PlayStation Vita
| ||
  | ||
| Typ | przenośna konsola gier wideo | |
| Producent | Sony Computer Entertainment | |
| Rodzina produktów | PlayStation | |
| Generacja | ósma | |
| Premiera | JP: 17 grudnia 2011[1] Am.Płn.: 22 lutego 2012[2] EU: 22 lutego 2012[2] | |
| CPU | ARM Cortex-A9 MPCore (4 rdzenie)[3] | |
| GPU | Power VR SGX543[4] | |
| Pamięć operacyjna | 512 MB RAM, 128 MB VRAM[5] | |
| Nośniki danych | NVG Card[6] | |
| Komunikacja, gniazda |
3G, Wi-Fi, Bluetooth 2.1+EDR[7] | |
| Wsteczna kompatybilność |
Playstation Portable, PlayStation | |
| Sprzedanych jednostek |
14,18 mln[8] | |
| Najlepiej sprzedawana gra |
Minecraft – 2,12 mln[9] | |
| Poprzednik | PlayStation Portable | |
PlayStation Vita (nazwa kodowa Next Generation Portable) – przenośna konsola gier wideo firmy Sony, która została oficjalnie zaprezentowana 27 stycznia 2011 roku. Jest to następca konsoli PlayStation Portable. Urządzenie zadebiutowało w Japonii 17 grudnia 2011 roku, a na rynku europejskim i amerykańskim pojawiła się 22 lutego 2012 roku[2]. Jest konkurentem przenośnej konsoli Nintendo 3DS, która miała swą premierę w pierwszym kwartale 2011 roku.
W październiku 2013 roku został wydany nowy model PS Vita (slim), serii PCH-2000. Wyposażony jest w baterię o większej żywotności i 1 GB pamięci wewnętrznej. Dodatkowo jest cieńszy i lżejszy, charakteryzuje się wmontowanym portem micro-USB oraz nowym ekranem LCD (w starszym modelu wykorzystano ekran w technologii OLED).
Gry na konsole wydawane są na specjalnym nośniku w postaci kart pamięci (ang. PlayStation Vita Card)[10]. Karta ta oprócz samych oryginalnych zasobów gry może również przetrzymywać zapisane stany gry oraz dodatkowe dane. Urządzenie jest także w pełni kompatybilne z grami na PlayStation Portable dostępnymi na PlayStation Store za pośrednictwem PlayStation Network[10]. Konsola nie jest jednak kompatybilna z grami wydanymi na nośniku UMD. PlayStation Vita może być również używana jako kontroler do pełnowymiarowej konsoli PlayStation 4. Za pomocą Remote Play[11], posiadacze konsoli PlayStation 4 mogą połączyć dwie konsole razem, za pomocą czego ekran PlayStation Vita działa jak telewizor, na którym wyświetlany jest obraz z gry, a sama konsola działa jako kontroler do PlayStation 4. Takie zastosowanie pozwala na dostęp do pełnych gier PlayStation 4, na małej przenośnej konsoli.
