Pokrzywna (województwo opolskie)
| wieś | |
Panorama Pokrzywnej od strony Prudnika | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
340–350 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2011) |
237[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
48-340[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONY |
| SIMC |
0494835 |
Położenie na mapie gminy Głuchołazy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego | |
Pokrzywna (daw. Dzików, niem. Wildgrund) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy[4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest w Górach Opawskich. Przepływa przez nią rzeka Złoty Potok i potok Bystry Potok.
W latach 1945–1975 w powiecie prudnickim, od 30 października 1975 w powiecie nyskim. W latach 1945–1954 miejscowość należała do gminy Moszczanka, a w latach 1973–1975 do gminy Prudnik w powiecie prudnickim[5]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 237 osób[2].
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Położenie
[edytuj | edytuj kod]Pokrzywna znajduje się w południowo-zachodniej części Polski. Leży na ziemi prudnickiej – regionie historyczno-kulturalnym, którego głównym ośrodkiem jest miasto Prudnik. Ziemia prudnicka stanowi zachodnią część Górnego Śląska[6]. Wieś jest oddalona o 10 km od Prudnika[7]. Pod względem administracyjnym Pokrzywna położona jest w południowej części województwa opolskiego, w powiecie nyskim, w gminie Głuchołazy, tuż przy granicy z gminą Prudnik i powiatem prudnickim[8]. Swoim obszarem administracyjnym bezpośrednio sąsiaduje z terytorium Czech od strony południowej. Należy do Euroregionu Pradziad[9].
Wieś leży w Górach Opawskich (Sudety Wschodnie), na terenie Parku Krajobrazowego Góry Opawskie, którego jest siedzibą. Według podziału fizycznogeograficznego z 2017 dr. Krzysztofa Badory, Pokrzywna znajduje się w granicach mikroregionów Przedgórze Głuchołasko-Prudnickie (332.17.3) i Grzbiet Biskupiej Kopy (332.63.3)[10]. W granicach administracyjnych wsi znajdują się szczyty: Jodłowe Wzgórze, Olszak, Szyndzielowa Kopa, Zamkowa Góra[11]. W obszarze wsi przepływają rzeka Złoty Potok i potok Zamecki Potok. W miejscowości znajduje się kąpielisko.
Środowisko naturalne
[edytuj | edytuj kod]Wpływ na klimat Pokrzywnej ma sąsiedztwo Gór Opawskich. Średnia temperatura roczna wynosi +7,7 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Pokrzywnej wynoszą 631 mm. Dominują wiatry zachodnie[12].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W 1565 miejscowość wzmiankowano jako Wildtgrund, w 1577 jako Woitschgrund, w 1587 jako Wiltgrund, a w XIX wieku – Wiltschgrund. Nazwy te wskazują na to, że wieś kojarzyła się z dzikim i nieprzejezdnym miejscem[13]. Niemiecką nazwę Wiltschgrund tłumaczy się na Wilcza Dolina, natomiast Wildtgrund – Dzika Dolina[14]. Wiltschgrund miało być zgermanizowaną formą słowiańskiego „wilcze”, od „wilka”[15]. Okoliczni mieszkańcy byli nękani przez wilki i niedźwiedzie[16]. W 1945 wieś nazwano Śląskim Ojcowem. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod nazwą Zwierzyniec[17]. Okresowo funkcjonowały też nazwy Dzików oraz Wilczy Dół.
Nazwa Pokrzywna oficjalnie została nadana 15 marca 1947 roku rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych[18]
W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Wiltgrund (1587), Wildtgrund (1596), Wilschgrund (1784), Wilschgrund, Wildgrund (1845), Wilschgrund al. Wildgrund (1893), Wildgrund (1941), Wilgrund – Pokrzywna, -ej, pokrzywieński (1947), Pokrzywna, -nej (1982)[19].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
W okresie średniowiecza, przez okolicę Pokrzywnej przebiegała granica między posiadłościami biskupów wrocławskich i okręgiem Prudnika, leżącego do 1337 w granicach Moraw[20]. W rejonie Jarnołtówka i Pokrzywnej przekraczał granicę szlak handlowy i komunikacyjny z Wrocławia przez Nysę i Prudnik do Ołomuńca[21]. Był tutaj las należący do dóbr zamku prudnickiego już w XIII wieku[22]. Przy ujściu Bystrego Potoku funkcjonowała komora celna, a na Zamkowej Górze wznosił się kamienny zamek, który jako pograniczna warownia morawska stanowił ogniwo łańcucha pogranicznych obiektów obronnych, obejmującego zamek w Prudniku, zamek Edelštejn koło Zlatych Hor, warownie w Dębowcu i na górze Okopowa pod Prudnikiem. Warownia na Zamkowej Górze uległa zniszczeniu w XV wieku w czasie wojen husyckich (1428), lub krótko później (według legendy zamek miał stać się siedzibą rozbójników, w związku z czym został zniszczony przez mieszczan)[21].

