Przejdź do zawartości

Piramida Cestiusza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piramida Cestiusza
Ilustracja
Piramida Cestiusza – widok współczesny
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Ukończenie budowy

ok. 12 r. p.n.e.[1]

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piramida Cestiusza”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piramida Cestiusza”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Piramida Cestiusza”
Ziemia41°52′35″N 12°28′51″E/41,876389 12,480833

Piramida Cestiusza – monumentalny grobowiec znajdujący się w Rzymie, przy prowadzącej do portu w Ostii via Ostiensis[2]. Został wzniesiony około 12 roku p.n.e.[1] dla Gajusza Cestiusza, pretora, trybuna ludowego i członka kolegium epulonów[3]. Włączony w III wieku w obręb Muru Aureliana, sąsiaduje obecnie z pochodzącą z VI wieku Porta San Paolo i nowożytnym cmentarzem protestanckim[3].

Forma grobowca stanowi przykład panującej w Rzymie okresu Augusta egiptomanii[1][2]. Nadano mu postać ostrosłupa o wysokości 36,4 m i długości boku podstawy 30 m[4]. Konstrukcję wykonano z betonu i obłożono z zewnątrz blokami marmuru z Luna[4]. Komora grobowa, mająca postać nakrytego sklepieniem kolebkowym prostopadłościanu o podstawie 5,85×4 m[4], ozdobiona została malowidłami w trzecim stylu pompejańskim[1][2].

Na wschodniej i zachodniej ścianie piramidy wyryta została inskrypcja dedykacyjna o treści

C CESTIUS L F POB EPULO PR TR PL | VII VIR EPOLONUM[4]

Na ścianie wschodniej znajduje się ponadto druga inskrypcja o treści

OPUS APSOLUTUM EX TESTAMENTO DIEBUS CCCXXX | ARBITRATU | PONTI P F CLA MELAE HEREDIS ET POTHI L[4]

W 1663 roku z polecenia papieża Aleksandra VII przeprowadzono renowację grobowca połączoną z pracami archeologicznymi, w trakcie których otwarto komorę grobową i odkopano dwie rzeźby z brązu[3][4]. Wydarzenia te upamiętnia wyryta na fasadzie inskrypcja o treści INSTAURATUM AN DOMINI MDCLXIII[4].

W okresie średniowiecza piramida uchodziła za grobowiec legendarnego Remusa (Meta Remi) i łączona była z podobną konstrukcją znajdującą się na Watykanie, uchodzącą za grobowiec Romulusa (Meta Romuli), rozebraną około 1500 roku[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wielka Historia Świata. T. 3. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 360. ISBN 83-85719-84-9.
  2. a b c Fred S. Kleiner: A History of Roman Art. Boston: Wadsworth, 2016, s. 108. ISBN 978-1-305-88512-7.
  3. a b c d Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 940–941. ISBN 1-884964-80-X.
  4. a b c d e f g Amanda Claridge: Rome. Oxford: Oxford University Press, 1998, s. 397–402, seria: Oxford Archaeological Guides. ISBN 0-19-288003-9.