Poison
.jpg) Poison (1986) | |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Skład | |
| Bret Michaels Bobby Dall Rikki Rockett C.C. DeVille | |
| Byli członkowie | |
| Blues Saraceno Richie Kotzen Matt Smith | |
| Strona internetowa | |
Poison – amerykańska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę heavymetalową. Powstała 1983 r. w Harrisburgu w stanie Pensylwania w USA.
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Złożony z grupy rockowych zapaleńców z Harrisburga w Pennsylwanii, Poison przeniósł się do Los Angeles w Kalifornii z zamiarem zdobycia sławy. Korzenie zespołu, głównie te glam metalowe, leżą w brzmieniu wschodniego wybrzeża Ameryki i częściowo, muzyka, jak i wygląd nawiązują do takich zespołów jak New York Dolls, KISS, Cinderella, Boston, Aerosmith czy Cheap Trick. Te wpływy zostały przeniesione do Kalifornii pod koniec lat 70., następnie zmutowały się z brzmieniem z debiutanckiego albumu Van Halen z 1978 r., w końcu rozpoczynając kolorową scenę glam metalową na Sunset Strip w L.A. w latach 80. Późniejsza twórczość zespołu miała też naleciałości bluesowe.
Muzyka Poison charakteryzowała się stosunkowo prostymi, ale chwytliwymi, melodiami i hymnowymi gitarowymi riffami, a piosenki wydawały się często mniej ważne, niż jaskrawe kostiumy, ogromnie natapirowane fryzury, damski makijaż czy gorączkowe występy – wszystko to promowane przez MTV od połowy do późnych lat 80. Do tego, Poison był uosobieniem glam metalu; dla fanów, było to oczywiste świętowanie hedonizmu; dla krytyków była to bezwartościowa i nieważna muzyka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]
Poison rozpoczęło swój żywot w 1984 r. pod nazwą Paris i składało się z wokalisty Breta Michaelsa, basisty Bobby’ego Dalla, gitarzysty Matta Smitha i perkusisty Rikkiego Rocketta. Po przeprowadzce do Los Angeles w 1985, zaczęli objazd wszystkich klubów. Nazwa "Poison" została wybrana przez zespół po zobaczeniu napisu na t-shircie, który miał na sobie perkusista Mick Shrimpton w heavymetalowej komedii "This Is Spinal Tap", jako że członkowie grupy wiedzieli, że pasują do stereotypów gwiazd rocka przedstawionych w filmie.
Smith, który właśnie miał zostać ojcem dziecka i nie był przekonany co do przyszłości kapeli, wrócił do Pensylwanii. Zespół zaczął przesłuchania nowych gitarzystów, kiedy Smith opuścił zespół. Po zmniejszeniu grona kandydatów do trzech – Slasha, który później dołączył do Guns N’ Roses, Steve’a Silvy z The Joe Perry Project, i C.C. DeVille’a, zespół ostatecznie zaakceptował ten "ogień" DeVille’a i wybrał właśnie jego.
Kapela zaczęła zyskiwać sobie niemałą sławę na Sunset Strip poprzez swoje teatralne występy i uderzająco glamowy image. Bez odpowiednich funduszy na efekty, wypełniali scenę częściami od starych samochodów i harleyów, wysadzali bezpieczniki i wysypywali na siebie confetti z pudełek, przyczepionych na suficie. Chodziły jednak pogłoski, że ich koncertowe wyskoki były skopiowane od innej kapeli Kix. Michaels, Dall, Rockett i DeVille podpisali w 1986 r. kontrakt z wytwórnią Enigma Records. Ich debiutancki album, "Look What the Cat Dragged In" został wydany 2 sierpnia 1986. Zawierał 3 hity, "Talk Dirty To Me", "I Want Action" i "I Won't Forget You". Sprzedaż płyty doszła, aż do 2 milionów kopii. W 1987, zespół nagrał też cover piosenki KISS "Rock And Roll All Nite" na ścieżkę dźwiękową filmu Less Than Zero.
Sukces komercyjny[edytuj | edytuj kod]
Drugi album Poison, "Open Up And Say...Ahh!", który został wydany 21 maja 1988 r. (zobacz 1988 w muzyce) ostatecznie sprzedał się w liczbie 8 milionów kopii na całym świecie. Płyta zawierała największy hit zespołu, "Every Rose Has Its Thorn" oraz inne hity z Top 10, "Nothin' But A Good Time" oraz cover duetu Loggins and Messina "Your Mama Don't Dance". W tym czasie grupa koncertowała razem z Davidem Lee Rothem (w 1988 na Skyscraper Tour). To było oczywiste, że właśnie występy Poison musiały stać się ważną częścią tej trasy.
