Po nas choćby potop

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Po nas choćby potop (fr. après nous, le déluge) – powiedzenie przypisywane Madame de Pompadour, kochance Ludwika XV, która w opinii ludu marnotrawiła pieniądze państwowe na huczne zabawy w Wersalu i nakłaniała króla do rozrzutności.

W rzeczywistości źródłem tych słów jest epigram Stratona z Sardes z ok. 125 n.e.: Pij i kochaj! Po śmierci niech moje kości potop pochłonie!

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Martin Papirowski, Naszyjnik królowej, przeł. Krzysztof Hermann [w:] Hekate: Zdrajcy Skandale Procesy. Historie niezwykłych ludzi, pod red. Hansa-Christiana Hufa, Videograf II, Katowice 1999, s. 95-120, ISBN 83-7183-117-X.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Po_nas_choćby_potop&oldid=70955163”