Piotr Sommer
Piotr Sommer (2007) | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1948 |
|---|---|
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Piotr Sommer (ur. 13 kwietnia 1948 w Wałbrzychu) – polski poeta, eseista, tłumacz współczesnej poezji anglosaskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Jakuba, kuśnierza, i Haliny z domu Janod, księgowej. Wczesne dzieciństwo spędził w Łodzi, a od 1953 mieszkał w Otwocku, gdzie ukończył Liceum Ogólnokształcące, a w 1965 zdał maturę. Od 1967 studiował anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim, w 1973 uzyskał magisterium. Od 1972 pracował jako nauczyciel języka angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Otwocku[1]. Od 1976 pracował w miesięczniku „Literatura na Świecie”, początkowo jako redaktor poezji anglojęzycznej, a od 1980 jako redaktor literatur języka angielskiego, od września 1993 pełnił funkcję redaktora naczelnego, z której zrezygnował z końcem kwietnia 2022[2][3]. W latach 1987–1992 należał do zespołu redakcyjnego miesięcznika „Res Publica”, a następnie „Res Publica Nowa”. W latach 1990–1991 należał do zespołu redakcyjnego „Tygodnika Literackiego”. Współpracował jako tłumacz i felietonista z Polskim Radiem. W 1996 rozpoczął prowadzenie seminariów w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a w 1998 w Arvon Foundation w Anglii. W 2001 został członkiem rady redakcyjnej miesięcznika „Midrasz”.
Debiutował w 1971 wierszami pt. Różewicz i Kawafis, opublikowanymi na łamach miesięcznika „Poezja” nr 12. Wiersze, Recenzje i przekłady z języka angielskiego publikował ponadto na łamach wielu czasopism, m.in. w „Odrze” (od 1973), „Twórczości” (1975–1981), „Nowym Wyrazie” (1976–1979), „Oficynie Poetów” (1976–1979), „Płomyczku” (1978–1980, 1986), „Akcent” (1980–1984, 1987) i „Studio” (1982–1984, 1986) oraz w prasie wydawanej poza cenzurą: „Wezwanie” (1982, 1985), „Kultura Niezależna” (1986–1987), „Wybór” (1986). Opublikował kilkanaście tomów poetyckich i krytycznoliterackich, zredagował wiele ważnych antologii (m.in. prezentujących współczesną poezję amerykańską, angielską i irlandzką). Pisze także wiersze dla dzieci.
Tłumaczył utwory m.in.: Johna Ashbery’ego, Johna Berrymana, Johna Cage’a, Ciarana Carsona, D.J. Enrighta, Iana Hamiltona, Seamusa Heaneya, Kennetha Kocha, Michaela Longleya, Roberta Lowella, Dereka Mahona, Franka O’Hary, Charlesa Reznikoffa, Jamesa Schuylera, Hugo Williamsa.
W 1973 został członkiem Koła Młodych przy Oddziale Warszawskim Związku Literatów Polskich. W latach 1980–1983 należał do ZLP. W 1985 został członkiem honorowym angielskiego The Poetry Society. Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 do sierpnia 2020)[4], jest członkiem PEN Clubu (od 2006).
W 1972 ożenił się z Jolantą Piasecką, rusycystką. Od 1990 mieszka w Sulejówku.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Poezja
[edytuj | edytuj kod]- W krześle (1977)
- Pamiątki po nas (1980)
- Przed snem (1981, wydanie rozszerzone 2008)
- Kolejny świat (1983)
- Czynnik liryczny (1986)
- Czynnik liryczny i inne wiersze (1988)
- Nowe stosunki wyrazów. Wiersze z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych (1997)
- Erraty wybrane. Kwiat dzieł użytkowych (1997)
- Piosenka pasterska (1999)
- Rano na ziemi. Wiersze z lat 1968–1998 (2009)
- Dni i noce (2009)
- Wiersze ze słów (2009, wydanie zmienione 2012)
- Lata praktyki (2022)[5]
Proza
[edytuj | edytuj kod]- Środki do pielęgnacji chmur (2024)
Rozmowy i szkice
[edytuj | edytuj kod]- Zapisy rozmów. Wywiady z poetami brytyjskimi (1985, 2010)
- Smak detalu i inne ogólniki (1995)
- Po stykach (2005)
- Ucieczka w bok. Pytania i odpowiedzi (2010)
- Ucieczka w bok (wydanie poszerzone, 2016)
Przekłady
[edytuj | edytuj kod]- Brian Patten, Słoń i kwiat. Prawie bajki (1982, 2009)
- Antologia nowej poezji brytyjskiej (1983)
- Robert Lowell, Poezje (1986, razem ze Stanisławem Barańczakiem, Michałem Sprusińskim i Bolesławem Taborskim)
- Frank O’Hara, Twoja pojedynczość (1987)
- Charles Reznikoff, Graffiti (1991)
- John Ashbery, No i wiesz (1993, razem z Andrzejem Sosnowskim i Bohdanem Zadurą)
- Allen Ginsberg, Znajomi z tego świata (1993)
