Pole (rolnictwo)

Pole z pszenicą, tuż przed zbiorem.

Miedze śródpolne urozmaicają krajobraz i sprzyjają bioróżnorodności.

Pole rzepaku w trakcie kwitnienia.

Pole – obszar ziemi przeznaczony pod uprawę roślin, najczęściej obsiany lub obsadzony jedną rośliną, np. żytem, kukurydzą, ziemniakami. Pole jest sztucznym agroekosystemem kształtującym krajobraz rolniczy. Pole w płodozmianie przeznaczone pod jakąkolwiek roślinę nazywa się stanowiskiem.

W gospodarce wielkoobszarowej (np. b. Związku Radzieckim, Czechosłowacji) małe pola były komasowane. W wyniku tego pozbywano się miedz, zakrzaczeń i oczek wodnych, co doprowadziło do wywiewania drobnych (najwartościowszych) cząstek gleby. Przeważająca liczba gospodarstw indywidualnych w Polsce zapobiegła tym niekorzystnym zjawiskom.

W terenie górzystym dla zmniejszenia erozji długie boki pola powinny być wyznaczane wzdłuż warstwic, prostopadle do spadku terenu (tzw. pola wstęgowe).

W terenie nizinnym pola powinny mieć niezbyt duży areał i być oddzielone miedzami lub zadrzewieniami śródpolnymi. Zapobiega to erozji wietrznej i wzbogaca bioróżnorodność.

Ścierń

Pole po zbiorze rośliny uprawnej najczęściej z powodu dominujących upraw w strukturze zasiewów, pokryte jest przyziemną, częścią źdźbeł zbóż, czyli ściernią, od których pochodzi określenie ściernisko lub rżysko (po zżęciu).

Nazwy pól w zależności od zebranej rośliny:

• ziemniaczysko – ziemniaków
• buraczysko – buraków
• rzepaczysko – rzepaku
• koniczynisko – koniczyny
• lucernisko – lucerny
• żytnisko – żyta
• pszeniczysko – pszenicy
• jęczmienisko – jęczmienia
• owsisko – owsa
• kukurydzisko – kukurydzy
• lnisko – lnu
• gryczysko - gryki

Podział pól

• pola uprawne
• łąki
• pastwiska
• ugory
• odłogi

Zobacz też

• agrofitocenoza
• użytki rolne
• łan
• etymologia nazwy Polska