Spis treści
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Schemat konsoli[edytuj | edytuj kod]
Parametry[edytuj | edytuj kod]
- Nazwa platformy: PlayStation Vita
- Numer modelu: PCH – 1000 lub Fat (model z 2011), PCH – 2000 lub Slim (model z 2013)
- Procesor: ARM Cortex – A9 MPCore do 2.0 GHz (czterordzeniowy)
- Karta graficzna: PowerVR SGX543MP4+ (czterordzeniowy)
- Wymiary: około 182 × 83,5 × 18,6 milimetra (szerokość na wysokość na głębokość)
- Pamięć wewnętrzna: 1 GB (Tylko PS Vita Slim)
- Port USB: PS Vita USB (PS Vita Fat), micro USB (PS Vita Slim)
- Ekran: 5 cali, format 16:9, rozdzielczość 960 × 544, około 16 milionów kolorów, ekran OLED, z multidotykiem (typ pojemnościowy)
- RAM: 512 MB
- VRAM: 128 MB
- Tylny panel dotykowy: multidotyk (pojemnościowy)
- Aparaty: przedni i tylny; nagrywanie kamerą: liczba klatek: 120 (w rozdzielczości 320x240, QVGA) i 60 (w rozdzielczości 640x480, VGA)
- Dźwięk: stereo, wbudowany mikrofon
- Sensory: wykrywanie ruchu w sześciu osiach (trzyosiowy żyroskop, trzyosiowy akcelerometr). Trzyosiowy elektroniczny kompas
- Lokalizacja: wbudowany GPS (tylko w modelu z 3G i Wi-Fi), wsparcie dla usług bezprzewodowych
- Przyciski/guziki: przycisk PS, wyłącznik, klawisze kierunkowe (góra, dół, prawo, lewo), akcji (
, 
, 
i 
), przyciski po bokach (prawy, lewy), prawa i lewa gałka, przycisk START i SELECT, klawisze głośności - Komunikacja bezprzewodowa: połączenie z siecią komórkową (model z 3G), połączenie bezprzewodowe w standardzie IEEE 802.11b/g/n, Bluetooth
- Sloty/porty: slot na karty obsługiwane przez Vitę, slot na karty pamięci, slot na kartę sim (model z 3G i Wi-Fi), port wielofunkcyjny (USB, DC IN, audio – wyjście stereo i wejście mono), wyjście słuchawkowe (mini jack), port dla akcesoriów
- Bateria: wbudowany akumulator litowo-jonowy 2210 mAh, zasilacz sieciowy
- Obsługiwane formaty muzyczne: MP3, MP4
- Zawartość AV: WAVE
- Formaty wideo: MPEG-4 (AAC), H.264/MPEG-4 AVC
- Formaty obrazu: JPEG, TIFT, BMP, GIF, PN
- Model z 3G/Wi-Fi jest wyposażony w moduł GPS
Różnice pomiędzy PlayStation Portable a PlayStation Vita[edytuj | edytuj kod]
| Cecha | PlayStation Portable | PlayStation Vita |
|---|---|---|
| Ekran | Ekran LCD o przekątnej 4,3" | Ekran dotykowy o przekątnej 5" |
| Pamięć | Karty pamięci Memory Stick Pro Duo do 32 GB (oprócz PSP Go! – tam karta pamięci M2 oraz wbudowane 16GB) | Dedykowane karty pamięci o pojemnościach od 4 GB do 64 GB, w modelu „Slim” wbudowany 1GB |
| Nośnik | UMD | PSV game card[12] |
| Gałka analogowa | Jedna, po lewej stronie | Dwie, po prawej i lewej stronie |
| Kamery | Kamera doczepiana do portu miniUSB | Dwie wbudowane kamery, z przodu i z tyłu |
| Mikrofon | Wbudowany tylko w wersjach PSP-3000 i PSP Go!, w pozostałych doczepiany do portu jack 3,5" | Tak, wbudowany; alternatywnie przez port jack 3,5" lub urządzenie Bluetooth |
| Bluetooth | Tak, tylko w PSP Go! | Tak, w wersji 3.0 |
| Wyjście AV | Tak, tylko w PSP-2000 i PSP-3000 | Nie, lecz dostępne po modyfikacji |
| Panel dotykowy | Brak | Tak, z tyłu konsoli |
| 3G | Brak | Tak, tylko w modelu „Fat” 3G/Wi-Fi |
| GPS | Brak | Tak, tylko w modelu „Fat” 3G/Wi-Fi |
| Żyroskopy | Brak | Tak |
Oprogramowanie[edytuj | edytuj kod]
System operacyjny[edytuj | edytuj kod]
System operacyjny konsoli, Vita OS, jest oparty na Linuksie. Został opracowany przez firmę Sony dla konsoli PlayStation Vita oraz smartfonów z serii Xperia[13][14]. PlayStation Vita w przeciwieństwie do PlayStation Portable i PlayStation 3 nie używa interfejsu XrossMediaBar. Zamiast tego wykorzystuje dotykowy interfejs użytkownika oparty na LiveArea, który zawiera różne funkcje sieci społecznościowych za pośrednictwem PlayStation Network. W czasie premiery PlayStation Vita przeglądarka nie obsługiwała poprawnie Adobe Flash, jednak HTML5, ciasteczka i JavaScript były dostępne. Konsolę PS Vita można uruchomić w trybie awaryjnym w przypadku, gdy nie można jej uruchomić normalnie, pozwalając użytkownikowi na uaktualnienie lub przywrócenie oprogramowania systemowego.