- Sześciu poetów północnoirlandzkich (1993)
- Artykuły pochodzenia zagranicznego (1996)
- Ciaran Carson, Tak, tak (1998)
- Seamus Heaney, Kolejowe dzieci (1998, wydanie uzupełnione 2010)
- Michael Longley, Lodziarz z Lisburn Road (1998)
- Derek Mahon, Wszystko będzie dobrze (1998)
- Douglas Dunn, Wyprowadzka z Terry Street (1999)
- D.J. Enright, Raj w obrazkach (2003, wydanie poprawione 2008)
- O krok od nich. Przekłady z poetów amerykańskich (2006)
- Michael Longley, Od kwietnia do kwietnia (2011)
- Brian Patten, Skaczący Myszka (2011)
- Brian Patten, Teraz będziemy spać, leżeć bez ruchu lub ubierzemy się na powrót (2011, wraz z Tadeuszem Sławkiem, Jerzym Jarniewiczem i Andrzejem Szubą)
- Kenneth Koch, Tysiąc sztuk awangardowych (2019)
- Charles Reznikoff, Co robisz na naszej ulicy (2019)
- Charles Reznikoff, Muzykant (2024, wspólnie z Marcinem Szusterem)
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- stypendium im. Tadeusza Borowskiego (1976)
- Główna nagroda w ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. J. Śpiewaka za zestaw wierszy pt. Listy i dedykacje (1977)
- Nagroda „Pegaza” za przekład poetycki (1978)[6]
- Nagroda Literacka im. Barbary Sadowskiej za Czynnik liryczny (1980–82) (1988)
- Nagroda Fundacji im. Kościelskich za całokształt twórczości poetyckiej (1988)
- Nagroda im. Jana Parandowskiego, przyznaną przez Polski PEN Club za twórczość przekładową (1997)
- nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” za Po stykach (2006)[7]
- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” za całokształt twórczości (2010)
- nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” i finalista nagrody za Dni i Noce (2010)[8]
- Nagroda Literacka Gdynia za przekład tomu wierszy Charlesa Reznikoffa Co robisz na naszej ulicy (2020)[9]
- Nagroda Literacka m.st. Warszawy w kategorii „warszawski twórca” (2022)[10]
- Wrocławska Nagroda Poetycka „Silesius” za tom Lata praktyki (2023)[11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbara Marzęcka, Sommer Piotr - Polscy pisarze i badacze literatury XX i XXI w. [online], pisarzeibadacze.ibl.edu.pl [dostęp 2025-10-19].
- ↑ Agnieszka Budnik, Genialna epoka [online], kulturaupodstaw.pl, 3 czerwca 2022 [dostęp 2024-05-23] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-29] (pol.).
- ↑ Marcin Sendecki W tym numerze nie pisze się..., [w:] Książki. Magazyn do czytania, nr (54)/czerwiec 2022, s. 9.
- ↑ Janusz Anderman i inni, Rezygnujemy z członkostwa w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich, „Zeszyty Literackie”, 14 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-21] [zarchiwizowane 2022-11-29] (pol.).
- ↑ Sommer Piotr - Lata praktyki [online], Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury [dostęp 2022-06-02] (pol.).
- ↑ Kronika życia kulturalnego Wybrzeża Gdańskiego 1975–1980. Życie literackie. „Gdański Rocznik Kulturalny”. Nr 8, s. 287, 1985. Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki. [dostęp 2025-10-19].
- ↑ Nagroda Nike 2006, nike.org.pl [dostęp 2015-07-19] [zarchiwizowane 2009-10-13] (pol.).
- ↑ Nagroda Nike 2010, nike.org.pl [dostęp 2015-07-19] [zarchiwizowane 2014-03-02] (pol.).
- ↑ Znamy laureatów 15. edycji Nagrody Literackiej Gdynia, nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2020-08-29] [zarchiwizowane 2022-04-20] (pol.).
- ↑ Znamy laureatów 15. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy! - Redakcja NNCT | Nowy Napis [online], nowynapis.eu, 23 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-24] (pol.).
- ↑ Rafał Zieliński, Znamy laureatów literackich nagród Angelus i Silesius [online], wroclaw.wyborcza.pl, 14 października 2023 [dostęp 2023-10-14] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wyrazy życia. Szkice o poezji Piotra Sommera (2010, pod redakcją Piotra Śliwińskiego)
- Członkowie Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
- Laureaci Nagrody Fundacji im. Kościelskich
- Laureaci Nagrody Literackiej Gdynia
- Laureaci Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius”
- Ludzie urodzeni w Wałbrzychu
- Polscy poeci XX wieku
- Polscy poeci XXI wieku
- Polscy tłumacze literatury angielskojęzycznej
- Urodzeni w 1948