Piotr Siemion

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Siemion
Ilustracja
Piotr Siemion (2022)
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1961
Wrocław

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Siemion (ur. 12 lipca[1] 1961[2] we Wrocławiu[3][4]) – polski prozaik, tłumacz, z zawodu prawnik[2][5].

Felietonista pisma „Brulion”[4] i tygodnika „Ozon”[6], tłumacz literatury amerykańskiej (m.in. powieści Thomasa Pynchona[4] 49 idzie pod młotek (1990, nagroda „Literatury na Świecie”), Sumy wszystkich strachów Toma Clancy’ego, Grendela Johna Gardnera[4]).

Od września 2021 r. felietonista portalu TrueStory.pl[7].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego we Wrocławiu w 1980 roku, a następnie w 1985 roku anglistykę na Uniwersytecie Wrocławskim[4]. W 1988 roku wyjechał do USA jako stypendysta Fundacji Fulbrighta[4], gdzie skończył wydział prawa na Uniwersytecie Columbia[8][2]. W latach 1988-2000 mieszkał w USA i Kanadzie[4].

W latach 90. XX wieku pracował dla Netii[4]. W latach 1997-2003 pracował jako prawnik w kancelarii Weil, Gotshal & Manges w Nowym Jorku i Warszawie[4][8]. Do 2005 roku pracował w Sovereign Capital[4]. Od 2006 do 2008 roku był dyrektorem naczelnym departamentu ds. telekomunikacji spółki KGHM Polska Miedź[4][9][8], był również od 2006 roku członkiem rady nadzorczej Telefonii Dialog[4][9]. W 2010 roku został dyrektorem w Biurze Grupy Kapitałowej PKN Orlen[8]. Obecnie jest sekretarzem rady nadzorczej Orlen Laboratorium[10].

Autor powieści Niskie Łąki[4][8] (2000[4]), Finimondo[4][8] (2004), zapisków Dziennik roku Węża[2] oraz Bella Ciao (2022).

Waldemar Krzystek dokonał adaptacji teatralnej powieści Niskie łąki, jego sztuka miała premierę we Wrocławskim Teatrze Współczesnym[4][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Monitor firm: Piotr Dionizy Siemion. [dostęp 2017-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-24)].
  2. ↑ a b c d Czarne ↓.
  3. ↑ Piotr Siemion. Instytut Adama Mickiewicza. [dostęp 2017-04-23].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Lubiniecka 2006 ↓.
  5. ↑ „Res Publica Nova”. 18, s. 1, 2005. ISSN 1230-2155. 
  6. ↑ Piotr Siemion. Znak. [dostęp 2017-04-23].
  7. ↑ https://truestory.pl/author/piotr-siemion/
  8. ↑ a b c d e f Dorastaj z Nami ↓.
  9. ↑ a b Piechocki 2006 ↓.
  10. ↑ Rada Nadzorcza. Orlen Laboratorium. [dostęp 2017-04-23].
  11. ↑ Krzysztof Kucharski: Pełna widownia przed wrocławską premierą "Niskich łąk". Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-09-21. [dostęp 2017-04-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Siemion&oldid=70717756”