Gry[edytuj | edytuj kod]
W okolicach premiery większość gier była dystrybuowana w postaci „PSV game card” i sprzedawanych w sklepach. Z czasem, gdy popularność konsoli malała podjęto decyzję o zwiększeniu biblioteki cyfrowego sklepu PlayStation Store o gry takie jak Tales from Space: Mutant Blobs Attack, Super Stardust Delta, Escape Plan i wiele innych. Obecnie „PSV game card” są bardzo rzadkie i dość drogie.
Przyczyny spadku popularności[edytuj | edytuj kod]
 |
Tę sekcję należy dopracować: od 2017-08 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → usunąć/zweryfikować prawdopodobną twórczość własną. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Wnioski wyciągnięte podczas cyklu życia PSP[edytuj | edytuj kod]
Projektanci nowej konsolki musieli zastosować rozwiązania mające na celu uchronienie jej przez problemami nękającymi PSP. Walka z piractwem i wynikające z niej straty finansowe tak bardzo przeraziła SONY, że postanowiono zastosować radykalne środki. Aby uniemożliwić piratom wgranie zmodyfikowanego oprogramowania konsola, przynajmniej w pierwotnej wersji „Fat”, została pozbawiona wbudowanej pamięci. Z tego powodu zdecydowano się wprowadzić dedykowane karty pamięci. Zastosowano też wejście na dedykowany kabel USB z szeregiem zabezpieczeń oraz oddzielne oprogramowanie do zarządzania kartą pamięci, aby jeszcze bardziej zniechęcić piratów. Czytnik UMD również nie przetrwał szeregu zmian chroniących przed piractwem. Wielu nieuczciwych użytkowników kopiowało obrazy płyt UMD bezpośrednio wewnątrz zmodyfikowanej konsoli PSP, a następnie wgrywało na karty pamięci za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Ten problem w PSV rozwiązano stosując dedykowane nośniki z grami, tzw. „PSV game card”, wewnątrz których użytkownik mógł zapisać wyłącznie swój postęp z gry.
Premiera oraz deficyt wysokobudżetowych gier[edytuj | edytuj kod]
W czasie swojego debiutu, na przełomie 2011 i 2012 r., konsola miała konkurować z Nintendo 3DS, następcą Nintendo DS. Oferowała znacznie mocniejsze parametry, zarówno względem swojej poprzedniczki PSP, jak i w porównaniu z Nintendo 3DS. Tytuły przygotowane na premierę takie jak Killzone: Najemnik, Uncharted: Złota Otchłań czy Gravity Rush swoim rozmachem oraz detalami przyciągnęły uwagę branży growej, a co za tym idzie pierwszych klientów. Jednak przygotowane na premierę gry można było policzyć na palcach jednej ręki. Kilka miesięcy po premierze nadciągnął deficyt nowych gier, a SONY zaczęło wypuszczać więcej mniejszych i tanich, lecz prawie żadnej wysokobudżetowej produkcji. Często pojawiały się konwersje prostych gier ze smartfonów, takie jak generyczne endless-runnery, których obsługa wymagała naciskania jednego przycisku lub wykreślenia prostego gestu na ekranie dotykowym. Tego typu gry miały dość wygórowaną cenę w porównaniu ze swoimi oryginalnymi wersjami. Potencjalni klienci, którym zależało na mobilności, zaczęli rezygnować z zakupu PSV na rzecz coraz mocniejszych smartfonów. Wysoka cena samej konsoli wraz z celowo zawyżanymi cenami kart pamięci skutecznie zniechęciły wszystkich tych, którzy chcieli sprawdzić możliwości następcy PSP.