Na początku XV wieku okolice późniejszej Pokrzywnej zostały podarowane Prudnikowi przez księcia Władysława Opolczyka[14]. Osada istniała już w I połowie XVI wieku. W 1551 roku Rada Miejska Prudnika założyła tu osadę leśną, która jednak rozwijała się wolno. W 1578, na polecenie Rady Miejskiej w Prudniku, w zachodniej części Pokrzywnej wzniesiono młyn, którego najemca w ramach podatku oddawał część zboża na zamek w Prudniku[23]. Następnie we wsi utworzono leśniczówkę. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego prudnickiego w Monarchii Habsburgów[24]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[25]. Do XIX wieku głównymi źródłami utrzymania ludności była praca w lesie oraz chałupnicze tkactwo. Następnie wieś rozwinęła się w związku z ruchem turystycznym w kierunku Biskupiej Kopy – powstały liczne gospody i pensjonaty (przed 1939 miejscowość dysponowała ponad setką miejsc noclegowych i stacją benzynową).

W 1816 mieszkało tu 140 osób, w 1840 – 143, w 1871 – 304. W 1824 zniesiono pańszczyznę chłopów w Pokrzywnej wobec prudnickich mieszczan[26]. Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu literę W z lemieszami po prawej i lewej, a w otoku napis: WILSCHGRUND: GEM: S: / NEYSTAETER CREYS (pol. Gmina Pokrzywna / Powiat Prudnicki)[27]. Następnie Dębowiec, Wieszczyna i Pokrzywna posiadały wspólną pieczęć, która przedstawiała w polu literę W, napis: GEM: SIG: / NEUSTAEDT: CREIS, a w otoku napis: EICHHÄUSEL-NEUDECK · U: WILSCHGRUND (pol. Dębowiec, Wieszczyna, Pokrzywna / Powiat Prudnicki)[28]. W 1874 utworzono gminę zbiorową Moszczanka (Amtsbezirk Langenbrück), składającą się gromad Moszczanka i Pokrzywna[29].
10 lipca 1903 Pokrzywną i okoliczne miejscowości nawiedziła ogromna powódź. Zniszczony został wówczas wiadukt kolejowy pomiędzy Pokrzywną i Moszczanką[30]. Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 260 mieszkańców Pokrzywnej 258 posługiwało się językiem niemieckim, a 2 językiem polskim[31]. Przed I wojną światową zbudowana została droga z Pokrzywnej na Biskupią Kopę[32]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Pokrzywna znalazła się po stronie zachodniej, poza terenem plebiscytowym[31].

Z inicjatywy starostwa Prudnika, w latach 1930–1932 w miejscu dawnego młyna w Pokrzywnej powstał zalew na Złotym Potoku o powierzchni ponad 1 ha oraz pojemności ok. 20 tys. m³, pełniący funkcje rekreacyjne oraz przeciwpowodziowe. Dzięki budowie zbiornika powstało atrakcyjne, położone w lesie kąpielisko z zapleczem gastronomicznym i noclegowym[21]. Prudnickie hufce pracy budowały w ramach robót publicznych nowe ścieżki i promenady. W Cichej Dolinie na zboczu Szyndzielowej Kopy, z inicjatywy radcy naukowego Konrada Hannaka oraz Klubu Narciarskiego i Tenisowego z Prudnika, zbudowano w 1931 skocznię narciarską[13]. Corocznie przez Pokrzywną przewijała się ponad stutysięczna rzesza turystów. Pokrzywna i Jarnołtówek posiadały status gminy turystycznej[32].
7 października 1938 przez Pokrzywną przejeżdżali m.in. Adolf Hitler i feldmarszałek Hermann Göring, którzy po wizytacji Kraju Sudetów udali się do Prudnika na pociąg, którym wrócili do Berlina[33]. W okresie II wojny światowej w Pokrzywnej pracowali robotnicy przymusowi z Polski, m.in. z miejscowości: Krzepice, Rzyki i Waksmund[34]. Walki w 1945 ominęły Pokrzywną[32]. Wycofujący się żołnierze niemieccy wysadzili jeden most kolejowy i dwa drogowe w Pokrzywnej[35]. Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[36]. Wówczas w Pokrzywnej została osiedlona część polskich repatriantów z Kresów Wschodnich. Niemieckojęzyczna ludność została wysiedlona na zachód w czerwcu 1946[32].
