Pocisk agitacyjny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radziecki pocisk agitacyjny - przekrój. Od góry:
5 - zapalnik
2 - ładunek wyrzucający
4 - ulotki
8 - korpus pocisku

Pocisk agitacyjnyartyleryjski pocisk przeznaczony do przenoszenia i rozrzucania ulotek propagandowych[1].

Stosowany najczęściej na terenach zajętych przez nieprzyjaciela. Zbudowany jest z korpusu wypełnionego ulotkami, wkręcanego lub wstawianego dna, półcylindrów i wyrzutnika. Ulotki wyrzuca prochowy ładunek wyrzucający, zapalany pod wpływem impulsu z zapalnika czasowego[1]. Wytwarzane ciśnienie podczas palenia się ładunku oddziałuje na wyrzutnik i poprzez półcylindry powoduje wyrzucenie dna i ulotek, które rozsypywane są w promieniu 100 – 1000 m od punktu wybuchu w zależności od prędkości wiatru[1].

Niemiecki pocisk z II wojny światowej nosi nazwę Weiss-Rot Geschoss.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 178. ISBN 83-86028-01-7.