Drobnołuszczak pomarańczowoczerwony
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
drobnołuszczak pomarańczowoczerwony |
| Nazwa systematyczna | |
| Pluteus aurantiorugosus (Trog) Sacc. Hedwigia 35(1): 5 (1896) | |
.jpg)
.jpg)
Drobnołuszczak pomarańczowoczerwony, łuskowiec pomarańczowoczerwony (Pluteus aurantiorugosus (Trog) Sacc.) – gatunek grzybów należący do rodziny łuskowcowatych (Pluteaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pluteus, Pluteaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1857 r. Jakob Gabriel Trog nadając mu nazwę Agaricus aurantiorugosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1896 r. Pier Andrea Saccardo przenosząc go do rodzaju Pluteus[1].
- Agaricus aurantiorugosus Trog 1857
- Pluteus aurantiorugosus var. aurantiovelatus Vizzini 2011
- Pluteus caloceps G.F. Atk. 1909
- Pluteus coccineus (Massee) J.E. Lange 1937
- Pluteus leoninus var. coccineus Massee 1893
Alina Skirgiełło w 1999 r. opisała ten gatunek pod nazwą łuskowiec pomarańczowoczerwony, Władysław Wojewoda w 2003 r. zaproponował nazwę drobnołuszczak pomarańczowoczerwony[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 1,5–5 cm, u młodych okazów, potem łukowaty z tępym garbem, w końcu rozpostarty, niehigrofaniczny. Brzeg równy, tylko u starszych okazów nieco karbowany. Powierzchnia gładka lub nieco pomarszczona, pomarańczowa. Na środku pomarańczowoczerwona, w stanie suchym matowa[4].
Wolne, brzuchate, początkowo białe, potem jasnoróżowe. Ostrza biało kosmkowate[4].
Wysokość 3–8 cm, grubość do 0,6 cm, walcowaty, początkowo pełny, później pusty z pałkowato rozszerzoną podstawą. Powierzchnia biała do żółtobiałej, u młodych okazów podłużnie włóknista. Podstawa o barwie od ciemnożółtej do pomarańczowej[4].
W kapeluszu biały, w trzonie żółtawy, o niewyraźnym zapachu i gorzkim smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Wysyp zarodników różowy. Zarodniki 5,5–8 × 4–5 µm, elipsoidalne, gładkie, szkliste, nieamyloidalne i niezmieniające barwy w KOH. Cheilocystydy rzadkie, szeroko baryłkowate, cienkościenne o wymiarach do 50 15 µm. Pileocystydy z nabrzmiałymi elementami końcowymi. Brak sprzążek[5].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji[6]. W. Wojewoda w zestawieniu grzybów wielkoowocnikowych Polski w 2003 r. przytacza tylko dwa jego stanowiska[3]. Więcej stanowisk i bardziej aktualnych podaje internetowy atlas grzybów[7]. Gatunek ten w Polsce znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek zagrożony wymarciem, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[8].
Grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych na próchniejącym drewnie drzew liściastych, zwłaszcza klonów, jesionów, wiązów, topoli[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-01-26] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2021-01-25] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
- ↑ Mushroom Expert. Pluteus aurantiomarginatus [online] [dostęp 2021-01-25] (ang.).
- ↑ Pluteus aurantiorugosus [online], Discover Life [dostęp 2021-01-26] (ang.).
- ↑ Aktualne stanowiska drobnołuszczaka pomarańczowoczerwonego w Polsce [online] [dostęp 2021-01-26] (pol.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg, Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków:W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.