Pisia (dopływ Brynicy)
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Rzeka | |
| Długość | 33,7 km |
| Powierzchnia zlewni |
150,5 km² |
| Ujście | |
| Recypient | Brynica |
| Miejsce |
na północ od Bartniczki |
| Wysokość |
73,8 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Pisia (Pissa[2]) – rzeka, lewobrzeżny dopływ Brynicy[3] o długości 33,7 km[4] i powierzchni zlewni 150,5 km².
We wsiach Pólko, Gołkówko i Bachor wody rzeki są spiętrzone. Młyn wodny znajdujący się we wsi Gołkówko piętrzy wodę na wysokość 1,0 m i szerokość 5 m, tworząc rozlewisko. W Bachorze znajduje się drugi młyn piętrzący wodę również na wysokość 1,0 m, tworzący rozlewisko o szerokości 8,0 m, długość 50 m. We wsi Pólko jest trzeci młyn wodny. Odcinki rzeki o zwiększonym spadku wykorzystano do produkcji energii elektrycznej. Małe elektrownie wodne funkcjonują w Bachorze (15 kW) i Gołkówku (12 kW).[potrzebny przypis] Spadek rzeki w całym jej biegu kształtuje się w granicach 2,60‰ do 6,63‰, w zależności od obszaru przez który przepływa. Głębokość rzeki wynosi od 0,3 m do 1,0 m, szerokość koryta od 2 m do 8 m. Rzeka miejscami tworzy meandry i przepływa przez głęboko wcięte, czasami szerokie doliny. W odcinku ujściowym zasilana jest przez liczne wysięki, występujące w krawędziowej strefie wysoczyzny i uchodzi do Brynicy na obszarze podmokłych łąk na wysokości 73,8 m n.p.m. w okolicach wsi Bartniczka, osiągając na tym odcinku przepływ ok. 0,8 m³/s, szerokość koryta 2,5 m i głębokość 1,0 m.
Jan Długosz w swych kronikach podaje, że rzeka była również nazywana Pysz.[potrzebny przypis]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pisia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-05-13].
- ↑ Pisia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 9 - 10 maja 2005; Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000 [dostęp 2017-05-13].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 209, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Pisia na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-05-13].