Platforma niskokodowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Platforma niskokodowa (ang. low-code development platform, LCDP) jest oprogramowaniem umożliwiającym budowę aplikacji w sposób wizualny, za pomocą diagramów, grafów czy formularzy bez znajomości języków programowania[1].

Platformy te obecnie są wykorzystywane głównie do projektowania i wdrażania baz danych, interfejsów użytkownika, projektowania procesów biznesowych i ich automatyzacji[2]. Platformy niskokodowe redukują zaangażowanie tzw. ręcznego kodowania w procesie tworzenia aplikacji. LCDP ma być rozwiązaniem na globalny problem opisany poniżej:

Według firmy badawczej Gartner do 2021 r. zapotrzebowanie na aplikacje wzrośnie pięć razy szybciej niż możliwości dostarczania ich przez działy IT, ponieważ przybywa im zadań, a liczba zatrudnionych nie rośnie w wystarczającym tempie.

Barbara Mejssner, Rzeczpospolita Cyfrowa, 13 lutego 2018[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nadchodzi czas IT bez fachowców?, www.crn.pl [dostęp 2019-07-18] (pol.).
  2. New Development Platforms Emerge For Customer-Facing Applications, www.forrester.com [dostęp 2019-07-18].
  3. Tworzenie oprogramowania wychodzi poza działy informatyki - Archiwum Rzeczpospolitej, archiwum.rp.pl [dostęp 2019-07-18].