Połchowo (województwo pomorskie)
Wygląd
Na mapach: 54°38′56″N 18°22′36″E/54,648889 18,376667
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) |
1954 |
Strefa numeracyjna |
58 |
Kod pocztowy |
84-123[2] |
Tablice rejestracyjne |
GPU |
SIMC |
0170660 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Puck | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu puckiego | |
54°38′56″N 18°22′36″E/54,648889 18,376667[1] |
Połchowo (kaszb. Pôłchòwò, niem. Polchau)[3] – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Puck na Kępie Puckiej i na wschodnim krańcu Puszczy Darżlubskiej. Wieś jest siedzibą sołectwa, w którego skład do 31 grudnia 2009 wchodziły również Moście Błota (od 1 stycznia 2010 są one częścią Redy).
Wieś królewska w starostwie puckim w powiecie puckim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku[4]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gdańskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]- Połchowo powstało przed 1303 r., była to osada książęca
- 1308–1466 r. – pod panowaniem krzyżackim
- 1466 r. – na mocy pokoju toruńskiego (po wojnie 13-letniej) wraca do Polski
- od 1772 r. – I rozbiór Polski (obszar zaboru pruskiego)
- 1914 r. – pierwsze ujęcie wody dla Połchowa. Odwiert został wykonany w Sławotówku (nadal znajdują się tam pozostałości po przepompowni). Początkowo pompę napędzała turbina wiatrowa zamieniona na silniki spalinowe Diesla. Po wkroczeniu na te ziemie Rosjan silniki te zostały zniszczone. W ostatniej fazie były wykorzystane silniki elektryczne. Woda z ujęcia była tłoczona rurami do wieży ciśnień (kilkukilometrowy rurociąg).
- od 1919–1939 należy do Polski (okres II Rzeczypospolitej)
- 1939–1945 r. – pod okupacją niemiecką (zostało zaanektowane do III Rzeszy)
- 13.03.1945 r. – wyzwolenie spod okupacji niemieckiej. Po wyzwoleniu wioska należała do gminy Puck. Powiat morski z siedzibą w Wejherowie.
- 1948 r. – Pan Wojewski dokonuje parcelacji części swego gospodarstwa i powstaje nowe osiedle (dzisiejsza ulica Sportowa, Ogrodowa i Dworcowa).
- do 1955 r. – najwyższą władzę administracyjną w miejscowości pełnił sołtys. Pierwszym powojennym sołtysem był Jan Stefanów.
- 1955 r. – powstała Gromadzka Rada Narodowa. Jej biura mieściły się w prywatnym budynku Stefanowa (ul. Polna). Jej pierwszym przewodniczącym był Kreft z Rekowa Górnego. Potem siedzibą G.R.N. był budynek, który Państwo przejęło po rodzinie Magreau.
- 1957 r. – rozpoczyna działalność biblioteka publiczna
- 1958/59 r. – budowa nowej szkoły przy ulicy Dworcowej
- 1959 r. – powstaje wodociąg na nowym osiedlu
- 1960 r. – wykonano oświetlenie ulic
- 1962 r. – wybudowano szosę łączącą Połchowo z trasą Reda-Hel
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107693
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 965 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Dr F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 101.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Inne miejscowości o nazwie Połchowo.