Trzeci album Poison, "Flesh & Blood", wypuszczony 21 czerwca 1990 też odniósł duży sukces. Krążek stał się multi-platynowy, na co złożyły się trzy złote single: "Unskinny Bop," "Ride the Wind" i ballada "Something To Believe In". Flesh & Blood dotarło do 2 miejsca na amerykańskich listach, dodając tylko impetu dalszej Światowej Trasie grupy. Poison zarejestrowali kilka występów na swojej trasie Flesh & Blood w latach 1990/1991, które zostały wydane w Listopadzie 1991 r. jako ich czwarty album, "Swallow This Live".
Późniejsze lata[edytuj | edytuj kod]
Pomimo sukcesu Poison, kokainowo–alkoholowe nałogi DeVille’a musiały doprowadzić do rozpoczęcia sporu w zespole. Kulminacja konfliktu pomiędzy Michaelsem i DeVille’em miała miejsce na backstage’u podczas MTV Music Awards 1991, w postaci walki na pięści spowodowanej tragicznym występem gitarzysty. Zaraz po tym C.C został zastąpiony przez pensylwańskiego wirtuoza gitary Richiego Kotzena.
Piąty krążek Poison, "Native Tongue" został wydany 8 lutego 1993 r. Na tym wydawnictwie słychać było duży wkład świeżych kompozycji Kotzena oraz gitarowych sztuczek. Oznaczało to zmianę stylu zespołu, który porzucił swoje hymnowo–imprezowe dźwięki, skupiając się na bardziej poważnych tematach. Zawierający singel "Stand", album zebrał głównie pozytywne recenzje, jednak sprzedawał się wyjątkowo słabo i powolnie, dochodząc jedynie do 1 miliona sprzedanych kopii na całym świecie. Zespół wybrał się na tournée promujące album, podczas którego jednak napięcia pomiędzy Kotzenem a resztą Poison wzrosły i uwydatniły się. Kariera Richiego w zespole dobiegła końca, kiedy wyszło na jaw, że miał on romans z narzeczoną Rocketta – Deanną Eve. Kotzen został natychmiastowo wyrzucony i zastąpiony przez innego wirtuoza – Bluesa Saraceno.
Zespół zaczął nagrywać swój szósty album, "Crack a Smile", w 1994 r. Proces nagrywania został nagle przerwany w Maju 1994 r., kiedy Michaels był uczestnikiem wypadku, w którym stracił kontrolę nad swoim Ferrari. Bret doświadczył złamania nosa, żeber, szczęki i palców oraz stracił cztery zęby. Jednak po rekonwalescencji, w 1995 r., grupa kontynuowała nagrania. W obliczu ostrego spadku popularności dla Glam/Hair Metalu, oraz ze względu na zmiany w personelu wytwórni, Capitol Records nie wykazało zbytniego zainteresowania promocją nowego wydawnictwa Poison. Zamiast tego, koncern optował za kompilacją "Greatest Hits". Płyta została wypuszczona na rynek 26 listopada 1996 r. i zdobyła platynę, pomimo braku bezpośredniej trasy, która miałaby promować album.
Po ośmioletniej przerwie, Michaels i DeVille byli zdolni do tego, aby załagodzić swoje niegdysiejsze konflikty. Doszło do tego w drugiej połowie 1998 r. Powrotowa Greatest Hits Trasa w końcu rozpoczęła się latem 1999. Oryginalny skład Poison wyruszył w drogę. Trasa ta okazała się sukcesem, a bilety na koncert w Pine Knob Amphitheater w Detroit zostały wyprzedane do ostatniego miejsca, czyli w liczbie 18 000. Liczba ludzi na koncertach tej trasy osiągała średnio 12 000.