W latach 1945–1950 Pokrzywna należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Moszczanka[37], a w latach 1954–1972 do gromady Moszczanka[38]. Podlegała urzędowi pocztowemu w Prudniku[39].
Po 1945 kąpielisko w Pokrzywnej pełniło rolę zaplecza turystycznego i wypoczynkowego dla zakładów przemysłowych na Śląsku. Wypoczynkowe domy posiadało tu wiele kopalń Górnego Śląska[21]. Mosty zniszczone podczas II wojny światowej odbudował wydział powiatowy w Prudniku w 1948[40]. Swój ośrodek kolonijny w Pokrzywnej miało ZPB „Frotex” w Prudniku[41]. W latach 70. i 80. XX wieku nastąpił ponowny rozwój miejscowości. Powstawały tu ośrodki wypoczynkowe, kolonijne, budowane przez przedsiębiorstwa państwowe i zakłady pracy dla dzieci i dorosłych[42]. W ramach aktywizacji turystycznej, na terenie Pokrzywnej wzmożono inwestycje budowlane w postaci domów jednorodzinnych[43]. Od 1988 miejscowość jest siedzibą zarządu Parku Krajobrazowego Gór Opawskich. Zachowały się budynki pensjonatów o cechach budownictwa szwajcarskiego oraz tyrolskiego.

Po 1945 roku do 31 października 1989 roku, stacjonowała tu strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza. W 1994 roku strażnica ponownie została utworzona w strukturach Straży Granicznej i funkcjonowała do marca 2001 roku, kiedy to została rozformowana. 12 marca 1951 ze strażnicy w Pokrzywnej doszło do największej lądowej ucieczki polskich żołnierzy na Zachód w czasach Polski Ludowej, zastępcy dowódcy strażnicy sierż. Jana Kępy z trzema żołnierzami strażnicy (st. strzelec – kucharz Zenon Majchrzak, strzelcy: Józef Gałuszewski, Józef Waszkiewicz), trzema żołnierzami 223 strażnicy WOP Zwierzynie (strzelcy: Józef Staniszewski, Karol Olszewski i Henryk Stańczak) oraz praczką Walerią Kaczor. Wszyscy uciekinierzy zostali pojmani. Kępa został skazany na karę śmierci i stracono go w Areszcie Śledczym w Bytomiu, pozostali otrzymali kary pozbawienia wolności[44].
Według uchwały podjętej w 1972 przez Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Prudniku, w Pokrzywnej zbudowano nowoczesną infrastrukturę i obiekty turystyczne w celu utworzenia ze wsi Pokrzywna i Jarnołtówek ośrodka turystyczno-wypoczynkowego. Realizacja planów dalszego rozwoju została przerwana, gdy przyłączono wsie do gminy Głuchołazy[26].
W 1997 Pokrzywna przystąpiła do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[45]. Po reformie administracyjnej w 1999 mieszkańcy Pokrzywnej zaczęli starać się o odłączenie wsi od gminy Głuchołazy i ponowne przyłączenie do gminy Prudnik, jako powody podając względy geograficzne, funkcjonalne i gospodarcze[46]. W październiku 1999 mieszkańcy Pokrzywnej przeprowadzili konsultacje społeczne, według których 105 osób opowiedziało się za przyłączeniem do gminy Prudnik, 9 wstrzymało się od głosu i nikt nie był przeciw. Urząd Gminy Głuchołazy unieważnił wynik konsultacji, natomiast burmistrz Prudnika Zenon Kowalczyk i wiceburmistrz Czesław Dumkiewicz poparli inicjatywę mieszkańców wsi. W marcu 2001 sporządzono pełną dokumentację z Pokrzywnej i Jarnołtówka w sprawie przejścia do gminy Prudnik. Z Pokrzywnej, na 115 głosujących, 112 było za Prudnikiem, natomiast w Jarnołtówku 404 osoby opowiedziały się za Prudnikiem, 10 było przeciw, a 5 nie zajęło stanowiska. Tym razem również spotkano się z unieważnieniem wyników przez burmistrza Głuchołaz. W maju 2001 Rada Miejska w Prudniku poprzez uchwałę zaakceptowała starania mieszkańców Pokrzywnej, Jarnołtówka i Trzebiny, a Rada Powiatu Prudnickiego przegłosowała uchwałę o niezajmowaniu stanowiska w tej sprawie[22]. Temat zmiany przynależności administracyjnej Pokrzywnej i Jarnołtówka powrócił do lokalnych mediów w lipcu 2022, ponownie znajdując poparcie burmistrza Prudnika[47][48][22].
