Pniewka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pniewka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Struga
Źródło
Współrzędne

53°50′03″N 15°32′56″E/53,834167 15,548889

Ujście
Recypient Pniewa
Miejsce

na zachód od Ostrobodna

Współrzędne

53°53′55″N 15°26′50″E/53,898611 15,447222

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Pniewkastruga[1] w północno-zachodniej Polsce, w woj. zachodniopomorskim; prawobrzeżny dopływ rzeki Pniewy.

Pniewka bierze swoje źródła na północ od wsi Stara Dobrzyca w gminie Resko[2], skąd płynie na północny zachód pośród terenów leśnych. Za przysiółkiem śródleśnym Stołążek biegnie w kierunku zachodnim i odbija na północ. Płynąc dalej na północ po Równinie Gryfickiej łączy się szeregiem mniejszych cieków wodnych. W okolicach przysiółka Ostrobodno, biegnie na północny zachód i za przysiółkiem wpada do prawego brzegu Pniewy.

Nazwę Pniewka wprowadzono urzędowo w 1948 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Pinnower Bach[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 213, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Arkusz N-33-80-A. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-06-04].
  3. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)