Place d’Italie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Place d’Italie
Ilustracja
Peron linii 5
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Data otwarcia

24 kwietnia 1906 (linia 6), 2 czerwca 1906 (linia 5), 15 lutego 1930 (linia 7)

Poprzednia stacja

Campo-Formio

Następna stacja

Koniec trasy

Poprzednia stacja

Corvisart

Następna stacja

Nationale

Poprzednia stacja

Les Gobelins

Następna stacja

Tolbiac

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, na dole znajduje się punkt z opisem „Place d’Italie”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Place d’Italie”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Place d’Italie”
Ziemia48°49′53,41″N 2°21′20,24″E/48,831503 2,355622

Place d’Italie – stacja linii 5, 6 i 7 metra w Paryżu, położona w 13. dzielnicy. W przypadku linii 5 jest to stacja końcowa.

Stacja[edytuj | edytuj kod]

Stacja została otwarta w 1906 roku na linii 2 sud. W 1907 roku linię 2 sud włączono do linii 5 (dawne perony linii 2 sud pozostały nieużywane, a pociągi linii 5 korzystały z nowo wybudowanych peronów). W 1909 roku Place d’Italie stała się początkową stacją nowo otwartej linii 6, wykorzystującej dawne perony linii 2 sud. W 1930 otwarto stację na linii 10, zastąpionej w 1931 przez linię 7. Pomiędzy 17 maja a 6 grudnia 1931 linia 5 była skrócona do Place d’Italie, a po jej torach wydłużono linię 6. Rozwiązanie to wprowadzono na stałe w 1942 roku. W 2009 roku otwarto przebudowane zakończenie linii 5 w formie pętli.

Stacja posiada trzy jednonawowe hale peronowe z dwoma peronami bocznymi każda (linie 6 i 7) lub z jednym peronem centralnym (linia 5). Stacja linii 5 jest wygięta w łuk, czego wymaga jej położenie na pętli. Kompleks pod Place d’Italie jest ważnym węzłem w sieci metra, ze stacją końcową linii 5, warsztatami Italie linii 6 i dwoma bocznicami łączącymi ze sobą linie 5 i 6 oraz 6 i 7.

W 2004 roku była to 9. najpopularniejsza stacja paryskiego metra, z 13,1 mln pasażerów rocznie[1].

Nazwa stacji pochodzi od znajdującego się nad nią Place d’Italie (fr. plac Włoski). Ten zaś leży w ciągu Avenue d’Italie – alei będącej początkiem drogi krajowej nr 7, łączącej Paryż z granicą francusko-włoską w pobliżu Mentony.

Dwa z wejść na stację, zaprojektowane w 1900 roku przez Hectora Guimarda, są od 29 maja 1978 wpisane na listę zabytków[2].

Przesiadki[edytuj | edytuj kod]

Stacja umożliwia przesiadki na autobusy dzienne RATP i nocne Noctilien.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu stacji znajdują się:

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statystyki STIF. stif.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]., s. 16
  2. Wpis na stronie francuskiego Ministerstwa Kultury