Polatucha
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Pteromys[1] | ||
| G. Cuvier, 1800[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – polatucha syberyjska (P. volans) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | gryzonie | |
| Podrząd | wiewiórkokształtne | |
| Rodzina | wiewiórkowate | |
| Podrodzina | wiewiórki | |
| Plemię | polatuchy | |
| Rodzaj | polatucha | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Sciurus volans Linnaeus, 1758 | ||
| Synonimy | ||
| podgatunki | ||
|
zobacz opis w tekście | ||
Polatucha[4] (Pteromys) – rodzaj ssaka z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w rodzinie wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[5][6][7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 120–228 mm, długość ogona 90–149 mm; masa ciała 95–200 g[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Pteromys: gr. πτερον pteron „skrzydło”; μυς mus, μυος muos „mysz”[8].
- Sciuropterus: rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758) (wiewiórka); gr. πτερον pteron „skrzydło”[9]. Gatunek typowy: Sciurus volans Linnaeus, 1758.
Nazwa zwyczajowa[edytuj | edytuj kod]
W polskiej literaturze zoologicznej nazwa zwyczajowa „polatucha” była używana dla oznaczenia gatunku Pteromys volans[10]. Ostatecznie w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano oznaczenie polatucha syberyjska, rezerwując nazwę „polatucha” dla rodzaju Pteromys[4].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[5][4]:
- Pteromys volans (Linnaeus, 1758) – polatucha syberyjska
- Pteromys momonga Temminck, 1844 – polatucha japońska
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pteromys, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ G. Cuvier: Lecons d’anatomie comparée. T. 1. Paris: Baudouin, 1800, s. tab. 1. (fr.)
- ↑ F. Cuvier: Des dents des mammifères considérées comme caractères zoologiques. Paris: F.-G. Levrault, 1825, s. 255. (fr.)
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 199. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 604. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.)
- ↑ a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 776–777. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.)
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Pteromys. W: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 595.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 625.
- ↑ Z. Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904 (ang.).