Piotr Liziukow

Piotr Liziukow

Пётр Лизюков

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1909 Homel
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1945 okolice Królewca
Przebieg służby
Lata służby	1929–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Stanowiska	dowódca 46 Leningradzkiej Brygady Artylerii Przeciwpancernej 36 Gwardyjskiego Korpusu 11 Gwardyjskiej Armii
Główne wojny i bitwy	front wschodni (II wojna światowa)
Odznaczenia

Piotr Iljicz Liziukow (ros. Пётр Ильич Лизюков; ur. 20 stycznia^?/2 lutego 1909 w Homlu, zm. 30 stycznia 1945 w pobliżu Królewca) – radziecki wojskowy, pułkownik, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Urodził się w rodzinie rosyjskiego nauczyciela, był młodszym bratem generała majora Aleksandra Liziukowa. W 1927 skończył 9-letnią szkołę w Czeczersku, pracował w zakładach radiowych w Homlu, od 1929 służył w Armii Czerwonej. W 1931 skończył 1 Leningradzką Szkołę Artylerii i został skierowany do miasta Klińce (obwód briański) jako dowódca plutonu w 37 pułku artylerii, później od 1936 do 1939 w Kursku był dowódcą baterii. Był członkiem biura organizacji komsomolskiej brygady artylerii i deputowanym do rady rejonowej w Kursku, w 1943 został przyjęty do WKP(b). W 1940 został dowódcą dywizjonu artylerii, a w 1941 szefem sztabu pułku artylerii i od 22 czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, początkowo w Sokalu, później w dalszych walkach obronnych na Ukraińskiej SRR. Na początku 1942 mianowano go dowódcą 651 pułku artylerii 69 Brygady Artylerii Lekkiej na Froncie Południowo-Zachodnim, brał udział w bitwie pod Stalingradem, później organizował 46 Brygadę Artylerii Przeciwpancernej, którą następnie dowodził i 1 maja 1944 został z nią skierowany na Front Leningradzki. W czerwcu 1944 brał udział w walkach o Wyborg i o przerwanie blokady Leningradu, później w walkach w krajach bałtyckich, m.in. o Tallinn i Rygę. Dowodzona przez niego brygada otrzymała miano Leningradzkiej. Latem 1944 został skierowany do walki w rejon Suwałk. Później jako dowódca 46 Leningradzkiej Brygady Artylerii Przeciwpancernej 36 Gwardyjskiego Korpusu 11 Gwardyjskiej Armii 3 Frontu Białoruskiego uczestniczył w walkach w Prusach Wschodnich, w tym w pobliżu Królewca. 30 stycznia 1945 zginął podczas odpierania kontrataku niemieckich czołgów i piechoty. Został pochowany w miejscowości Uszakowe w rejonie gurjewskim w obwodzie królewieckim.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 19 kwietnia 1945)
• Order Lenina (pośmiertnie, 19 kwietnia 1945)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
• Order Kutuzowa II klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
• Order „Znak Honoru”