Pisarzowice (powiat kamiennogórski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pisarzowice
wieś
Ilustracja
Widok na Pisarzowice
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kamiennogórski

Gmina

Kamienna Góra

Wysokość

490-550 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

903[2]

Strefa numeracyjna

75

Kod pocztowy

58-424[3]

Tablice rejestracyjne

DKA

SIMC

0189977

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kamienna Góra
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kamienna Góra, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pisarzowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pisarzowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pisarzowice”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pisarzowice”
Ziemia50°47′00″N 15°57′41″E/50,783333 15,961389[1]

Pisarzowice (przed 1945 niem. Schreibendorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Kamienna Góra, na pograniczu Rudaw Janowickich w Sudetach Zachodnich i Kotliny Kamiennogórskiej w Sudetach Środkowych.

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w 1305 r. W latach 1945-54 była to siedziba gminy Pisarzowice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.

Wysokość i powierzchnia[edytuj | edytuj kod]

Wysokość nad poziomem morza: około 490-550 m n.p.m. Powierzchnia wsi wynosi 1360,6185 ha.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to długa wieś łańcuchowa położona w dolinie Żywicy u podnóża Rudaw Janowickich w zachodniej części gminy, należącą do największych i najstarszych w regionie. Już około 1300 r. istniał tu kościół, w 1305 r. wymieniona jako uposażenie biskupów wrocławskich. Jej powstanie wiąże się z osobą Valentina, pisarza księcia Bolesława Rogatki, później własność prywatna. Wieś ucierpiała podczas wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej, ale nie zahamowało to jej rozwoju. W XVII w. stała się centrum tkactwa chałupniczego. Właściciele posiadłości zmieniali się bardzo często. W latach 2013-2015 został odrestaurowany ołtarz w kościele.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:

  • gotycki kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wzmiankowany w 1305 r., obecnie późnogotycki z początku XVI w., odnowiony w 1603, restaurowany w 1879 r. Jest to późnogotycka budowla jednonawowa, z wieżą od zachodu, orientowana, z dwuprzęsłowym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Wewnątrz zachował się niezwykle cenny późnogotycki rzeźbiony pentaptyk szafiasty z 1521 r. ze sceną Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w szafie środkowej. Najcenniejszy z kilka wartościowych obiektów zabytkowych, które zachowało się w miejscowości.
  • zespół pałacowy, z XVIII-XIX w.:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 101602
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 942 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 56. [dostęp 2012-08-28].