Uchwałą z 18 grudnia 2020 Rady Miejskiej Prudnika wyznaczono na terenie gmin Prudnik i Głuchołazy aglomerację Prudnik o równoważnej liczbie mieszkańców 30667 oraz zlokalizowaną na terenie miejscowości: Prudnik, Chocim, Dębowiec, Jarnołtówek, Łąka Prudnicka, Moszczanka, Niemysłowice, Pokrzywna z oczyszczalnią ścieków w Prudniku[49].
Podczas powodzi we wrześniu 2024 woda zalała część ośrodków turystycznych we wsi[50]. Zniszczony został jeden dom[51]. Konstrukcja mostu w rejonie hotelu „Gorzelany” spadła z podpory. Woda zniszczyła także alejkę prowadzącą do kładki i jej otoczenie[50].
Przynależność państwowa i administracyjna
[edytuj | edytuj kod]
Liczba mieszkańców wsi
[edytuj | edytuj kod]- 1871 – 304[52]
- 1885 – 282[53]
- 1905 – 248[54]
- 1910 – 260[31]
- 1933 – 239 (razem z Dębowcem i Wieszczyną)[55]
- 1939 – 179[55]
- 1966 – 157[56]
- 1998 – 162[57]
- 2002 – 214[57]
- 2009 – 230[57]
- 2011 – 237[57]
- 2021 – 267[57]
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Pokrzywnej chronione są[58]:
- domy mieszkalne, nr: 18, 19, 20, 29 (leśniczówka), 45
- strażnica, obecnie Szkolne Schronisko Młodzieżowe, nr 72
- trafostacja
- most drogowy nad Złotym Potokiem (droga powiatowa 1616)
- most drogowy nad Złotym Potokiem (droga powiatowa 1617)
Transport
[edytuj | edytuj kod]
Transport drogowy
[edytuj | edytuj kod]Do Pokrzywnej można dojechać z Prudnika przez Łąkę Prudnicką (DK40) i Moszczankę, lub przez Dębowiec i Wieszczynę, a także z Głuchołaz przez Jarnołtówek[59]. W zarządzie Wydziału Drogownictwa Starostwa Powiatowego w Prudniku znajdują się drogi powiatowe: nr 1616O relacji Prudnik – Chocim – Dębowiec – Wieszczyna – Pokrzywna oraz nr 1618O relacji Łąka Prudnicka – Moszczanka – Pokrzywna[60].
Transport kolejowy
[edytuj | edytuj kod]Pograniczem Pokrzywnej z Wieszczyną i Moszczanką biegnie linia kolejowa nr 333 Głuchołazy – Pokrzywna, przejeżdżają tędy pociągi czeskie. Nieczynna stacja kolejowa Pokrzywna znajduje się w Moszczance. Starostwo powiatu prudnickiego planuje utworzenie przystanku kolejowego pomiędzy Pokrzywną i Moszczanką[61]. Do 2007 na linii 333 między Pokrzywną i Wieszczyną funkcjonowało polsko-czeskie kolejowe przejście graniczne Głuchołazy-Jindřichov ve Slezsku.
Transport autobusowy
[edytuj | edytuj kod]
Pokrzywna posiada połączenia autobusowe z Opolem, Prudnikiem, Nysą, Głuchołazami i Kędzierzynem-Koźlem[62]. We wsi znajdują się dwa przystanki autobusowe – I na skrzyżowaniu od strony Prudnika i II przy drodze do Cichej Doliny od strony Głuchołaz[63].
Transport autobusowy w Pokrzywnej obsługiwany był przez PKS Prudnik[64]. W 2004 prudnicki PKS został sprywatyzowany z udziałem Connex Polska[65]. W 2008, w wyniku połączenia spółek PKS Connex Prudnik i PKS Connex Kędzierzyn-Koźle, utworzona została spółka Veolia Transport Opolszczyzna[66], w 2013 przejęta przez Arriva Bus Transport Polska[67]. W 2019 Arriva wycofała się z Prudnika[68]. Wówczas organizacją przewozów pasażerskich w Pokrzywnej i okolicy zajęły się ościenne PKS-y[69]. W grudniu 2021 powołano Powiatowo-Gminny Związek Transportu „Pogranicze”, mający na celu poprawę jakości transportu[70].
Nawiązania i odniesienia w kulturze
[edytuj | edytuj kod]W 1973 fotoreportaż telewizyjny Niedziela w Pokrzywnej w reżyserii Andrzeja Barszczyńskiego, przedstawiający ludzi spędzających czas wolny na kąpielisku w Pokrzywnej, zdobył nagrodę publiczności Złoty Kompas oraz Nagrodę Specjalną za „najciekawsze, oryginalne ujęcie tematu” na Festiwalu Filmów Krajoznawczych i Turystycznych w Warszawie[71].
