Plac Jana Matejki w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plac Jana Matejki
Stare Miasto
Ilustracja
widok od strony Barbakanu
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

ok 170 m

Poprzednie nazwy

plac Główny

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „plac Jana Matejki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „plac Jana Matejki”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „plac Jana Matejki”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „plac Jana Matejki”
Ziemia50°03′59,3″N 19°56′32,6″E/50,066480 19,942391

Plac Jana Matejki – plac w Krakowie w dzielnicy I, znajdujący się pomiędzy ulicami Basztową i Warszawską na Kleparzu.

Teren placu Matejki stanowił w przeszłości wschodnią część rynku kleparskiego, powstałego zapewne w XIV w. Znajdował się tutaj ratusz, jatki. Cały teren służył także jako przedpole Barbakanu.

Kleparz został przyłączony do Krakowa w 1791.

Podział kleparskiego rynku nastąpił w XIX w. Pośrodku kleparskiego rynku zbudowano główny budynek Akademii Sztuk Pięknych, szkołę miejską a następnie na miejscu kleparskiego ratusza wzniesiono gmach Dyrekcji Kolei, to dzisiejsza zachodnia pierzeja placu Matejki. Nosił wtedy nazwę plac Główny. Obecną nazwę otrzymał w 1882 roku gdy Janowi Matejce ofiarowano honorowe obywatelstwo miasta Krakowa.

Z czasem znikała stara, drewniana zabudowa wzdłuż wschodniej pierzei placu. Powstał na jej miejscu budynek Narodowego Banku Polskiego oraz czynszowe kamienice.

W 1910, w 500. rocznicę zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem wzniesiono pomnik Grunwaldzki, według projektu Antoniego Wiwulskiego. Powstanie pomnika finansował Ignacy Paderewski. Pomnik został zniszczony przez Niemców podczas okupacji. W 1976 pomnik zrekonstruowano. Przed pomnikiem znajduje się marmurowa płyta Grobu Nieznanego Żołnierza.

Przy zbiegu ulic: Warszawskiej i Kurniki, w północno-wschodnim narożniku placu Matejki znajduje się kościół św. Floriana z XII w., wielokrotnie przebudowywany. W przeszłości od kościoła św. Floriana zaczynała się tzw. "Droga Królewska" biegnąca na Wawel.

Budynki[edytuj | edytuj kod]

  • pl. J. Matejki 1-1a - Gmach Narodowego Banku Polskiego, proj. Kazimierz Wyczyński i Teodor Hoffmann, 1921
  • pl. J. Matejki 2 - Kamienica czynszowa Fabryki Porcelany w Ćmielowie, proj. Fryderyk Tadanier, 1938
  • pl. J. Matejki 6 - Kamienica czynszowa, proj. Jozue Oberleder, 1918
  • pl. J. Matejki 7 - Kamienica czynszowa, proj. Tadeusz Prauss, 1910
  • pl. J. Matejki 8 (ul. Kurniki 1) - Hotel Matejko (poprzednio kamienica czynszowa), proj. Aleksander Biborski, 1909
  • pl. J. Matejki 11 - Szkoła Miejska, proj. Maciej Moraczewski, 1877
  • pl. J. Matejki 12 - Gmach Dyrekcji Kolei, projekt przysłany z Wiednia, 1888
  • pl. J. Matejki 13 (ul. Basztowa 19) - Gmach Główny Akademii Sztuk Pięknych, proj. Maciej Moraczewski, 1877


Źródła[edytuj | edytuj kod]