Pobłocie (powiat słupski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pobłocie
wieś
Ilustracja
Pałac Puttkamerów
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Główczyce

Liczba ludności (2011)

745[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-220[3]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0744516

Położenie na mapie gminy Główczyce
Mapa konturowa gminy Główczyce, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pobłocie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pobłocie”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pobłocie”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Pobłocie”
Ziemia54°37′57″N 17°30′16″E/54,632500 17,504444[1]

Pobłocie (kaszb. Pòbłocé[4], niem. Poblotz[5]) - stara wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce przy drodze wojewódzkiej nr .

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Pobłocie[6][7][8]
SIMC Nazwa Rodzaj
0744522 Gatka część wsi

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa, wzmiankowana po raz pierwszy w 1628, ma pochodzenie słowiańskie i charakter topograficzny. Powstała przez dodanie do nazwy pospolitej błoto cyrkumfiksu po- -′e i oznacza „miejsce zlokalizowane przy błocie” (por. Podole, Powiśle)[9]. Friedrich Lorentz odnotował formę nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Pɵblʉ̀ɵ̯cė[10] wraz z nazwami mieszkańców: Pʉ̀ɵ̯blɵcȯu̯n, Pʉ̀ɵ̯blɵcȯu̯nkă „pobłocianin, pobłocianka”[11]. Niemiecka nazwa Poblotz jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[9].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Pòbłocé[12].

Historia[edytuj | edytuj kod]

We wsi urodził się Karl Georg von Hoym, pruski minister Śląska i Prus Południowych.

W latach 1945-54 i 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Pobłocie. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa słupskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102852
  2. Gmina w liczbach [online], www.glowczyce.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-30] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 940 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 145 (pol.).
  5. Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. GUS. Rejestr TERYT
  8. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).
  9. a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 86.
  10. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1509.
  11. Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1512.
  12. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 217, ISBN 978-83-62137-50-3.