Pokrzywna jest jednym z miejsc akcji powieści Lato umarłych snów autorstwa niemieckiego pisarza Harry’ego Thürka, przedstawiającej sytuację Niemców w Prudniku tuż po II wojnie światowej. Bohaterowie powieści w drodze do rodzinnego Prudnika nocowali przy miejscowym kąpielisku[72]. Jedna z głównych postaci pracowała później przy naprawie torów pobliskiej linii kolejowej[73].
Religia
[edytuj | edytuj kod]
Katolicy z Pokrzywnej należą do parafii Podwyższenia Świętego Krzyża w Moszczance (dekanat Prudnik)[74]. W Cichej Dolinie znajduje się ołtarz polowy, przy którym latem są odprawiane msze[75], a w Boże Narodzenie uroczysta pasterka[76][77], w której uczestniczą mieszkańcy Pokrzywnej, Jarnołtówka, Moszczanki, Prudnika, a także turyści[78].
Sport
[edytuj | edytuj kod]W Cichej Dolinie na zboczu Szyndzielowej Kopy, z inicjatywy radcy naukowego Konrada Hannaka oraz Klubu Narciarskiego i Tenisowego z Prudnika, zbudowano w 1931 skocznię narciarską (Seiffentalschanze)[13]. Obiekt służył celom sportowym do końca lat 50. XX wieku, natomiast ostatnie zawody rozegrano na nim w 1947 roku[79].
Co roku od 2006 w ośrodkach wypoczynkowych w Pokrzywnej rozgrywany jest Międzynarodowy Turniej Szachowy „Puchar Gór Opawskich”[80].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]
Pokrzywna jest jedną ze wsi o największych walorach turystycznych w województwie opolskim[81]. Miejscowość jest znanym w województwie opolskim ośrodkiem wypoczynkowym. Nazywana bywa „Śląską Szwajcarią” oraz „Perłą Ziemi Prudnickiej”[82]. Jest tu dobrze rozwinięta baza noclegowa i gastronomiczna. Pokrzywna jest jedną z najczęściej odwiedzanych miejscowości w Górach Opawskich. Znajdują się tu m.in. Ośrodek Szkoleniowo-Wypoczynkowy „Sudety”[83], Kompleks Hotelowy „Chrobry”[84], Hotel „Gorzelanny & Carina”[85], Hotel „Dębowe Wzgórze”[86], a także całoroczne Szkolne Schronisko Młodzieżowe, które jest członkiem Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych[87]. Dawny ośrodek wczasowo-kolonijny ZPB „Frotex” w Prudniku jest w stanie niedokończonej przebudowy[88].

W Pokrzywnej znajduje się Interaktywny Park Rozrywki i Edukacji „Zaginione Miasto Rosenau”, otwarty 19 lipca 2014. Powstał on na bazie kąpieliska leśnego założonego w latach 30. XX wieku przez starostwo Prudnika. Park rozrywki zajmuje obszar 12 hektarów, a jego głównym tematem jest prudnicka legenda o osadzie Rosenau, która miała znajdować się pod Zamkową Górą[89]. We wsi funkcjonują dwa gospodarstwa agroturystyczne: „Pokrzywna 3" i „Panama”[90].
Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Pokrzywnej[91].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Pokrzywną prowadzą szlaki turystyczne:
Główny Szlak Sudecki im. Mieczysława Orłowicza (440 km): Prudnik – Świeradów-Zdrój
Pokrzywna – Olszak (453 m n.p.m.) – Jarnołtówek – Gwarkowa Perć – Pokrzywna
Saperską i Złodziejską Ścieżką na Przełęcz pod Kopą (707 m) i dalej do Schroniska pod Biskupią Kopą
ścieżka dydaktyczna wiodąca Cichą Doliną do schroniska i dalej na Biskupią Kopę.
Restauracja „Dębowy Gościniec” w hotelu „Dębowe Wzgórze” w Pokrzywnej znajduje się na szlaku kulinarnym Opolski Bifyj[92].
