Pośredni Złoty Przechód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pośredni Złoty Przechódprzełączka na północnej ścianie Kieżmarskiej Kopy w słowackich Tatrach Wysokich. Oddziela turnię Pośredni Kieżmarski Strażnik od północnej ściany Kieżmarskiej Kopy[1].

Rejon przełęczy jest skalisto-piarżysty. Przełączka przecina ciągnący się skośnie w górę zachód zwany Złotą Drabiną[1]. Zachód ten używany jest przez taterników jako jedno z łatwiejszych przejść do Złotego Kotła[1].

„Złote” nazewnictwo związane jest z poszukiwaniem złota w tym rejonie. Znana z poszukiwań kruszcu w XVIII wieku była m.in. pochodząca z Kieżmarku rodzina szewców Fabri (Fabry). Złota nie znaleźli, znaleźli jednak rudę miedzi, którą następnie wydobywali[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXII. Wyżnia Miedziana Przełączka – Mała Rakuska Czubka, Warszawa: Sport i Turystyka, 1979, ISBN 83-217-2203-2
  2. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-71-04-009-1