Piotr Tołstoj (1645–1729)

Piotr Andriejewicz Tołstoj
	; Tołstoj
Rodzina	Tołstojowie
Data urodzenia	1645
Data i miejsce śmierci	17 lutego 1729 ; Monastyr Sołowiecki
Ojciec	Andriej Tołstoj
Matka	Salomona Miloslawskaja
Żona	Salomona Timofiejewna Dubrowskaja
Dzieci	Iwan Tołstoj; Piotr Tołstoj
	Odznaczenia

Piotr Andriejewicz Tołstoj (ur. 1645^[1], zm. 1729^[1]) – rosyjski urzędnik i dyplomata^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn okolniczego, Andrieja Tołstoja. Początkowo był stolnikiem na dworze cara Fiodora III^[1]. Był stronnikiem księżnej Sofii^[1] (jego rodzina była spokrewniona z rodem Miłosławskimi, z którego wywodziła się jej matka), jednak ostatecznie przeszedł na stronę carewicza Piotra^[1].

Od listopada 1701 pierwszy oficjalnie akredytowany ambasador rosyjski przy Porcie Ottomańskiej^[1]. W październiku 1710 został uwięziony w twierdzy Siedmiu Wież za naruszenie protokołu dyplomatycznego i domaganie się ekstradycji szukającego schronienia na terenach osmańskich, pokonanego w bitwie pod Połtawą króla Szwecji, Karola XII^[1]. Pomimo tego udało mu się doprowadzić do uduszenia wielkiego wezyra Aği Yusufa Paszy^[2]. Wypuszczony na wolność w kwietniu 1712 roku. Po powrocie do Rosji w 1714 związał się z Mienszykowem^[1].

W 1718 sprowadził do Rosji z Neapolu carewicza Aleksego, co w konsekwencji skończyło się śmiercią następcy tronu^[1]. W latach 1718–1722 szef rady handlu w Sankt Petersburgu (Handels-College). W roku 1724 otrzymał tytuł hrabiowski. Stanął na czele nowo utworzonej Tajnej Komisji, organu śledczego^[1].

Po śmierci Piotra I zabiegał z Mienszykowem o objęcie tronu przez cesarzową Katarzynę^[2]. Cesarzowa nadała mu tytuł książęcy oraz uczyniła jednym z 6 członków Najwyższa Tajna Rada^[1].

Po śmierci Katarzyny w 1727 zabiegał o objęcie tronu przez córkę Piotra I, Elżbietę, jednak tron przypadł wówczas nieletniemu synowi zamordowanego carewicza Aleksego jako Piotrowi II^[1]. Wkrótce Tołstoj został zesłany do Monastyru Sołowieckiego na Morzem Białym, gdzie zmarł dwa lata później^[1].

Odznaczony Orderem Orła Białego^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Robert NisbetR.N. Bain Robert NisbetR.N., Tolstoy, Petr Andreevich, Count, t. 26, Encyclopædia Britannica, 1911, s. 1061–1062 (ang.).
↑ ^a ^b Simon SebagS.S. Montefiore Simon SebagS.S., Romanowowie 1613–1918, 2017, s. 159–160, ISBN 978-83-65257-13-0 .
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 144.

[Bain2011-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Robert NisbetR.N. Bain Robert NisbetR.N., Tolstoy, Petr Andreevich, Count, t. 26, Encyclopædia Britannica, 1911, s. 1061–1062 (ang.).

[Montefiore2017-2] Simon SebagS.S. Montefiore Simon SebagS.S., Romanowowie 1613–1918, 2017, s. 159–160, ISBN 978-83-65257-13-0 .

[3] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 144.

[1]

[2]

[3]