Szlaki rowerowe
[edytuj | edytuj kod]Przez Pokrzywną prowadzą szlaki rowerowe[93][94][95]:
Wieszczyna – Pokrzywna – Zamkowa Góra – Przełęcz pod Zamkową Górą – góra Srebrna Kopa – Przełęcz pod Kopą (Przełęcz Mokra) – góra Piekiełko – Jarnołtówek
Turystyczna trasa rowerowa Gór Opawskich (40 km): Prudnik – sanktuarium św. Józefa w Prudniku–Lesie – Chocim – Dębowiec – Wieszczyna – Pokrzywna – Jarnołtówek – Konradów – Głuchołazy – Gierałcice – Biskupów – Burgrabice – Sławniowice
Trasa rowerowa PTTK nr 60-c: Prudnik – Prudnik, Osiedle Tysiąclecia – Lipno – Prudnik-Las – Dębowiec – Pokrzywna – Jarnołtówek – Konradów – Głuchołazy – Kolonia Jagiellońska – Gierałcice – Biskupów – Burgrabice – Kijów – Gościce
Prudnik – Pokrzywna (10 km): Prudnik – Łąka Prudnicka – Moszczanka – Pokrzywna
Bezpieczeństwo
[edytuj | edytuj kod]Bezpieczeństwo pożarowe w Pokrzywnej pod względem operacyjnym zabezpiecza interwencyjnie Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza PSP w Prudniku[96].
We wsi ma swoją siedzibę leśnictwo Pokrzywna, które należy do nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[97].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 106977.
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych – Poczta Polska. „Spis numerów adresowych”, s. według indeksu nazw, 2013. Warszawa: Poczta Polska S.A.. [dostęp online].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 35, poz. 197
- ↑ Andrzej Dereń, Historia Powiatu Prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2025-09-26].
- ↑ Sołectwo Pokrzywna, „Głuchołaski Informator Samorządowy”, 1 (8), Głuchołazy: Urząd Miejski, 19 stycznia 2017, s. 3.
- ↑ Powiat Prudnicki – Regionalna Infrastruktura Informacji Przestrzennej województwa opolskiego [online], mapy.opolskie.pl [dostęp 2025-09-26].
- ↑ Mapa interaktywna [online], emapy.com [dostęp 2020-09-07].
- ↑ Krzysztof Badora. Mikroregiony fizycznogeograficzne Opolszczyzny. „Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego”. Nr 37, s. 18–22, 2017. Opole. ISSN 1896-1460. OCLC 1051268260.
- ↑ Pokrzywna [online], glucholazy.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Klimat: Pokrzywna: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-09-07].
- ↑ a b c Kasza 2020 ↓, s. 697.
- ↑ a b Zamek w Pokrzywnej, „Życie Głuchołaz”, 2 (90), 25 stycznia 1996, s. 4.
- ↑ Andrzej Dereń, Jak wyglądały wilcze doły, „Tygodnik Prudnicki”, 6 (1311), 10 lutego 2016, s. 32, ISSN 1231-904X.
- ↑ Krzysztof Spałek, Pokrzywna, „Pismo Uniwersytetu Opolskiego”, 7–8 (73–74), grudzień 2006, s. 77.
- ↑ P. Wicik: Spis miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego, tudzież podział administracyjny województwa na powiaty, gminy i gromady. Katowice: 1946, s. 52.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297)
- ↑ Barbara Czopek-Kopciuch: Nazwy miejscowe Polski, t. IX, Po-Q, hasło „Pokrzywna (1)”. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 2013, s. 96. ISBN 978-83-64007-04-0.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 690.
- ↑ a b c d Kasza 2020 ↓, s. 691.
- ↑ a b c Andrzej Dereń, Pokrzywna znów chce do Prudnika, „Tygodnik Prudnicki”, 28 (1640), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 13 lipca 2022, s. 8–10, ISSN 1231-904X.
- ↑ Andrzej Dereń, Pamiątki po młynie w Pokrzywnej, „Tygodnik Prudnicki”, 49 (1712), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 grudnia 2023, s. 19, ISSN 1231-904X.
- ↑ Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
- ↑ Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
- ↑ a b Andrzej Dereń, Pokrzywna z Prudnikiem – wydarzenie 1999 roku, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 23 (498), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, czerwiec 2000, s. 15, ISSN 1231-904X.
- ↑ 1065 Wildgrund (Pokrzywna) II [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-11] (pol.).
- ↑ 877 Eichhäusel-Neudeck-Wildgrund (Dębowiec) [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 13 sierpnia 2021 [dostęp 2024-01-11] (pol.).
- ↑ Amtsbezirk Langenbrück [online], territorial.de [dostęp 2022-06-16] (niem.).
- ↑ Krzysztof Strauchmann, Wielka powódź w lipcu 1903. Czy szkody były większe niż w 1997 roku? [online], Nowa Trybuna Opolska, 21 czerwca 2020 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
- ↑ a b c Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 73.
- ↑ a b c d Kasza 2020 ↓, s. 698.
- ↑ Andrzej Dereń. Swastyka nad miastem. „Tygodnik Prudnicki”. 47 (522), s. 5, 2000. ISSN 1231-904X.
- ↑ „POKRZYWNA (PRUDNIK)” w bazie danych „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką” [online], straty.pl [dostęp 2025-09-11].
