Piotr Ożga (zm. 1671)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Ożga
Herb
Rawicz
Data śmierci

1671

Piotr Ożga herbu Rawicz (zm. 1671) – podkomorzy lwowski w 1654 roku, pisarz ziemski lwowski w latach 1622 -1653[1], starosta trembowelski.

Jako poseł na sejm konwokacyjny 1648 roku z województwa ruskiego był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 31 lipca 1648 roku[2]. W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa ruskiego. W 1649 roku brał udział w układach z kozakami. W 1666 roku był deputatem województwa ruskiego na Trybunał Główny Koronny w Lublinie.

Był marszałkiem sejmików województwa ruskiego w: 1634, 1640, 1648, 1651, 1653, 1656, 1657, 1664, 1667, 1668 roku[3].

Poseł na sejm nadzwyczajny 1626 roku z ziemi lwowskiej[4]. Sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1632 roku[5]. Poseł sejmiku wiszeńskiego na sejmy ekstraordynaryjne 1635 i 1637 roku[6]. Poseł na sejm zwyczajny 1637 roku, sejm 1639 roku, sejm 1640 roku, sejm 1641 roku, sejm 1643 roku[7].

Sędzia kapturowy województwa ruskiego w 1648 roku[8]. Poseł na sejm 1649/1650 roku z sejmiku wiszeńskiego województwa ruskiego[9]. Poseł ziemi halickiej na drugi sejm 1652 roku[10]. Poseł na sejm 1653 roku z ziemi lwowskiej[11]. Poseł na sejm konwokacyjny 1668 roku z ziemi lwowskiej[12]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na tym sejmie[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 375.
  2. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 86.
  3. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r. Lwów: Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. 1909, s. XXV.
  4. Jan Seredyka], Sejm w Toruniu z 1626 roku , Wrocław-Warszawa-Kraków 1966, s. 163.
  5. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. 323.
  6. Przemysław Paradowski, W obliczu "nagłych potrzeb Rzeczypospolitej". Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 254.
  7. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 175.
  8. Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 21. Lauda sejmikowe. T. 2. Lauda wiszeńskie 1648-1673 r., Lwów 1911, s. 3-4.
  9. Łucja Częścik, Sejm warszawski w 1649/50 roku, 1978, s. 148.
  10. Władysław Czapliński: Dwa sejmy w roku 1652. Studium z dziejów rozkładu Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII wieku, Wrocław 1955, s. 147.
  11. Tomasz Ciesielski, Sejm brzeski 1653 r. Toruń 2003, s. 278.
  12. Diariusz sejmu konwokacyjnego 1668 roku. Opracował Kazimierz Przyboś, Kraków 2009, s. 73.
  13. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 499.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Seweryn Uruski: Rodzina, herbarz szlachty polskiej. T. XIII. Warszawa 1916, s. 144.
  • Ordo Dominium Iudicium Deputatorum pro Iudicium Tribunalitis Regni Lublinen[sis] pro feria secudna post Dominicam Conductus proxima Congregatorum Anno Millesimo Sexcentesimo Sexagesimo Sexto, Archiwum Państwowe w Lublinie 15, k. 10.
  • Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 375.