Połazna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Połazna
Полазна
Ilustracja
Prawosławna cerkiew Świętej Trójcy
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Kraj

 Permski

Rejon

dobrianski

Populacja (2017)
• liczba ludności


13 021

Nr kierunkowy

+7 34258

Kod pocztowy

618703

Tablice rejestracyjne

59, 81, 159

Położenie na mapie Kraju Permskiego
Mapa konturowa Kraju Permskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Połazna”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Połazna”
Ziemia58°17′17″N 56°24′24″E/58,288056 56,406667
Strona internetowa

Połazna (ros. Полазна) – osiedle robotnicze w Rosji, w Kraju Permskim, w rejonie dobrianskim. Położona jest na brzegu Zbiornika Kamskiego przy ujściu do niego rzeki Połazny, 45 km od Permu i 25 km na południe od Dobrianki.

Liczba ludności wynosi ponad 13 tysięcy[1]. W miejscowości znajduje się 15 osiedli i 72 ulice o całkowitej długości ponad 85 km.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Połazna po raz pierwszy została wymieniona w latach 1623–1624, jako osada przy ujściu rzeki Połazny z czterema zagrodami: „zagrodą Nazarowa i zagrodą Stiepanowa i dwoma zagrodami Syropiatowów, a w nich dusz płci obojga – 14”. W 1794 r. w odległości trzech wiorst od wsi I. Łazariew utworzył hutę i odlewnię żeliwa. W 1923 r. zakład został okresowo zamknięty, w 1924 r. wznowiono tylko produkcję żeliwnych naczyń, a w 1927 r. zakład został ostatecznie zlikwidowany. W 1954 r. teren zakładu został zatopiony w trakcie budowy Kamskiej Elektrowni Wodnej[2].

W 1949 r. w Połaznie rozpoczęło się przemysłowe wydobycie ropy naftowej. W 1955 r. wydobyto pierwszy milion ton ropy, a do 1974 r. wydobyto już 100 mln ton[2].

Miejscowość ma status osiedla typu miejskiego od 1958 r.[3]

W 1996 r. wybudowano most przez rzekę Czusową, łączący Połazną z Permem[4].

Edukacja i kultura[edytuj | edytuj kod]

W Połaznie są dwie średnie szkoły ogólnokształcące, w których uczy się ponad 2 tys. uczniów, 4 przedszkola, szkoła artystyczna, szkoła muzyczna, miejski zespół szkolenia zawodowego[5].

Miejscowy chór, założony w 1951 r., w 1971 r. otrzymał tytuł „Ludowego kolektywu”[6]. Od 1985 r. w Domu Kultury funkcjonuje chór weteranów pracy. Zespół folklorystyczny „Gornica” i zespół tańca „Sorokonożka” nagrodzone zostały wieloma dyplomami na różnych przeglądach zespołów amatorskich.

W miejscowości jest Dom Kultury i Sportu, kompleks terapeutyczno-sportowy oraz basen pływacki.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1623/24 (4 zagrody, 14 osób)
  • 1904 (336 zagród, 1033 mężczyzn, 1094 kobiet, 2127 ogółem) Rosjanie)
  • 1908 (392 zagrody, 1101 mężczyzn, 1140 kobiet, 2241 ogółem) Rosjanie, Tatarzy)
  • 1926 (426 zagród, 665 mężczyzn, 863 kobiet, 1520 ogółem) Rosjanie 1485, Tatarzy 23)
  • 2010 (ogółem 13 261)
Narodowości 1926
Liczba %
Ogółem 1520 100
Rosjanie 1485 97,69
Tatarzy 23 1,51
Inni 12 0,78

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Do największych przedsiębiorstw należą ŁUKOIL–PERM, permska filia 'Burowaja kompanija "Jewrazija", grupa przedsiębiorstw Nieftsierwisholding[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Население. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-23)]. (ros.).
  2. a b Исторический экскурс. [dostęp 2017-12-16]. (ros.).
  3. Полазна. [dostęp 2017-12-16]. (ros.).
  4. Полазна. [dostęp 2017-12-16]. (ros.).
  5. Школы Пгт Полазна. [dostęp 2017-12-16]. (ros.).
  6. Полазненскому народному хору исполняется 65 лет. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-21)]. (ros.).
  7. ООО «УТТ «Полазнанефть». [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-18)]. (ros.).