- ↑ Lesiuk 1978 ↓, s. 193.
- ↑ Andrzej Dereń, Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X.
- ↑ Powiat Prudnicki (Prudnik), [w:] Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Według stanu na z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1952, s. 249–250.
- ↑ Uchwała Nr VII/28/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu prudnickiego, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 12, Opole: Prezydium WRN, 27 grudnia 1954, s. 10–11.
- ↑ Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5.
- ↑ Andrzej Dereń, Most powiatu prudnickiego, „Tygodnik Prudnicki”, 13 (800), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 29 marca 2006, s. 10, ISSN 1231-904X.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 699.
- ↑ Kasza 2020 ↓, s. 700.
- ↑ Lesiuk 1978 ↓, s. 343.
- ↑ Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (45) Sylwetki dowódców jedn. WOP – kpt. Franciszek Gajdemski. „Tygodnik Prudnicki”. 23(758), s. 10, 2005-06-08. Prudnik. ISSN 1231-904X.
- ↑ Pokrzywna [online], Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
- ↑ Andrzej Dereń, Koalicja przeciw mieszkańcom Trzebiny, Pokrzywnej i Jarnołtówka, „Tygodnik Prudnicki”, 23 (550), 14 czerwca 2001, s. 6.
- ↑ Witold Wośtak, Czy mieszkańcy Pokrzywnej zamienią gminę Głuchołazy na Prudnik? Rośnie niezadowolenie z powodu braku inwestycji [online], radio.opole.pl, 9 lipca 2022 [dostęp 2022-07-13] (pol.).
- ↑ Marcin Glinka, Pokrzywna i Jarnołtówek chcą powrotu do Prudnika [online], Wieści Prudnickie, 5 lipca 2022 [dostęp 2022-07-13] (pol.).
- ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr XXXIV-590-2020 z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji Prudnik [online], duwo.opole.uw.gov.pl [dostęp 2023-08-31].
- ↑ a b Andrzej Dereń, Ogrom zniszczeń. Od Prudnika do Zlatych Hor [online], Teraz Prudnik!, 26 września 2024 [dostęp 2024-09-26] (pol.).
- ↑ Andrzej Dereń, Pomóż powodzianom z Pokrzywnej. Ich dom zniszczyła woda rwącego potoku [online], Teraz Prudnik!, 19 września 2024 [dostęp 2024-09-26] (pol.).
- ↑ Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1871) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-14] (niem.).
- ↑ Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1885) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-14] (niem.).
- ↑ Kreis Neustadt O.S. (1. Dezember 1905) [online], AGOFF [dostęp 2024-06-14] (niem.).
- ↑ a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt in Oberschlesien [online], verwaltungsgeschichte.de [zarchiwizowane z adresu 2017-07-08].
- ↑ Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 223.
- ↑ a b c d e Pokrzywna [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-09-26], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Ewidencja – Gmina Głuchołazy [online], bip.wuozopole.pl [dostęp 2023-06-19].
- ↑ Rozporządzenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu z dnia 20 maja 1954 r. w sprawie tymczasowych przepisów dla wczasowiczów, turystów, uczestników obozów, kolonii, wycieczek zbiorowych oraz dla przebywających w sanatoriach i domach leczniczo-profilaktycznych w strefie nadgranicznej województwa opolskiego, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 6, Opole: Prezydium WRN, 5 czerwca 1954, s. 3.
- ↑ Wykaz dróg powiatu prudnickiego [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2024-09-26].
- ↑ Agata Gwóźdź, Powiat prudnicki będzie się starać o utworzenie dwóch przystanków kolejowych [online], radiopark.fm, 23 lutego 2022 [dostęp 2022-06-11].
- ↑ Rozkład jazdy pks na przystanku Pokrzywna, gm. Głuchołazy rozkład jazdy [online], e-podroznik.pl [dostęp 2022-06-11].
- ↑ Lista wszystkich przystanków [online], pks.opole.pl [dostęp 2022-06-11].
- ↑ PKS Connex Prudnik / Przewozy pasażerskie / Rozkład jazdy [online], pks-prudnik.com.pl [dostęp 2024-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2006-10-23].
- ↑ Damian Wicher, Nowy PKS, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 2004, s. 5, ISSN 1231-904X.
- ↑ Zbigniew Taylor, Ariel Ciechański, Deregulacja i przekształcenia przedsiębiorstw transportu lądowego w Polsce na tle polityki spójności UE: Deregulation and transformation among Poland’s surface-transport companies against the background of the EU cohesion policy, IGiPZ PAN, 29 grudnia 2017, s. 126, ISBN 978-83-61590-74-3 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Arriva przejmuje Veolia Transport Polska. infobus.pl, 2013-06-06. [dostęp 2024-04-08].
