci, gwiazdy.wp.pl [dostęp 2016-03-31].
- ↑ Plebiscyt "Gwiazdy Plejady": kto był nominowany? (pol.). W: Plejada.pl [on-line]. plejada.pl. [dostęp 2017-05-24].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Kraśko w bazie filmpolski.pl
- Piotr Kraśko w bazie Filmweb