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
Obecny skład zespołu[edytuj | edytuj kod]
- Bret Michaels – wokal prowadzący, gitara (od 1983)
- C.C. DeVille – gitara, wokal wspierający (1985-1991, od 1996)
- Bobby Dall – gitara basowa, instrumenty klawiszowe, wokal wspierający (od 1983)
- Rikki Rockett – perkusja, wokal wspierający (od 1983)
Byli członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]
- Matt Smith – gitara, wokal wspierający (1983-1985)
- Richie Kotzen – gitara, instrumenty klawiszowe, wokal wspierający (1991-1993)
- Blues Saraceno – gitara, wokal wspierający (1993-1996)
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Albumy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [2] |
UK [3] |
AUS [4] |
NZL [5] |
DEU [6] | |||||
| 1986 | Look What the Cat Dragged In
|
3 | — | — | — | — | |||
| 1988 | Open Up and Say... Ahh!
|
3 | 18 | 7 | 1 | — | |||
| 1990 | Flesh & Blood
|
2 | 3 | 2 | 4 | — | |||
| 1993 | Native Tongue
|
16 | 20 | — | — | 60 | |||
| 2000 | Crack a Smile... and More!
|
131 | — | — | — | — |
| ||
| 2002 | Hollyweird
|
103 | — | — | — | — |
| ||
| 2007 | Poison'd!
|
32 | — | — | — | — |
| ||
| "—" pozycja nie była notowana. | |||||||||
Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [2] |
UK [3] |
AUS [4] | |||||||
| 1991 | Swallow This Live
|
41 | 52 | 46 |
| ||||
| 2000 | Power to the People
|
166 | — | — |
| ||||
| 2006 | Great Big Hits Live! Bootleg
|
— | — | — |
| ||||
Seven Days Live (CD)
|
— | — | — |
| |||||
| 2008 | Live, Raw & Uncut
|
8 | — | — |
| ||||
| "—" pozycja nie była notowana. | |||||||||
Kompilacje[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA [2] |
CAN [11] | ||||||||
| 1996 | Poison's Greatest Hits: 1986–1996
|
— | — | ||||||
| 2001 | Poison – Rock Champions
|
— | — |
| |||||
| 2003 | Best of Ballads & Blues
|
— | — |
| |||||
| 2006 | The Best of Poison: 20 Years of Rock
|
17 | — |
| |||||
| 2009 | Poison – Box Set (Collector's Edition)
|
— | — |
| |||||
| 2010 | Nothin' But a Good Time: The Poison Collection
|
— | — |
| |||||
| 2010 | Poison - 10 Great Songs
|
145 | — |
| |||||
| 2011 | Double Dose: Ultimate Hits
|
— | 17 |
| |||||
| "—" pozycja nie była notowana. | |||||||||
Single[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | Album | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| US [12] |
US Main [12] |
CAN [13] |
AUS [14] |
NLD [15] |
NZL [16] |
SWE [17] |
CHE [18] |
UK [3] | |||||||||||
| 1986 | "Cry Tough" | — | — | — | — | — | — | — | — | 97 | Look What the Cat Dragged In | ||||||||
| 1987 | "Talk Dirty to Me" | 9 | — | 9 | — | — | — | — | — | 67 | |||||||||
| "I Want Action" | 50 | — | — | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| "I Won't Forget You" | 13 | — | 38 | — | — | 37 | — | — | — | ||||||||||
| "Rock and Roll All Nite" | — | — | — | 3 | — | — | — | — | — | Less Than Zero (ścieżka dźwiękowa) | |||||||||
| 1988 | "Nothin' but a Good Time" | 6 | 19 | 36 | 10 | — | — | — | — | 35 | Open Up and Say... Ahh! | ||||||||
| "Fallen Angel" | 12 | 32 | 55 | 21 | — | 32 | — | — | 59 | ||||||||||
| "Every Rose Has Its Thorn" | 1 | 11 | — | 16 | 18 | 8 | 20 | 12 | 13 |
| |||||||||
| 1989 | "Your Mama Don't Dance" | 10 | 39 | 17 | 21 | — | 3 | — | — | 13 | |||||||||
| 1990 | "Unskinny Bop" | 3 | 5 | 3 | 7 | 34 | 3 | 19 | — | 15 |
|
Flesh and Blood | |||||||
| "Something to Believe In" | 4 | 5 | 3 | 44 | — | 38 | — | — | 34 |
| |||||||||
| "Ride the Wind" | 38 | 25 | 31 | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| 1991 | "Life Goes On" | 35 | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||||
| "(Flesh & Blood) Sacrifice" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| 1992 | "So Tell Me Why" | — | — | — | — | — | — | — | — | 25 | Swallow This Live | ||||||||
| 1993 | "Stand" | 50 | 15 | 15 | — | — | — | — | 39 | 25 | Native Tongue | ||||||||
| "Until You Suffer Some" | 100 | — | — | — | — | — | — | — | 32 | ||||||||||
| 1994 | "Body Talk" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||||
| 2000 | "Shut Up, Make Love" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Crack a Smile... and More! | ||||||||
| "Be the One" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| "Power to the People" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Power to the People | |||||||||
| "The Last Song" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| 2001 | "Rockstar" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Hollyweird | ||||||||
