Poświadczenie bezpieczeństwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Poświadczenie bezpieczeństwadokument tworzony w oparciu o ustawę o ochronie informacji niejawnych[1] umożliwiający danej osobie dostęp do informacji niejawnej, czyli objętej określoną klauzulą tajności (patrz: art. 5 ustawy). Wystawienie poświadczenia bezpieczeństwa odbywa się po przeprowadzeniu przez służby ochrony państwa (ABW lub SKW) oraz pełnomocnika ochrony szczegółowego postępowania sprawdzającego.

Poświadczenie bezpieczeństwa wydaje się na okres:

1) 10 lat – w przypadku dostępu do informacji niejawnych o klauzuli "poufne";

2) 7 lat – w przypadku dostępu do informacji niejawnych o klauzuli "tajne";

3) 5 lat – w przypadku dostępu do informacji niejawnych o klauzuli "ściśle tajne". (art. 29 ust. 3 ustawy o ochronie informacji niejawnych z 5 sierpnia 2010 r.).

Poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o wyższej klauzuli tajności uprawnia do dostępu do informacji niejawnych o niższej klauzuli tajności (art. 29 ust. 4).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]