Polany Surowiczne
|
||
 Chatka studencka – Chałupa Elektryków |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | podkarpackie | |
| Powiat | sanocki | |
| Gmina | Komańcza | |
| Liczba ludności (2006) | 0 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 13 | |
| Tablice rejestracyjne | RSA | |
| SIMC | 1065243 | |
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Polany Surowiczne
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Polany Surowiczne
|
||
 49°27′01″N 21°52′50″E/49,450278 21,880556 |
||
Polany Surowiczne – nieistniejąca wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Komańcza. W rejestrze TERYT figurują jako wieś[1].
1 stycznia 2017 miejscowość zostanie włączona do gminy Jaśliska w powiecie krośnieńskim w tymże województwie[2].
Położenie[edytuj]
Polany Surowiczne leżą w dolinie Potoku Surowicznego, lewobrzeżnego dopływu Wisłoka, u stóp góry Polańskiej. Na południu graniczą z Wolą Niżną i Surowicą, a na wschodzie z Darowem.
Historia[edytuj]
Wieś powstała prawdopodobnie w XV w., była wówczas wykorzystywana jako pastwiska przez mieszkańców istniejącej od XIV w. sąsiedniej Surowicy. W dokumentach pojawia się 22 czerwca 1549 r. jako Potok Surowiczny, kiedy to przywilej osadczy dla wsi otrzymał od kasztelana sanockiego Iwan z Surowicy. 15 kwietnia 1690 r. założono tu parafię pw. św. Michała Archanioła, należącą do diecezji przemyskiej, dekanatu jasielskiego. Pierwsze zapisy budowie cerkwi pochodzą z roku 1728. W ostatnich latach XIX w. wieś liczyła 101 domów i 665 osób, prawie wyłącznie Łemków (w końcu lat 30. XX wieku – ponad 1000 mieszkańców).
W 1911 właścicielem tybularnym był Józef Mikołaj Potocki, posiadający 179 ha[3].
We wrześniu 1944 podczas operacji dukielsko-preszowskiej we wsi stacjonowała niemiecka 68 Dywizja Piechoty (XXIV. Korpus Pancerny) broniąca pozycji przed nacierającym od wschodu radzieckim 67 Korpusem piechoty oraz 167 i 129 Korpusem strzelców (107 Dywizji Piechoty).
20 maja 1945 banderowcy wykonujący wyrok Ukraińskiej Narodowej Samoobrony powiesili Homyka Wasyla narodowości ukraińskiej za nieposłuszeństwo wobec UPA. W 1946 r. wieś została zniszczona, mieszkańcy wysiedleni do ZSRR, a pola zmieniły się w nieużytki. Po wojnie teren doliny był okresowo wykorzystywany do wypasu bydła przez PGR i Zakład Karny z pobliskiego Moszczańca.
W 1992 r. na Polanach Surowicznych odbył się zlot Rainbow Family, w którym uczestniczyło ponad dwa tysiące członków i sympatyków Tęczowej Rodziny z całego świata.
Pozostałości po dawnej wsi[edytuj]
Jedynymi śladami po wsi jest zdewastowana (obecnie remontowana) murowana dwukondygnacyjna dzwonnica z 1730 r., fundamenty cerkwi (z 1728 r.), kilka nagrobków na dawnym cmentarzu (w tym nagrobek młodego lekarza lwowskiego, zmarłego podczas epidemii w 1873 r.), ruiny kapliczki, zdziczałe sady i w wielu miejscach resztki kamiennych piwnic oraz studni.
W 1981 r., w budynku wydzierżawionym od PGR, studenci z NZS Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej założyli chatkę studencką Chałupa Elektryków, po likwidacji NZS prowadzoną przez Klub Turystyczny Elektryków "STYKI" przy Wydziale Elektrycznym PW[4], a obecnie przez Stowarzyszenie Klub Turystyczny Elektryków "Styki". Chałupa jest otwarta dla turystów stale od końca czerwca do końca sierpnia, a niekiedy w innych terminach urlopowych.
W pobliżu znajdował się drugi bliźniaczy budynek (w którym Chałupa Elektryków mieściła się krótko, na początku swojej działalności, przed przeniesieniem w obecne miejsce), wykorzystywany przy okazji letniego wypasu bydła z Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki[5] w Odrzechowej (spalił się dwukrotnie w ostatnich latach: 10 czerwca 2005 i po odbudowie jako Ranczo "Karolina" ponownie 13 maja 2008 - prawdopodobnie w wyniku podpalenia).
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Polany Surowiczne (5) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, Tom VIII (Perepiatycha – Pożajście) z 1887 r.
- Opis, mapka i fotografie
|
||||||||||||||