| 2002 | "Squeeze Box" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||||
| 2003 | "Shooting Star" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | |||||||||
| 2006 | "We're an American Band" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | The Best of Poison: 20 Years of Rock | ||||||||
| 2007 | "What I Like About You" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | Poison'd! | ||||||||
| "SexyBack" | — | — | — | — | — | — | — | — | — | ||||||||||
| "—" pozycja nie była notowana. | |||||||||||||||||||
Wideografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| USA | |||||||||
| 1989 | Sight for Sore Ears
|
— |
| ||||||
| 1991 | Flesh, Blood, & Videotape
|
— |
| ||||||
| 1992 | Swallow This Live: Flesh & Blood World Tour
|
— |
| ||||||
| 1993 | Seven Days Live
|
— |
| ||||||
| 1999 | VH1 Behind the Music: Poison
|
— |
| ||||||
| 2001 | Poison Greatest Video Hits
|
— |
| ||||||
| 2003 | Nothing but a Good Time! Unauthorized
|
— |
| ||||||
| 2005 | Poison Video Hits
|
— |
| ||||||
| 2006 | The Best of Poison: 20 Years of Rock (DVD)
|
— |
| ||||||
| 2008 | Live, Raw & Uncut (DVD)
|
8[21] |
| ||||||
| "—" pozycja nie była notowana. | |||||||||
Teledyski[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Reżyseria |
|---|---|---|
| 1986 | "Cry Tough" | John Jopson |
| 1987 | "Talk Dirty To Me" | Doug Freel |
| "I Want Action" | John Jopson | |
| "I Wont Forget You" | ||
| 1988 | "Nothin' but a Good Time" | Marc Reshovsky |
| "Fallen Angel" | Marty Callner | |
| "Every Rose Has Its Thorn" | ||
| 1989 | "Your Mamma Don't Dance" | |
| "Good Love" | ||
| 1990 | "Unskinny Bop" | Marty Callner |
| "Something to Believe In" | ||
| "Ride the Wind" | ||
| 1991 | "Life Goes On" | |
| "(Flesh & Blood) Sacrifice" | ||
| 1992 | "So Tell Me Why" | |
| 1993 | "Stand" | |
| "Until You Suffer Some (Fire & Ice)" | ||
| 2000 | "Power to the People" | Poison |
| 2002 | "Squeeze Box" | |
| 2006 | "Were An American Band" | Poison |
| 2007 | "What I Like About You" |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Barry Weber: Poison Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).
- ↑ a b c Poison Billboard Albums. www.allmusic.com. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).
- ↑ a b c Poison UK Albums Chart. www.chartstats.com. [dostęp 2012-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-31)]. (ang.).
- ↑ a b Poison Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).
- ↑ Poison New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2012-03-05]. (ang.).
- ↑ Poison/Longplay-Chartverfolgung. www.musicline.de. [dostęp 2012-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-05)]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g RIAA – Gold & Platinum – 30 maja, 2010: Poison certified albums. Recording Industry Association of America. [dostęp 2010-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Canadian Recording Industry Association search results. Canadian Recording Industry Association. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ a b c British Phonographic Industry search results. British Phonographic Industry. [dostęp 2010-05-31]. (ang.).
- ↑ RIAA Gold & Platinum. www.riaa.com. [dostęp 2010-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
- ↑ Chart watch Canada. [dostęp 2011]. (ang.).
- ↑ a b Poison. AllMusic. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ Results – RPM – Library and Archives Canada. RPM. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ australian-charts.com – Australian charts portal. australian-charts.com. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ dutchcharts.ml – Dutch charts portal. dutchcharts.nl. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ charts.org.nz – New Zealand charts portal. charts.org.nz. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ swedishcharts.com – Swedish charts portal. swedishcharts.com. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community. hitparade.ch. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ a b c d RIAA – Gold & Platinum – 30 maja, 2010: Posion certified singles. Recording Industry Association of America. [dostęp 2010-05-30]. (ang.).
- ↑ RIAA – Gold & Platinum – 31 maja, 2010: Poison certified video albums. Recording Industry Association of America. [dostęp 2010-05-31]. (ang.).
- ↑ Poison myspace – live, raw & uncut peak position. [dostęp 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-08)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna (ang.)