Pistolet maszynowy Ruger MP9

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MP9
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Sturm, Ruger & Co. Inc.

Rodzaj

pistolet maszynowy

Historia
Prototypy

lata 80. XX wieku

Produkcja

1994 – do chwili obecnej

Dane techniczne
Kaliber

9 mm

Nabój

9 x 19 mm Parabellum

Wymiary
Długość

376 mm (z kolbą złożoną)
556 mm (z kolbą rozłożoną)

Długość lufy

173 mm

Masa
broni

3,00 kg (niezaładowanej)

Inne
Szybkostrzelność teoretyczna

550 – 650 strz./min

Zasięg skuteczny

150 m

Ruger MP9 – ostatni seryjnie produkowany pistolet maszynowy skonstruowany przez Uziela Gala.

Historia konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat osiemdziesiątych przebywający w USA Uziel Gal skonstruował nowy pistolet maszynowy oznaczony jako Gal-Tech Uzi Model 201. Patent na nową broń został sprzedany kanadyjskiej firmie Diemaco Inc. Jednak zaostrzenie kanadyjskich przepisów dotyczących sprzedaży tego rodzaju broni na rynku cywilnym i brak zainteresowania armii nowym pistoletem maszynowym sprawiły, że produkcji nie uruchomiono, a patent odsprzedano amerykańskiej firmie Sturm-Ruger & Co. Inc.

Nowy właściciel patentu poddał broń serii testów. Po ich zakończeniu Uziel Gal, Bill Ruger i James Sullivan dokonali kilku drobnych modyfikacji projektu. Najbardziej widoczną zmianą było zastąpienie chwytu pistoletowego skonstruowanego jako kombinacja stali i tworzywa sztucznego, chwytem wykonanym całkowicie z tworzywa sztucznego Zytel.

W 1994 roku rozpoczęto sprzedaż tego pistoletu maszynowego pod nazwą Ruger MP9. Wśród użytkowników MP9 znalazły się FBI i niektóre policje stanowe. MP9 nie jest dostępny na rynku cywilnym (nawet w stanach dopuszczających handel i posiadanie broni maszynowej).

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Pistolet maszynowy Ruger MP9 jest bronią samoczynno-samopowtarzalną (na ogień pojedynczy i ciągły) działającą na zasadzie wykorzystania energii zamka swobodnego. Broń strzela z zamka zamkniętego. Mechanizm spustowy z możliwością strzelania ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia pełniący także funkcję bezpiecznika nastawnego po lewej stronie chwytu pistoletowego. Zasilanie z magazynków 32 nabojowych dołączanych do gniazda w chwycie pistoletowym, zwalnianie magazynków przyciskiem w tylnej, dolnej części chwytu. Przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika przerzutowego. Rękojeść przeładowania znajduje się na szczycie komory zamkowej. Dolna część broni jest odlewem z tworzywa sztucznego mającym kształt trzech połączonych chwytów. Chwyt środkowy będący także gniazdem magazynka ma klasyczny kształt. Przedni jest częścią osłony spustu, a na tylnym opiera się złożona kolba. Kolba składana.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]