- ↑ Arriva zamyka komunikację lokalną w sześciu ośrodkach [online], transport-publiczny.pl, 28 listopada 2018 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Maciej Dobrzański, Kto od lipca obsłuży przewozy pasażerskie? [online], Prudnik24, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Maciej Dobrzański, Powołują związek, który ma ułatwić komunikację [online], Prudnik24, 18 sierpnia 2021 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Katarzyna Idziorek, Niedziela w Pokrzywnej, „Tygodnik Prudnicki”, 42 (672), 15 października 2003, s. 5.
- ↑ Thürk 2020 ↓, s. 38.
- ↑ Thürk 2020 ↓, s. 163.
- ↑ Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2022-04-19] (pol.).
- ↑ Pokrzywna, Polana w „cichej dolinie” [online], cirkevnituristika.cz [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Grzegorz Weigt, Pasterka w Cichej Dolinie [online], Teraz Prudnik!, 25 grudnia 2017 [dostęp 2022-05-23] (pol.).
- ↑ Agata Fiałkowska, Wśród nocnej ciszy w Cichej Dolinie [online], opole.gosc.pl, 25 grudnia 2015 [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Stanisław Stadnicki, Najbardziej urokliwa Pasterka na ziemi prudnickiej [online], prudnicka.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Tych miejsc już nie ma [online], goryopawskie.eu [dostęp 2023-06-20] (pol.).
- ↑ Przemysław Jahr, Puchar Gór Opawskich [online], Szachy w Polsce, 9 sierpnia 2015 [dostęp 2023-06-20] (pol.).
- ↑ Wiesław Drobek, Ewa Dawidejt-Drobek. Nowe turystyczne funkcje wsi na Śląsku Opolskim w kontekście pamięci przeszłości. „Studia Obszarów Wiejskich”. 54, s. 28, 2019. Warszawa: PAN IGiPZ. ISSN 1642-4689.
- ↑ Andrzej Dereń, Historia zmagań Pokrzywnej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 42 (465), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, październik 1999, s. 21, ISSN 1231-904X.
- ↑ Ośrodek Sudety [online], sudety-pokrzywna.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Hotel Chrobry [online], hotelchrobry.infoturystyka.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Hotel Gorzelanny & Carina w Pokrzywnej [online], gorzelanny.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).
- ↑ Hotel Dębowe Wzgórze [online], debowewzgorze.eu [dostęp 2022-06-16] (pol.).
- ↑ SSM Pokrzywna [online], schronisko.pokrzywna.prv.pl [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Andrzej Dereń, Nowa szosa połączy Moszczankę z Pokrzywną. Ta okolica bardzo się zmieni [online], Teraz Prudnik!, 16 września 2025 [dostęp 2025-09-17].
- ↑ Andrzej Dereń, Otwarcie już w sobotę: park Rosenau – zaginione miasto [online], tygodnikprudnicki.pl, 16 lipca 2014 [dostęp 2022-05-23].
- ↑ Katarzyna Kolasińska-Morawska, Katalog gospodarstw agroturystycznych, Suchy Bór–Opole: Studio 4 Andrzej Nowak na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, s. 42, 44, ISBN 978-83-60455-49-4.
- ↑ Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01].
- ↑ Elżbieta Tomczyk-Miczka, Szlak kulinarny „Opolski Bifyj”: informator, Opole: Urząd Marszałkowski Województwa Opolskiego, 2016.
- ↑ Tadeusz Górecki, Szlaki turystyczne – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-08] (pol.).
- ↑ Trasy rowerowe – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl, 13 października 2018 [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13].
- ↑ Okolice Prudnika, [w:] Karol Kawałko, Szlaki rowerowe Śląska Opolskiego, Piła: Wydawnictwo BIK: na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, 2009, s. 13, ISBN 978-83-7618-031-1.
- ↑ O Jednostce [online], Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Prudniku [dostęp 2024-08-15] (pol.).
- ↑ Leśnictwa – Nadleśnictwo Prudnik – Lasy Państwowe [online], prudnik.katowice.lasy.gov.pl [dostęp 2020-01-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Lesiuk, Ziemia Prudnicka. Dzieje, gospodarka, kultura, Urząd Miasta i Gminy w Prudniku, Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1978, OCLC 251643861.
- Krzysztof Kołodziejczyk, Geoturystyczna wycieczka wokół przełomu Złotego Potoku, „Sudety” nr 8-9/2013.
- Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.
- Harry Thürk, Lato umarłych snów, Marcin Domino (tłum.), Gliwice, Opole: Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, 2020, ISBN 978-83-63995-80-5.