Dominacja PlayStation 4[edytuj | edytuj kod]
Rok później nastąpiła długo wyczekiwana premiera PlayStation 4, które znacznie szybciej niż PSV znajdowało nowych nabywców. Przedstawiciele SONY w wywiadach coraz rzadziej wspominali o PSV, stopniowo degradując ją z pozycji multimedialnego gadżetu do roli przenośnego ekranu dla PS4 dzięki funkcji Remote Play. Coraz więcej gier dostępnych na PSV, tj. Borderlands 2, Octodad: Dadliest Catch, Rayman Legends czy Don’t Starve było również dostępne na PS4, a nawet PS3. Użytkownicy tych konsol nie widzieli potrzeby grania na małym ekranie PSV, kiedy mogli wygodnie zasiąść przed telewizorem z padem w ręku.
Silna konkurencja[edytuj | edytuj kod]
Brak obiecanych gier oraz prężnie rozwijający się rynek smartfonów całkowicie przyćmiły funkcjonalność i moc PSV. Podczas gdy SONY traciło nadzieję na powodzenie ich konsolki, Nintendo 3DS radził sobie znakomicie. Firma Nintendo dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu oraz wnioskach wyciągniętych z porażki konkurenta, stosowało zupełne przeciwieństwo odnośnie polityki wydawania gier. 3DS wyszedł z tej walki zwycięsko dzięki oparciu się na mocnych, ekskluzywnych markach takich jak Mario czy Zelda, które miały swoje premiery konsekwentnie, co kilka miesięcy, zatrzymując przy sobie rzesze oddanych klientów.
Wygaszanie zainteresowania[edytuj | edytuj kod]
Już w 2 lata po premierze PSV przestała być priorytetem dla SONY. Ogromny sukces PS4 ostatecznie pogrzebał wszelkie starania by PSV przynosiło jakiekolwiek dochody.W kwietniu 2015 r. w nowej aktualizacji usunięto dedykowane aplikacje YouTube, Mapy Google, Facebook oraz Near.[15] Zalegające w fabrykach egzemplarze zostały przerobione do formy PS Vita TV. Ostatnim bastionem popularności PSV okazała się Japonia, której specyficzna kultura i moda zapewniły PSV „drugie życie”. Na chwilę obecną, tj. lipiec 2017 r., najwięcej gier dostępnych w sklepie PS Store dedykowanych dla PS Vita to gatunki typowo japońskie: „visual novel”, „jRPG”, „eroge” i różne symulatory randek.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ TGS: Sony Reveals Vita’s Release Date. IGN, 2011-09-14. [dostęp 2011-10-20].
- ↑ a b c PS Vita is Coming February 22nd. playstation.com. [dostęp 2011-10-19].
- ↑ Johnny Cullen: Sony outs tech specs for NGP. VG247, 24 stycznia, 2011. [dostęp 25 stycznia, 2011].
- ↑ David Bierton: Face-Off: PlayStation 3 vs. PlayStation Vita (ang.). Eurogamer, 2013-08-17. [dostęp 2013-11-22].
- ↑ PR Newswire: „PlayStation®Vita” Expands Its Entertainment Experience by Introducing Various Applications for Social Networking Services and Communications. SYS-CON Media, 17 sierpnia, 2011.
- ↑ NGP’s new media format called a ‘NVG card’, R.I.P UMD. MaxConsole.
- ↑ PSP successor is official, codenamed ‘NGP’ (Next Generation Portable). Joystiq, 2011-01-27. [dostęp 2011-01-27].
- ↑ Platform Totals (ang.). [dostęp 2015-12-08].
- ↑ PlayStation Vita – VGChartz. vgchartz.com. [dostęp 2013-12-11].
- ↑ a b Playstation Vita FAQs (ang.). PlayStation US. [dostęp 2012-02-09].
- ↑ Remote Play (ang.).
- ↑ Types of card media – PlayStation Vita User’s Guide (ang.). Sony Computer Entertainment. [dostęp 2014-05-20].
- ↑ PlayStation Vita OS coming to Sony Smartphones. slashgear.com. [dostęp 2013-04-30].
- ↑ PlayStation Vita OS may spread to other Sony devices. electronista.com. [dostęp 2013-04-30].
- ↑ y, Koniec słodkiego życia: PlayStation Vita traci aplikacje, w tym odtwarzacz YouTube, „dobreprogramy.pl”, 30 stycznia 2015 [dostęp 2017-07-27] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
